Spółka dokonując płatności za należności licencyjne do spółki A, stosując certyfikat rezydencji i oświadczenie spółki B, może korzystać z obniżonej stawki podatkowej zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania; spółka B winna być wskazana w informacji IFT-2R jako rzeczywisty beneficjent.
Rzeczywisty właściciel odsetek decyduje o kwalifikacji podatkowej. Gdy odbiorca płatności (podmiot A) nie jest właścicielem rzeczywistym, zastosowanie znajduje norma 'look-through', umożliwiająca rozpoznanie rzeczywistych przepisów podatkowych względem podmiotów B, C i D. Podmiot A, będąc pośrednikiem, nie podlega zwolnieniu od podatku u źródła na podstawie odpowiednich umów międzynarodowych (PL/US
Osoba, która po przynajmniej trzyletnim pobycie za granicą przenosi rezydencję podatkową do Polski, może skorzystać z ulgi na powrót, o ile spełnia przepisy art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, nawet przy zmianie formy opodatkowania, gdyż ustawodawca nie uzależnia stosowania ulgi od wyboru określonej formy opodatkowania.
Koszty nabycia kryptowalut poniesione za granicą mogą być uznawane za koszty uzyskania przychodu po zmianie rezydencji na Polskę, pod warunkiem prawidłowego wykazania ich w pierwotnym zeznaniu PIT-38, a nadwyżka kosztów może być przenoszona na kolejne lata. Korekta zeznania jest zasada tylko, gdy istnieją błędy w pierwotnym zeznaniu.
Emerytura otrzymywana z polskiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych przez osoby mające miejsce zamieszkania w Niemczech podlega opodatkowaniu w Polsce, stosownie do art. 18 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania. Opodatkowanie to odbywa się zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Osoba przebywająca dłużej niż 183 dni w Polsce w jednym roku kalendarzowym, ale która przenosi główny ośrodek interesów życiowych w trakcie roku, może być uznana za polskiego rezydenta podatkowego tylko do czasu przeniesienia. Dochody z działalności gospodarczej online, prowadzonej z innego państwa, podlegają opodatkowaniu w tym innym państwie, chyba że zachodzi szczególny przypadek definicji zakładu
Dochody z pracy najemnej wykonywanej w Szwajcarii przez rezydenta podatkowego Polski podlegają unikalnemu opodatkowaniu w trybie Konwencji, poprzez metodę wyłączenia z progresją (art. 23 ust. 1 lit. a), przy braku dochodów krajowych, nie wymaga to złożenia zeznania podatkowego w Polsce.
Stosowanie stawki 5% podatku u źródła na podstawie art. 10 ust. 2 lit. a UPO z Francją wymaga, aby rzeczywisty beneficjent dywidendy rozporządzał bezpośrednio co najmniej 10% kapitału w spółce wypłacającej dywidendę.
Udokumentowanie rezydencji podatkowej Kontrahenta może nastąpić zarówno przed, jak i po dokonaniu płatności, o ile uzyskany certyfikat potwierdza rezydencję na datę płatności. Płatnik nie ma obowiązku posiadania certyfikatu rezydencji w momencie realizacji płatności, by zastosować postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Osoba posiadająca stałe miejsce zamieszkania w Polsce nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego w Polsce od sprzedaży nieruchomości położonej na Białorusi, zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między RP a Białorusią.
Podatnik, który przeniesie miejsce zamieszkania na terytorium RP, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i spełnia warunki z art. 21 ust. 43 ustawy PIT, ma prawo do ulgi na powrót. Prowadzenie działalności gospodarczej przed przeniesieniem nie wyklucza tej ulgi, jeśli działalność ta nie była źródłem dochodów poza rozliczeniami wynikającymi z zatrudnienia za granicą.
Wnioskodawca w latach 2022-2024 nie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Ze względu na dłuższy czas pobytu oraz główne źródło dochodu w Norwegii, spełniał warunki rezydencji podatkowej tego kraju, co zostało potwierdzone postanowieniami Konwencji polsko-norweskiej.
Emerytura osoby, która mimo czasowego pobytu w Hiszpanii, zachowuje swoje centrum interesów życiowych w Polsce, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT oraz regulacjami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Podatnik, który nie przeniósł rzeczywistego centrum interesów życiowych poza granice Polski, a wrócił do kraju z migracji zarobkowej, nie jest uprawniony do skorzystania z ulgi na powrót. Kluczowym warunkiem jest faktyczna zmiana miejsca zamieszkania wpływająca na rezydencję podatkową, której podatnik w przedstawionym stanie faktycznym nie spełnił.
Osoba fizyczna, która przeniosła stałe miejsce zamieszkania oraz centrum interesów życiowych do innego państwa, podlega w Polsce jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, nawet jeśli formalne związki gospodarcze z Polską pozostają.
Podatnik, który przenosi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i spełnia statuaryjne warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, ma prawo do skorzystania z "ulgi na powrót" w czterech kolejnych latach podatkowych, zaczynając od roku zamieszkania lub następnego.
Podatnik posiadający ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, w przypadku dochodów z umowy zlecenia zawartej z polskim zleceniodawcą i wykonywanej głównie za granicą, podlega opodatkowaniu w Polsce, chyba że dostarczy certyfikat rezydencji potwierdzający miejsce zamieszkania podatkowego poza Polską. Brak takiego certyfikatu skutkuje obowiązkiem pobrania podatku dochodowego w formie ryczałtu.
Osoba fizyczna, która przebywała i pracowała za granicą zgodnie z przepisami określonymi w art. 21 ustawy o PIT, jest uprawniona do skorzystania z ulgi na powrót, pod warunkiem nieposiadania miejsca zamieszkania w Polsce w wymaganym okresie i spełnienia pozostałych przesłanek formalnych, w tym przeniesienia ośrodka interesów życiowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Podatnikowi, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, przysługuje „ulga na powrót” zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, pod warunkiem spełnienia wszystkich wymogów formalnych oraz kwoty wolnej od podatku 85,528 zł.
Zwolnienie podatkowe, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, przysługuje wyłącznie podatnikom, którzy przenieśli miejsce zamieszkania do RP po 31 grudnia 2021 r. Przeniesienie przed tą datą wyklucza prawo do ulgi na powrót.
Osoby fizyczne, które mają w Polsce centrum interesów życiowych, choćby przebywały ponad 183 dni za granicą, mogą zostać uznane za rezydentów podatkowych Polski, z obowiązkiem podatkowym od całości dochodów. Dochody z pracy za granicą podlegają opodatkowaniu zgodnie z konwencjami międzynarodowymi.
Wnioskodawczyni, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski w sierpniu 2022 r. i spełnia kryteria rezydencji podatkowej w Polsce, ma prawo do skorzystania z ulgi na powrót, mimo czasowego pobytu dzieci na Białorusi.