1. Art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ jest normą kompetencyjną, mającą zastosowanie także w sytuacji gdy wątpliwości, o jakich mowa w tym przepisie ujawniły się po dokonaniu już czynności materialno-technicznej związanej z zarejestrowaniem faktu zameldowania lub wymeldowania. 2. Obowiązek meldunkowy rozumiany, jako

Stosowanie wymogów, które przewidziane zostały przepisami obowiązującymi od dnia 1 lipca 1984 r. /to jest od dnia wejścia w życie znowelizowanej ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ do sytuacji faktycznych powstałych przed tą datą jest niedopuszczalne. Wystarczającą przesłanką do uzyskania przed dniem 1 lipca 1984 r. zameldowania

Ta sama przyczyna, która w myśl art. 18 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ umożliwiła organowi cofnięcie zezwolenia rzemieślniczego jest przesłanką uzasadniającą odmowę wydania takiego uprawnienia - przewidzianą w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy, przepis ten nie ogranicza działania owej przesłanki upływem czasu od faktu skazania

Organ administracji państwowej nie może poprzestać na biernym tylko stwierdzeniu braku dokumentu o uprawnieniach do przebywania w lokalu /art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ jeśli okoliczności sprawy wskazują, że zarządca tego lokalu dokumentu takiego nie wydaje wskutek błędu lub naruszenia prawa.

Artykuł 47 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, jak również inne przepisy prawa materialnego nie dają podstaw prawnych do nałożenia na ewentualnych przyszłych spadkobierców właściciela obiektu budowlanego obowiązku rozebrania elementów budowlanych pozostałych po starym domu mieszkalnym. Dlatego też decyzja organu administracji państwowej nakładająca

Przepis § 16 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lipca 1981 r. w sprawie urlopów wychowawczych (jedn. tekst: Dz. U. z 1985 r. Nr 2, poz. 10 ze zm.) nie stanowi przeszkody w wypowiedzeniu warunków pracy i płacy pracownicy po zakończeniu przez nią urlopu wychowawczego, jeżeli istnieje uzasadniona przyczyna wypowiedzenia.

Pracownik nie może skutecznie dochodzić uchylenia kary porządkowej, mimo dopuszczalności drogi sądowej.

Przewidziany w art. 86 ust. 4 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ termin do rozpoznania roszczenia o odszkodowanie za szkodę przekraczającą 100 złotych powstałą z przyczyn wymienionych w art. 86 ust. 1 tej ustawy - jest terminem prawa materialnego. Oznacza to, że nie może on zostać na prośbę zainteresowanego przywrócony w trybie przewidzianym w art. 58

Cofnięcie zezwolenia na prowadzenie transportu drogowego udzielonego osobie fizycznej jest dopuszczalne w przypadku ukarania prawomocnym orzeczeniem za inne wykroczenia niż określone w art. 30 i art. 33 ustawy z dnia 27 lipca 1961 r. o transporcie drogowym i spedycji krajowej /Dz.U. nr 53 poz. 297/, jeżeli wykroczenia te pozostają w związku z prowadzoną działalnością. Przesłanką cofnięcia zezwolenia

Prawo do łącznego pobierania emerytury i renty inwalidzkiej na warunkach przewidzianych w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy MO oraz ich rodzin (jedn. tekst: Dz. U. z 1983 r. Nr 46, poz. 210) może być stwierdzone tylko w przypadku, gdy inwalidztwo wywołane chorobą pozostającą w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby w MO

Mechanizm wyznaczania wielkości należnego podatku przez ustalenie podstawy opodatkowania, wielkości osiągniętego obrotu i dochodu i zastosowanie do tych wielkości odpowiednich stawek procentowych podatku obrotowego i dochodowego nie może stanowić metody decydującej o wysokości stawki karty podatkowej, ponieważ naruszałoby to istotę tej formy opodatkowania, która nie uzależnia bezpośrednio wysokości

Żądanie przyjęcia w poczet członków spółdzielni i przydziału lokalu po byłym członku (art. 145 ustawy spółdzielczej z 1961 r. obecnie art. 221 § 1 prawa spółdzielczego) może być uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (art. 5 k.c.), jeżeli wielkość tego lokalu mieszkalnego znacznie wykracza poza potrzeby członka, a spółdzielnia zaproponowała odpowiednie mieszkanie o przysługującej mu

Świadczenia "na zamówienia określonych odbiorców i ich potrzeby" nie mogą obejmować produkcji kooperacyjnej, gdyż takie rozumienie przepisu pozbawiłoby rzeczywistego znaczenia obowiązku wykonywania świadczeń wyłącznie za pośrednictwem spółdzielni. Błędna interpretacja przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 lutego 1982 r. w sprawie zryczałtowania podatków obrotowego i dochodowego od przychodów

Decyzja organu szkoły wyższej o skreśleniu z listy studentów, jako akt wywołujący zmianę statusu prawnego użytkownika tego zakładu, jest decyzją administracyjną w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego i podlega - w trybie i na zasadach określonych w tym Kodeksie - zaskarżeniu do sądu administracyjnego, jako dotycząca sprawy przewidzianej w art. 196 par. 2 pkt 14 Kpa.

W sprawie o podział majątku wspólnego, w skład którego wchodzi wkład mieszkaniowy łączący się z ekspektatywą uzyskania spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, przedmiotem podziału jest nie tylko wkład stanowiący wierzytelność wobec spółdzielni mieszkaniowej, ale również ekspektatywa będąca swoistym prawem majątkowym. Przy określeniu realnej wartości obu łączących się ze sobą praw

Pracownik izby skarbowej, który brał udział w postępowaniu dotyczącym działalności podatnika, będącej przedmiotem opodatkowania, nie może wchodzić w skład podatkowej komisji odwoławczej, która ma rozpatrzyć odwołanie podatnika w tej samej sprawie /par. 3 ust. 1, par. 6 ust. 1 i 2, par. 8 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu osobowego

Z historii ruchu oporu w czasie wojny 1939-1945 wynika, że w działalności tego ruchu uczestniczyły również dzieci, wobec czego sam wiek osoby ubiegającej się o przyznanie uprawnień kombatanckich nie może być przesłanką przemawiającą na jej niekorzyść. Podstawą rozstrzygnięcia może być jedynie ustalenie faktów.

Zgodnie z par. 3 ust. 1, par. 6 ust. 1 i 2, par. 8 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu osobowego, trybu powoływania oraz organizacji podatkowych komisji odwoławczych /Dz.U. nr 30 poz. 212 ze zm./ osoba, która brała udział w postępowaniu dotyczącym działalności podatnika, będącej przedmiotem opodatkowania nie może wchodzić w skład podatkowej

W razie niespełnienia przez dłużnika w zastrzeżonym terminie świadczenia określonego w ugodzie wierzycielowi przysługuje nie tylko roszczenie o wykonanie ugody, ale ponadto może on stosownie do okoliczności dochodzić w razie zasadniczej zmiany stosunków dalszych roszczeń wynikających z łączącego strony stosunku prawnego.

Przy ustalaniu okresu pracy górniczej pod ziemią określonego w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (Dz. U. Nr 5, poz. 32) uwzględnia się tylko taką prace górniczą pod ziemią (art. 5 ust. 1 pkt 1, 2, 5 - 9 i 11 ustawy), która była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Zatrudnienie na stanowiskach dozoru ruchu i kierownictwa

Możliwość kwestionowania treści dokumentu ze stanem zapisów w ewidencji gruntów przed organem administracji państwowej o właściwości szczególnej jest dopuszczalne. Natomiast bezskuteczne są dowody przeciw treści ewidencji gruntów. Zmiany i sprostowania zapisów w ewidencji gruntów mogą być dokonywane jedynie przez właściwy organy administracji państwowej na zasadach i w trybie określonych przede wszystkim

1. Wyrób który został zwrócony dostawcy podlega wyłączeniu z dotowania z mocy par. 16 ust. 1 uchwały nr 63 Rady Ministrów z dnia 6 czerwca 1983 r. w sprawie zasad udzielania dotacji przedmiotowych /M.P. nr 21 poz. 117/. 2. Wyroby na bazie mięsa, drobiu i podrobów są potrawami mięsnymi, drobiowymi i podrobowymi w rozumieniu pkt 4 decyzji Nr GT 9/84 Ministra Finansów z dnia 10 maja 1984 r. i nie podlegają