Spółka dokonując płatności za należności licencyjne do spółki A, stosując certyfikat rezydencji i oświadczenie spółki B, może korzystać z obniżonej stawki podatkowej zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania; spółka B winna być wskazana w informacji IFT-2R jako rzeczywisty beneficjent.
Dochody z należności odsetkowych oraz innych wypłat dokonywanych przez Spółkę na rzecz Funduszu niemieckiego, reprezentowanego przez Spółkę Zarządzającą, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, pod warunkiem spełnienia określonych przesłanek, w tym posiadania przez Fundusz certyfikatu rezydencji oraz oświadczenia o rzeczywistym
Zwrot należności odsetkowych i innych realizowany na rzecz niemieckiego funduszu inwestycyjnego przez spółkę nie podlega obowiązkowi poboru podatku u źródła na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, przy spełnieniu określonych warunków formalnych i materialnych przez fundusz.
Dochody z należności odsetkowych oraz innych tytułów wypłacanych przez Spółkę na rzecz niemieckiego funduszu inwestycyjnego są zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, o ile fundusz spełnia określone warunki, w tym pełne opodatkowanie w kraju siedziby i nadzór finansowy.
Niedostarczenie urządzeń przez kontrahenta nie może być uznane za zdarzenie losowe, które uzasadnia zaliczenie strat do kosztów uzyskania przychodów, gdyż nie spełnia przesłanek staranności oraz właściwego udokumentowania, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Płatności z tytułu opłat licencyjnych dokonywane przez Spółkę A na rzecz Spółki Córki, spełniają przesłanki dla zwolnienia z podatku u źródła, zgodnie z art. 21 ust. 3-8 ustawy o CIT, ze względu na spełnienie wymogów dotyczących struktury właścicielskiej i rzeczywistego właściciela należności.
W świetle Ustawy o CIT oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku zapłaconego za granicą, pod warunkiem istnienia podstawy prawnej do wymiany informacji podatkowych z danym krajem, natomiast nieodliczona część podatku nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu.
Wynagrodzenia za rozwój Systemu X są dochodem z kwalifikowanego IP, podlegającym 5% stawce CIT jako dochód z działalności badawczo-rozwojowej. Jednak koszty pośrednie, jak marketing i podróże służbowe, nie mogą być bezpośrednio przypisane do działalności badawczo-rozwojowej w kalkulacji wskaźnika nexus.
Nieściągalne wierzytelności z tytułu pożyczek, właściwie udokumentowane protokołem, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Zaliczenie wymaga stosownego udokumentowania nieściągalności wierzytelności, co może zostać dokonane przez sporządzenie protokołu zgodnie z art. 16 ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT. Rozpoznanie kosztów podatkowych dokonuje się w dniu sporządzenia protokołu.
Warunkiem zaliczenia wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów jest jej wcześniejsze odpisanie jako nieściągalnej i uprzednie zarachowanie do przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a ustawy o CIT. Strata ze zbycia wierzytelności możne stanowić koszt podatkowy, jeśli wierzytelność była przychodem należnym.
Refakturowanie kart sportowych i polis ubezpieczeniowych wskazuje na powstanie przychodu podatkowego z refaktury, współmierne koszty uzyskania przychodu podlegają rozliczeniu na zasadach CIT, natomiast zakup licencji platformy kadrowej bez sublicencjonowania nie wymaga poboru podatku u źródła.
Płatności przekazywane przez spółkę do spółki celowej SPV w ramach administrowania wierzytelnościami nie kwalifikują się jako przychody wymienione w art. 21 ust. 1 ani w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.
Należności wypłacane za usługi informatyczne w ramach "hardware flat rate" nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła, gdyż nie jest to użytkowanie urządzeń przemysłowych. Klucze licencyjne mimo związków z prawami autorskimi nie generują obowiązku podatkowego jako należności licencyjne, lecz klasyfikowane są jako zyski przedsiębiorstwa zgodnie z art. 7 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Wynagrodzenie wypłacane przez spółkę za nabycie licencji z prawem do sublicencjonowania oprogramowania mieści się w ramach art. 21 ust. 1 ustawy o CIT jako przychód z praw autorskich, a spółka jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat.
Wierzytelność, która nie została odpisana jako nieściągalna, nie może być uznana za koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych, nawet jeśli spełnia inne wymogi formalne ustalone przez art. 16 ustawy o CIT.
Płatnik, na podstawie art. 28 § 1 Ordynacji podatkowej, uprawniony jest do dokonywania jednorazowego potrącenia należnego mu zryczałtowanego wynagrodzenia za terminowe wpłacanie zaliczek na podatek dochodowy, z bieżących zobowiązań podatkowych, jeżeli nie upłynął termin przedawnienia tych zobowiązań.
Należności wynikające z faktur kwalifikujących się do mechanizmu podzielonej płatności, rozliczane poprzez system nettingu, nie naruszają wymogu art. 108a ust. 1a ustawy o VAT, kiedy są poddane wzajemnemu potrąceniu wierzytelności.
Wypłaty z tytułu Licencji użytkownika końcowego na rzecz zagranicznego dostawcy oprogramowania nie mieszczą się w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i nie powodują obowiązku poboru podatku u źródła, z uwagi na brak transferu majątkowych praw autorskich.
Należności celne przywozowe, powstałe wskutek błędnego zgłoszenia celnego, nie kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, gdyż wynikają z nieprawidłowości bez związku przyczynowego z osiąganiem przychodów.
Wynagrodzenie wypłacane przez spółkę za licencjonowanie produktów, które mogą być sublicencjonowane, stanowi przychód z praw autorskich w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, co skutkuje obowiązkiem poboru podatku u źródła.
Kwota zwrotu świadczeń nienależnych z tytułu unieważnienia umowy kredytowej oraz naliczone od niej ustawowe odsetki za opóźnienie, na mocy art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Działalność polegająca na opracowaniu nowego produktu technologicznego spełnia kryteria B+R w rozumieniu art. 18d CIT, uprawniające do ulgi. Dochody z kwalifikowanego IP (oprogramowania) mogą być opodatkowane preferencyjnie, pod warunkiem właściwego wyodrębnienia przychodów i kosztów związanych z prawem IP.
Przychody uzyskane ze zbycia własnych wierzytelności w ramach umowy faktoringu należy wliczać do limitu przychodów pasywnych przewidzianego w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o CIT. W przypadku przekroczenia progu 50%, dochody te mogą pozbawić spółkę możliwości stosowania ryczałtu od dochodów spółek.