Przedsiębiorca, prowadzący działalność gospodarczą w zakresie transportu, może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wartość diet z tytułu podróży służbowych, o ile diety te nie przekraczają limitów określonych dla pracowników.

Pracodawca może wykazać rozliczenie należności za podróże służbowe pracowników na liście płac lub w odrębnym dokumencie. Przepisy nie nakazują bowiem sporządzania tego rozliczenia na ustalonym formularzu. Jeżeli jednak świadczenie za delegację nie jest zwolnione ze składek ZUS i podatku, należy je wykazać na liście płac jako nieodpłatne przysporzenie.

Podstawą do rozliczenia przez pracodawcę podróży służbowej pracownika są przedstawione przez niego dokumenty (np. faktury, rachunki, bilety). Nie obejmują one jednak wielu danych niezbędnych do prawidłowego naliczenia należności delegacyjnych. Dlatego w regulacjach wewnętrznych warto przyjąć jako zasadę obowiązek złożenia przez pracownika pisemnego oświadczenia o wszelkich okolicznościach mających

Pracownik odbywający na polecenie pracodawcy podróż służbową ma prawo do określonych należności, które mają mu zrekompensować wyższe wydatki związane z pracą i utrzymaniem na wyjeździe. Niestety, w praktyce zarówno interpretowanie okoliczności, w których te należności przysługują, jak i wyliczanie ich wysokości przysparza zakładom pracy sporo problemów i wywołuje niemało wątpliwości. W dużej mierze

Nasi pracownicy często wyjeżdżają prywatnymi samochodami w krajowe i zagraniczne podróże służbowe. Oprócz zwrotu wydatków na przejazdy otrzymują również zwrot kosztów opłat za korzystanie z autostrad. Czy te opłaty możemy wliczyć w koszty delegacji? Jak należy je rozliczyć?