Przepisy art. 100c i 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy zawieszają bieg terminów administracyjnych dla wszystkich cudzoziemców, co wyklucza bezczynność organu w rozpatrywaniu wniosku o pobyt rezydenta UE, niezależnie od tła konfliktu na Ukrainie. Bezczynność organu nie zachodzi, gdy terminy spraw uległy zawieszeniu.

Sprzedaż gotowego posiłku wraz z transportem nie spełnia kryteriów usługi cateringowej i powinna być traktowana jako dostawa towaru, podlegająca opodatkowaniu stawką VAT wynoszącą 8% według klasyfikacji w PKWiU jako usługi związane z wyżywieniem.

Skarga kasacyjna G. sp. z o.o. odnośnie przedawnienia zobowiązań podatkowych za 2014 r. podlega oddaleniu, z uwagi na prawidłowo ustalone zawieszenie biegu terminu przedawnienia oraz brak skutecznego podważenia oceny dowodów przez Naczelny Sąd Administracyjny.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA i nakazuje ponowne rozpoznanie sprawy, wskazując na konieczność dokładnego przeanalizowania okoliczności zawieszenia przedawnienia zobowiązań podatkowych.

Art. 100c i 100d u.p.o.u. są przepisami ogólnymi, wyłączającymi możliwość przypisania bezczynności organu i związanej z nią odpowiedzialności w sprawach dot. cudzoziemców, niezależnie od związku z działaniami wojennymi w Ukrainie.

Przepisy art. 100c i 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, dotyczące zawieszenia terminu załatwienia spraw cudzoziemców, mają zastosowanie uniwersalne, co wyłącza podstawy do zarzutów bezczynności wobec wojewodów w kontekście udzielania zezwoleń na pobyt stały.

Działania organów nadzoru budowlanego, polegające na wstrzymaniu robót budowlanych dorozumianych jako nielegalne bez zgłoszenia, muszą uwzględniać przepisy obowiązujące w czasie realizacji inwestycji; zasady retrospektywnego stosowania prawa budowlanego nie mogą prowadzić do samowolnego wstrzymania zgłoszenia, jeśli zasady zgłaszania nie były wymagane w momencie realizacji projektu.

Zaskarżone decyzje środowiskowe są zgodne z prawem, a zarzuty dotyczące naruszeń proceduralnych i merytorycznych są bezzasadne. Konsultacje społeczne oraz ocena wpływu inwestycji zostały przeprowadzone zgodnie z prawem i nie wykazano istotnych wad. Skarga kasacyjna została oddalona.

Faktury wystawione przez M. Sp. z o.o. dla N. sp. z o.o. nie dokumentowały rzeczywistych transakcji gospodarczych, stąd nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. Skarga kasacyjna oddalona.

Decyzja administracyjna o pozwoleniu na budowę, wydana na podstawie decyzji o warunkach zabudowy, zachowuje moc prawną mimo uchwały nowego planu miejscowego. W postępowaniu wznowieniowym należy stosować stan prawny z datą decyzji pierwotnej.

Osoba zarządzająca transportem w przedsiębiorstwie ponosi odpowiedzialność za przestrzeganie wymogów prawnych dotyczących badań lekarskich i psychologicznych kierowców oraz wyposażenia ich w wypis z licencji, niezależnie od formy prawnej zatrudnienia kierowców.

Zgodnie z ustawą o transporcie drogowym, na osobie zarządzającej transportem w przedsiębiorstwie spoczywa odpowiedzialność za zapewnienie, by wszyscy kierowcy, niezależnie od formy zatrudnienia, posiadali aktualne badania lekarskie i psychologiczne oraz wymagane dokumenty umożliwiające wykonywanie przewozów.

Nałożenie kary pieniężnej za naruszenia przepisów o transporcie drogowym powinno być oparte na przepisach obowiązujących w chwili popełnienia naruszenia oraz dowody muszą być kompletne i rzetelne. Wykazanie okoliczności, które mogą zwolnić z odpowiedzialności za naruszenia, leży po stronie przewoźnika.

Przewóz osób samochodem osobowym przez przedsiębiorcę posiadającego licencję na krajowy transport drogowy uznaje się za przewóz okazjonalny, jeżeli nie spełnia wymogów konstrukcyjnych określonych w ustawie, co uzasadnia nałożenie kary administracyjnej, a przepisy nie stanowią przepisów technicznych wymagających notyfikacji KE.

Decyzja o zezwoleniu na niezwłoczne zajęcie nieruchomości dla rozwoju infrastruktury elektroenergetycznej uzasadniona interesem społecznym i gospodarczym jest prawidłowa. Sąd podzielił, że nadrzędność tych interesów uzasadnia takie działanie.

Nie stanowi naruszenia prawa oddalenie skargi kasacyjnej M. S.A. w przedmiocie nałożenia opłaty podwyższonej, gdyż wprowadzenie ścieków awaryjnie bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego nie było objęte posiadaną licencją.

Prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia mienia za granicą nie przysługuje, gdy nie wykazano zamieszkania na byłym terytorium RP w rozumieniu odpowiednich przepisów przez osobę pozostawiającą mienie oraz gdy brak dowodu na stałe związki z nieruchomością.

Skarga kasacyjna wniesiona przez Gminę P. nie zasługuje na uwzględnienie, jako nieodpowiadająca wymogom ustawy postępowania przed sądami administracyjnymi; decyzja organu wojewódzkiego pozostaje w zgodzie z obowiązującymi przepisami prawa materialnego.

NSA orzeka, że decyzje odmowne w zakresie nadania stopnia doktora były zgodne z prawem i postępowaniem administracyjnym, wskazując na brak naruszeń proceduralnych istotnych dla merytorycznego wyniku postępowania.