Specjalny zasiłek celowy przyznawany jest wyłącznie w "szczególnie uzasadnionych przypadkach", które muszą cechować się nagłością, drastycznością, oraz poważnymi skutkami dla beneficjenta, a jego decyzja ma charakter uznaniowy, co oznacza, że nie każda sytuacja trudna dla strony kwalifikuje się do otrzymania takiego wsparcia.

W ramach uznania administracyjnego przy umorzeniu zadłużenia z funduszu alimentacyjnego w art. 30 ust. 2 ustawy alimentacyjnej decydujące jest wykazanie przez dłużnika sytuacji dochodowej i rodzinnej, przy czym wykazanie tych przesłanek nie oznacza automatycznie obowiązku umorzenia zadłużenia przez organ.

Kumulatywne pobieranie świadczenia pielęgnacyjnego i zasiłku stałego jest niemożliwe, a prawo do świadczeń rodzinnych ustala się od miesiąca, w którym wnioskodawca spełni wszystkie konieczne warunki uprawniające do ich przyznania, niezależnie od daty złożenia wniosku.

Decyzja o przyznaniu zasiłku celowego ma charakter uznaniowy, co oznacza, że nie jest oparta na automatyzmie przyznawania środków, lecz bierze pod uwagę okoliczności konkretnej sprawy, możliwości finansowe organu oraz zgodność zgłaszanych potrzeb z celami pomocy społecznej.

Obowiązek udostępnienia informacji publicznej dotyczy jedynie tych informacji, które są w posiadaniu organu. Informacje publiczne to takie, które odnoszą się do określonych faktów, istnieją oraz są w posiadaniu podmiotu zobowiązanego. Część żądanych przez wnioskodawcę informacji może nie stanowić informacji publicznej, jeśli nie dotyczą one bezpośrednich działań podmiotów publicznych.

Zgodnie z art. 262 § 1 pkt 2 i 2a Ordynacji podatkowej, organ podatkowy jest uprawniony do nałożenia kary porządkowej na stronę, która bezzasadnie nie przedłożyła żądanych dokumentów lub wyjaśnień, przy czym za usprawiedliwiające niewykonanie obowiązku traktuje się jedynie okoliczności niezależne od strony i niemożliwe do przezwyciężenia przy dołożeniu należytej staranności.

Posiadanie nieruchomości przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą może skutkować jej opodatkowaniem wyższą stawką, o ile znajduje się w zasobach majątku przedsiębiorstwa i nie podjęto formalnych kroków jej wycofania z działalności gospodarczej, nawet jeśli nie jest faktycznie wykorzystywana do tych celów ze względu na zły stan techniczny.

Zgodnie z art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej organ podatkowy, na wniosek podatnika, ogranicza pobór zaliczek na podatek, jeżeli podatnik uprawdopodobni, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu lub zysku przewidywanego na dany rok podatkowy. Przepis ten wskazuje przesłankę spełnienie, której powoduje