Na gruncie sprawy dotyczącej opłaty stałej za usługę wodną, Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymuje, że art. 271 ust. 5a Prawo wodne ma zastosowanie do pozwoleń wydanych po 23 listopada 2019 r., a opłaty powinny być adekwatne do możliwości faktycznego korzystania z udogodnień wynikających z pozwolenia wodnoprawnego.

Po 2022 roku lokale mieszkalne używane w działalności gospodarczej nie podlegają amortyzacji jako koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co obejmuje również lokale niewykorzystywane w najmie lub dzierżawie.

Warianty A oraz E spełniają wymagania dokumentacyjne art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, jako wystarczające dowody dla zastosowania stawki 0% VAT w WDT. Brak podpisu odbiorcy w wariantach B, C i D uniemożliwia zastosowanie preferencyjnej stawki podatkowej.

Sprzedaż niezabudowanych działek przez osobę fizyczną, której działalność nie wykazuje charakteru zawodowego i zarobkowego, nie podlega opodatkowaniu VAT, o ile transakcja ta odbywa się w ramach zarządu majątkiem prywatnym, a sprzedający nie spełnia kryteriów uznania za podatnika VAT.

Dochód uzyskany z przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych, wytworzonych lub rozwiniętych w ramach działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do preferencyjnego opodatkowania stawką 5% jako dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Pisma informacyjne wydane przez organy administracji publicznej, które nie noszą znamion decyzji administracyjnej ani zaskarżalnych postanowień, nie mogą być przedmiotem postępowania o stwierdzenie ich nieważności. Odmowa wszczęcia takiego postępowania jest prawnie dopuszczalna.

Znak towarowy "COVI-SEPT" ma charakter opisowy i nie posiada dostatecznych znamion odróżniających, co uniemożliwia udzielenie prawa ochronnego. Monopolizacja tego oznaczenia ograniczałaby swobodę działania innych podmiotów na rynku.

W przypadku składowania odpadów w miejscu do tego nieprzeznaczonym, domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem tych odpadów. Obalenie domniemania wymaga wykazania, że odpady należą do innego podmiotu.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że oddala skargę kasacyjną uznając, iż decyzja o warunkach zabudowy nie została wydana z rażącym naruszeniem prawa na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Organ Zarządu Dzielnicy Wawer był właściwy do jej wydania.

Gmina nie może odliczyć podatku VAT naliczonego z tytułu zakupów towarów i usług w ramach projektu współfinansowanego z funduszy unijnych, gdyż zakupy te nie są związane z działalnością opodatkowaną w sensie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Strata z tytułu odpłatnego zbycia obligacji, które uznawane są za wierzytelności, nie stanowi kosztu uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT, chyba że wierzytelność uprzednio została zarachowana jako przychód należny.

Wniesienie aportem infrastruktury wodno-kanalizacyjnej przez Gminę do Spółki stanowi transakcję opodatkowaną VAT jako odpłatna dostawa towarów, niemniej korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, z uwagi na upływ ponad dwóch lat od pierwszego zasiedlenia.

Nieodpłatne wycofanie znaków towarowych ze spółki cywilnej do majątku prywatnego wspólników, przy istnieniu prawa do odliczenia VAT, stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT, z podstawą opodatkowania równą kosztom wytworzenia tych znaków.

Podatnik, jako wspólnik spółki osobowej, nie może zaliczyć do swoich kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z przejętymi zobowiązaniami, które faktycznie poniosły spółki przyjmujące aporty. Płatność musi być dokonana przez podatnika, aby mogła stać się kosztem uzyskania przychodu.

Rozdrabnianie odpadów wielkogabarytowych, jako proces przetwarzania, uzasadnia zmianę klasyfikacji odpadów w katalogu odpadów zgodnie z art. 4 ustawy o odpadach. Proces ten wymaga właściwego zezwolenia, a brak jego uzyskania może skutkować potwierdzeniem słuszności zarządzeń pokontrolnych.

Postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym cechowało się nieważnością z uwagi na pozbawienie stron prawa do obrony przez brak możliwości ich udziału, co wymaga ponownego rozpoznania sprawy przez sąd I instancji.