1. Przygotowanie wykładu, nawet gdy przekazywana w nim wiedza wykracza poza zwykły poziom i granice programowe oraz jest w sposób indywidualny dostosowywana do potrzeb słuchaczy, nie może stanowić podstawy do przyjęcia, że w takim wypadku mamy do czynienia z dziełem. Jedynie wyjątkowo wygłoszenie wykładu można zakwalifikować jako dzieło, o ile wykładowi można przypisać cechy utworu, a ten warunek spełnia
1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do powstania samoistnego, jednorazowego oraz weryfikowalnego rezultatu materialnego lub niematerialnego bez względu przy tym na rodzaj i intensywność świadczonej w tym celu pracy i staranności co oznacza, że dzieło jest w każdym przypadku wytworem przyszłym, który w momencie zawarcia umowy nie istnieje. 2. Nie można uznać za dzieło czegoś, co nie odróżnia
1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do powstania samoistnego, jednorazowego oraz weryfikowalnego rezultatu materialnego lub niematerialnego bez względu przy tym na rodzaj i intensywność świadczonej w tym celu pracy i staranności co oznacza, że dzieło jest w każdym przypadku wytworem przyszłym, który w momencie zawarcia umowy nie istnieje. 2. Nie można uznać za dzieło czegoś, co nie odróżnia
Decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej albo decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej wydaje się na podstawie wyczerpująco zgromadzonego i wszechstronnie ocenionego materiału dowodowego, w szczególności danych zawartych w orzeczeniu lekarskim oraz formularzu oceny narażenia zawodowego pracownika lub byłego pracownika.
Umowa zawarta między stronami, obejmująca przygotowanie i prowadzenie warsztatów muzycznych, musi być szczegółowo zbadana pod kątem jej charakteru prawnego, uwzględniając wszystkie istotne okoliczności i dowody, aby prawidłowo ustalić, czy jest to umowa o dzieło, czy umowa o świadczenie usług.
Brak prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie towarów lub usług w toku realizacji Projektu.
W sprawach dotyczących interpretacji przepisów podatkowych, w sytuacji wystąpienia wątpliwości co do zakresu stosowania zwolnień podatkowych, należy przyjąć wykładnię korzystniejszą dla podatnika, zgodnie z zasadą in dubio pro tributario, zwłaszcza gdy zmiana stanowiska organu podatkowego powoduje nierówne traktowanie podatników w identycznych sytuacjach prawnych i faktycznych, naruszając tym samym