Spłaty kapitału, odsetek i opłat naliczonych przed nabyciem pakietu wierzytelności stanowią przychód z pakietu na gruncie art. 15ba CIT. Z kolei spłaty naliczane po dniu nabycia tych pakietów nie wchodzą w tę kategorię przychodów.
Zwrot kosztów poniesionych wcześniej, uzgodniony w ugodzie z bankiem w formie potrącenia wierzytelności oraz zwrot wydatków procesowych, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie skutkuje rzeczywistym przysporzeniem majątkowym.
Umorzenie przez bank części zobowiązania wynikającego z kredytu hipotecznego zaciągniętego na cele mieszkaniowe, przy spełnieniu przesłanek wynikających z rozporządzenia Ministra Finansów, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Kwota 342 495,08 zł otrzymana tytułem zwrotu kredytu hipotecznego w wyniku ugody z bankiem nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu, jako że jest to zwrot środków wcześniej uiszczonych przez podatnika. Podobnie, zwrot kosztów zastępstwa procesowego korzysta ze zwolnienia podatkowego. Organy podatkowe potwierdziły, że nie dochodzi do przysporzenia majątkowego, a otrzymane kwoty są neutralne
Dostawa nieruchomości niezabudowanej przez bank, przejętej w postępowaniu egzekucyjnym w celu zaspokojenia roszczeń z tytułu działalności zwolnionej z VAT, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, pod warunkiem spełnienia wskazanych w tym przepisie przesłanek.
Czynności związane z wydawaniem dokumentów oceny zdolności kredytowej i świadectw depozytowych, jako związane z usługami finansowymi, korzystają ze zwolnienia VAT; jednakże techniczne świadczenia takie jak wyjaśnienia oceny kredytowej dla klientów niepowiązanych bezpośrednio z bankiem podlegają opodatkowaniu.
Sfinansowanie przez bank szkoleń członków Rady Nadzorczej, w związku z ustawowym obowiązkiem zapewnienia odpowiednich kwalifikacji, nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, a zatem na banku nie ciąży obowiązek poboru zaliczek na PIT.
Zawarta ugoda zwracająca kredytobiorcy kwotę 418.326,37 zł jako zwrot poniesionych wydatków, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce. Skutki podatkowe są ograniczone do jurysdykcji Irlandii, z uwagi na tamtejszą rezydencję podatkową podatnika.
Zwrot kredytobiorcom kwoty nadpłaconej w ramach ugody bankowej nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ nie powoduje definitywnego przyrostu majątku podatnika.
Umorzenie części kredytu hipotecznego zaciągniętego na cele mieszkaniowe, na mocy Rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r., stanowi przychód, od którego możliwe jest zaniechanie poboru podatku dochodowego, pod warunkiem pełnego przeznaczenia na cele wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PDOF.
Prawidłowe jest stosowanie art. 8 ust. 2a ustawy VAT do refakturowania usług obcych wykonywanych przez bank działający jako pośrednik na rzecz klienta. Przysługuje również pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących tych usług, gdyż są one wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT. Wyrok NSA potwierdza zasadność tego podejścia.
Zasadą jest, że zwrot środków poniesionych na koszty procesu sądowego oraz zwrot części spłaconych rat kredytowych jest neutralny podatkowo, niemniej jednak kredytobiorcy dokonywali odliczeń ulg odsetkowych, które przy zwrocie środków wymagają korekty poprzez doliczenie uprzednio odliczonych odsetek do dochodu w zeznaniu podatkowym za rok zwrotu.
Umorzenie kredytu hipotecznego zaciągniętego na refinansowanie kilku inwestycji mieszkaniowych, gdzie przynajmniej jedna inwestycja nie spełnia warunku zaspokojenia potrzeb jednego gospodarstwa domowego, nie kwalifikuje się do zaniechania poboru podatku dochodowego.
Zaniechanie poboru podatku dochodowego od umorzonych kwot kredytu mieszkaniowego nie obejmuje części kredytu wydatkowanego na refinansowanie zadatku. Umorzenie tej części podlega opodatkowaniu jako przychód z nieodpłatnych świadczeń, zgodnie z art. 11 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Umorzone kwoty wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego mogą korzystać z zaniechania poboru podatku jedynie w części odpowiadającej pierwotnym celom mieszkaniowym. Kredyt refinansowy zastępujący kredyt konsolidacyjny jest objęty zaniechaniem jedynie w zakresie, jaki dotyczy pierwotnych głównych wydatków na cele mieszkaniowe.
Świadczenie wyrównawcze, wypłacone Agencji z tytułu zakończenia umowy agencyjnej przez Bank, stanowi koszt uzyskania przychodu, jeśli spełnia wymogi art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, tj. związane jest z działalnością gospodarczą banku i służy zabezpieczeniu przychodów.
Umorzenie przez bank wierzytelności związanych z kredytem mieszkaniowym, w zakresie kosztów ubezpieczeń innych niż wskazane w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu. Zwrot nadpłaconego kapitału nie jest przychodem podatnika i jest neutralny podatkowo.
Zwrot przez bank kwoty nadpłaty niesłusznie pobranych rat kredytu w wyniku ugody sądowej nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie reprezentuje realnego przysporzenia majątkowego, zgodnie z art. 11 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym.
Rekompensata wypłacona przez bank za różnicę kursową nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o PIT, gdyż nie powoduje ona przysporzenia majątkowego. Bank nie ma obowiązku wystawienia PIT-11, ponieważ transakcja ta nie prowadzi do trwałego wzrostu majątku podatnika.
Umorzenie części kredytu konsolidacyjnego, o ile nie spełnia warunków kredytu mieszkaniowego, stanowi podlegający opodatkowaniu przychód. Zwroty nadpłat i koszty procesowe, jako nieprzynoszące przysporzenia, nie są uznawane za przychód podatkowy.
Zwrot nienależnie pobranych środków z tytułu nieważności umowy kredytowej nie generuje przychodu podatkowego, lecz prawo do ulgi odsetkowej wymaga korekty o zwrócone odsetki. Koszty procesu przy braku faktycznego poniesienia wydatków przez podatnika rodzą obowiązek podatkowy.
Przychody uzyskane z programu fundacji inwestującej zyski banku nie stanowią przychodu z kapitałów pieniężnych, lecz należy je kwalifikować jako przychody z innych źródeł, podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej.
Przychody uzyskane przez podatnika z programu udziału w zyskach nie mogą być uznawane za kapitały pieniężne i podlegają opodatkowaniu jako przychody z innych źródeł, opodatkowane według skali. Program nie kwalifikuje się jako inwestycja osobista w kapitał, lecz stanowi formę gratyfikacji o charakterze świadczenia zewnętrznego.
Zawarcie ugody dokonującej potrącenia wzajemnych roszczeń oraz wypłaty przez bank określonych kwot na rzecz kredytobiorcy nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego po stronie kredytobiorcy, jeśli środki te stanowią zwrot własnych uprzednio przekazanych środków lub zwrot kosztów procesowych, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.