Ekwiwalenty przyznawane kuratorom za używanie i pranie własnej odzieży roboczej, przyznawane na zasadach określonych w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy, są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeśli odpowiadają rzeczywistym kosztom poniesionym przez pracownika.

Wydatek na specjalistyczną kurtkę motocyklową, opatrzoną trwałym logo firmy, wykorzystywaną wyłącznie podczas realizacji działalności gospodarczej, może stanowić koszt uzyskania przychodów, gdy spełnia warunki z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozostając w związku przyczynowo-skutkowym z osiągnięciem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Wydatek poniesiony na zakup i trwałe oznakowanie odzieży firmowej logo i nazwą działalności gospodarczej, jeżeli odzież nie pełni funkcji reprezentacyjnej i nie ma charakteru osobistego, stanowi koszt uzyskania przychodów. Warunkiem jest wykorzystanie odzieży wyłącznie w celach zawodowych, zwiększających rozpoznawalność firmy.

Wydatki na zakup odzieży i kosmetyków, mimo deklarowanego związku z działalnością opodatkowaną, nie dają prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdy nie mają charakteru wyłącznie zawodowego i osobisty wizerunek nie wpływa bezpośrednio na uzyskiwane przychody.

Wydatki poniesione na zakup odzieży służbowej, stanowiące element wizerunku przedsiębiorstwa, mają charakter reprezentacyjny, zatem nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wydatki na zakup odzieży i akcesoriów, ponoszone przez podatnika w celu zapewnienia odpowiedniego wizerunku, mają charakter osobisty i nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy PIT, gdy ich poniesienie nie wykazuje bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wydatki na zakup odzieży biznesowej o charakterze osobistym, wynikające z dress code'u ustalonego przez kontrahenta, nie kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodów, gdyż nie spełniają warunku obiektywnego związku z przychodami oraz stanowią realizację osobistych potrzeb podatnika.

Ekwiwalent za pranie umundurowania strażników nie jest zwolniony z opodatkowania, gdyż nie spełnia kryteriów odzieży roboczej, a zatem stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Agencji pracy tymczasowej przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabytej odzieży roboczej wykorzystywanej w działalności opodatkowanej, gdyż zakup ten jest niezbędny dla świadczenia opodatkowanych usług, co spełnia wymogi art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Ryczałtowe ekwiwalenty za używanie i pranie własnej odzieży roboczej, spełniające kryteria art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania jako świadczenia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy.

Z chwilą wyboru zryczałtowanej formy opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej podatnik traci możliwość zaliczenia wydatków związanych z zakupem odzieży służbowej, używanej wyłącznie w celach zawodowych, do kosztów uzyskania przychodów.

Wydatki na elegancką odzież oraz ubrania w stylu smart casual, mimo ich powiązania z wymogami branży eventowej, mają charakter osobisty i nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki na zakup odzieży, obuwia oraz akcesoriów przez radcę prawnego, mimo wykorzystania wyłącznie w działalności medialnej i wizerunkowej, mają charakter osobisty i nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatek poniesiony przez Spółkę na zakup odzieży służbowej dla personelu, oznaczonej logo firmy, może być uznany za koszt uzyskania przychodów, o ile pełni funkcję reklamową, wspiera identyfikację wizualną Spółki oraz przyczynia się do osiągania przychodów i zabezpieczenia ich źródła.

Wydatki na elegancką odzież, wykorzystywaną do wystąpień publicznych w ramach działalności gospodarczej, nie są uznawane za koszty uzyskania przychodów, gdyż ich zakup spełnia normalne potrzeby osobiste i nie wykazuje obiektywnego, uzasadnionego związku z przychodami z działalności.

Wydatki na odzież ochronną, nieujęte w wykazie art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, o ile zostanie wykazany ich bezpośredni związek z działalnością gospodarczą oraz spełniają one normy bezpieczeństwa i certyfikacyjne.

Dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup prezentowanej przez Wnioskodawcę wyłącznie na jego stronie internetowej lub w social mediach Wnioskodawcy odzieży i elementów garderoby lub wykorzystywanej w celu prowadzenia szkoleń dla firm i instytucji, w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, przy założeniu, że towary te są

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych m. in na odzież casualową wizytę u fryzjera, kosmetyczki, makijażystki, wizażystki/stylistki, usługi logopedy, lekcje języka angielskiego oraz szkolenia z zakresu wystąpień publicznych a także szkolenia marketingowe, w tym studia magisterskie, podyplomowe, kursy i seminaria, przez osobę będącą zawodnikiem sportowym.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez dostawców.

Ulga na działalność badawczo-rozwojową.

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów odzieży.

Obowiązki płatnika w związku z wypłatą zleceniobiorcom ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup garniturów, koszul, krawatów, butów.

Zaliczenie do kosztów podatkowych wydatków na nabycie garniturów i garsonek dla pracowników i wspólników.