Polski przedsiębiorca może czasowo delegować swoich pracowników do wykonania określonych zadań w innych krajach UE, najczęściej w ramach kooperacji z partnerami zagranicznymi. Skierowanie do świadczenia pracy w innym kraju niż Polska nie może pozbawić takiego pracownika przywilejów przysługujących obywatelom-pracownikom państwa unijnego. Ochrona polskich pracowników przed dyskryminacją w tym zakresie

Pracownikowi, który zostaje wysłany do pracy za granicę, nie przysługują takie należności, jak zwrot kosztów noclegów, diety czy ryczałty za lokalne przejazdy. Podlega on jako pracownik delegowany szczególnym zasadom w zakresie ubezpieczeń społecznych oraz rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. Aby wypełnić obowiązki z tym związane, pracodawca musi prawidłowo ustalić właściwość

Po zmianach przepisów od 1 stycznia 2018 r. obcokrajowiec spoza Unii Europejskiej będzie mógł pracować w turystyce, rolnictwie czy ogrodnictwie, jeśli uzyska zezwolenie na pracę sezonową. Taka praca będzie mogła trwać maksymalnie przez 9 miesięcy w roku kalendarzowym. Z kolei na podstawie oświadczenia, zamiast zezwolenia, nadal będą mogli wykonywać pracę obywatele sześciu państw zza wschodniej granicy