Umorzenie zadłużenia z tytułu pożyczki hipotecznej nie wchodzi w zakres zaniechania poboru podatku dochodowego określonego dla kredytów mieszkaniowych w Rozporządzeniu Ministra Finansów z 2022 r., w brzmieniu do 31 grudnia 2024 r. Pożyczka hipoteczna nie jest tożsama z kredytem mieszkaniowym dla celów podatkowych.
Umorzenie części zadłużenia przed 2025 rokiem na mocy ugody z bankiem stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bez możliwości zastosowania zaniechania poboru podatku. Natomiast zwrot nadpłaty i odsetki od niej nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu.
Wartość umorzonych kwot wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na refinansowanie zakupu nieruchomości nie kwalifikuje się do zaniechania poboru podatku dochodowego, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. Właściciel jest zobowiązany do zapłaty podatku od uzyskanego przysporzenia majątkowego, gdyż kredyt nie spełnia wymogów przeznaczenia określonych w przepisach
Zwrot nadpłaty uzyskany w ramach ugody pozasądowej z bankiem, dotyczący kredytu hipotecznego na cele mieszkaniowe, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie prowadzi do trwałego przysporzenia majątkowego.
Kwota zwrócona przez bank w ramach ugody dotyczącej nadpłaty kredytu mieszkaniowego nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i pozostaje podatkowo neutralna wobec kredytobiorcy.
Zwrot nadpłaconych kwot kredytu na podstawie ugody pozasądowej oraz kosztów procesu sądowego nie generuje przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie podlegając opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zwrot nadpłaconych środków z tytułu kredytu w ramach ugody z bankiem nie stanowi przychodu podatkowego i nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Wypłata kwoty 412 144,78 zł przez bank w ramach ugody nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego po stronie wnioskodawcy, gdyż stanowi zwrot uprzednio poniesionych kosztów, co nie prowadzi do realnego wzbogacenia. Nie zachodzi zatem obowiązek zapłaty podatku dochodowego od tej kwoty.
Kwota otrzymana przez podatników z porozumienia kompensacyjnego zawartego z bankiem na podstawie nieważności umowy kredytowej jest świadczeniem restytucyjnym i nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ze względu na brak defiintywnego przyrostu majątkowego.
Kwota otrzymana przez podatniczkę z tytułu ugody sądowej z bankiem, odpowiadająca zwrotowi nadpłaconych środków na spłatę kredytu, nie stanowi przychodu podatkowego, a tym samym nie podlega zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT.
Wypłata kwoty 412.144,78 PLN w ramach ugody dotyczącej klauzul abuzywnych w umowie kredytowej nie stanowi przychodu podatkowego, gdyż nie prowadzi do rzeczywistego przysporzenia majątkowego po stronie podatnika.
Zbycie niewymagalnych wierzytelności pomiędzy bankiem a kontrahentami, bez konieczności prowadzenia działań windykacyjnych, mieści się w zakresie zwolnienia z VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, przy założeniu, że nie są one związane z czynnościami ściągania długów ani nie mają charakteru faktoringu.
Zawarcie Ugody pomiędzy stronami, skutkującej kompensatą wzajemnych wierzytelności, nie prowadzi do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu, zaś zwrot kosztów zastępstwa procesowego nie generuje przysporzenia majątkowego.
Transakcje nabycia i zbycia wierzytelności przez bank, które są niewymagalne i nabywane w celu uzyskania z nich pożytków, nie podlegają opodatkowaniu VAT jako usługi ściągania długów lub faktoringu; korzystają one ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.
Umorzone kwoty z tytułu kredytu mieszkaniowego, zawartego na cele mieszkaniowe, nie stanowią dochodu do opodatkowania, gdy kredytobiorca nie korzystał z podobnych zwolnień. Zwrot nadpłat z tytułu ugody nie jest przychodem, a więc związane z nim wydatki nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.
Świadczenie określone jako „kwota dodatkowa”, wypłacone w ramach ugody sądowej jako zwrot środków z kredytu hipotecznego, nie stanowi przychodu podatkowego. Nie podlega opodatkowaniu, gdyż nie generuje definitywnego przyrostu majątkowego.
Zwrot kwot rat kapitałowo-odsetkowych z tytułu kredytu hipotecznego oraz kosztów procesowych, odbieranych przez podatnika w wyniku ugody, nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jest neutralny podatkowo jako zwrot uprzednio poniesionych wydatków.
Umorzone kwoty wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na cele mieszkaniowe, przy spełnieniu określonych warunków, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r., podczas gdy zwrot nadpłaty kredytu pozostaje neutralny podatkowo.
Kwota otrzymana na mocy ugody sądowej, odpowiadająca wcześniej poniesionym wydatkom na spłatę kredytu, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie generuje ona przysporzenia majątkowego w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zwolnienie z długu w ramach ugody dotyczącej kredytu hipotecznego CHF-1 spełnia przesłanki zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych, kwoty dodatkowe stanowią częściowy zwrot nadpłat i nie generują przychodu podatkowego.
Umorzenie kwoty kredytu hipotecznego na cele mieszkaniowe w ramach ugody pozasądowej podlega zaniechaniu poboru podatku dochodowego na podstawie obowiązującego rozporządzenia Ministra Finansów, natomiast zwrot nadpłaconych rat kredytowych oraz kosztów postępowania sądowego jest obojętny podatkowo.
Umorzenie kwoty zadłużenia wynikającej z umowy kredytu hipotecznego oraz zwrot części wpłat nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu, gdy spełniono warunki rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. dotyczącego zaniechania poboru podatku dochodowego od określonych wierzytelności kredytowych.
Kwoty otrzymane tytułem zwrotu nienależnie pobranych świadczeń oraz odsetek za opóźnienie są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie wprowadzają realnego przysporzenia majątkowego, a dotyczą świadczeń niepodlegających opodatkowaniu, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Kwota otrzymana w wyniku ugody z bankiem oraz zwrot kosztów procesu, jako niepowodujące przysporzenia majątkowego, nie stanowią przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlegają opodatkowaniu.