Zabezpieczenie należności pieniężnej wynikającej z nieostatecznej decyzji organu podatkowego I instancji jest dopuszczalne, gdy istnieją uzasadnione obawy co do ryzyka utrudnienia lub udaremnienia przyszłej egzekucji tej należności, nawet jeśli decyzja nie została nadana rygorem natychmiastowej wykonalności. Skuteczność zabezpieczenia nie jest uzależniona od ostateczności i wykonalności decyzji podatkowej

Zabezpieczenie egzekucji należności wynikającej z nieostatecznej, niewykonalnej decyzji podatkowej jest dopuszczalne, gdy zachodzą uzasadnione obawy co do przyszłego utrudnienia lub udaremnienia egzekucji, a ocena konieczności zastosowania zabezpieczenia wymaga analizy okoliczności faktycznych i prawnych danej sprawy.

Organ egzekucyjny ma prawo do zabezpieczenia zobowiązań podatkowych na podstawie nieostatecznej decyzji dotyczącej wymiaru podatku, jeżeli istnieją uzasadnione obawy co do utrudnienia lub udaremnienia przyszłej egzekucji, przy czym ocena okoliczności sprawy skutkujących zabezpieczeniem nie jest przedmiotem postępowania zabezpieczającego i powinna być przeprowadzona w toku oddzielnego postępowania.

Właściwość organu do rozpatrzenia odwołania w sprawie świadczeń rodzinnych jest determinowana przez moment złożenia wniosku oraz rodzaj postępowania, przy czym dla wniosków złożonych po 1 stycznia 2019 r. i w sprawach dotyczących nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych właściwym organem jest Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, a nie samorządowe kolegium odwoławcze.

Zasada związania oceną prawną, wynikająca z art. 153 p.p.s.a., nie ogranicza kompetencji sądu administracyjnego do ponownego badania sprawy w aspekcie stosowania prawa i faktycznych okoliczności, ale wymaga od sądu i organów administracji publicznej uwzględnienia wcześniejszej wykładni prawnej przy podejmowaniu decyzji.