1. Organ administracji publicznej pozostaje w bezczynności nie tylko w przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym przepisami prawa administracyjnego, jeżeli nie dopełnił czynności określonych w art. 36 Kodeksu postępowania administracyjnego, tj. obowiązku informacyjnego o niezałatwieniu sprawy w terminie, ale także wówczas, gdy nie podjął innych działań wynikających z przepisów procesowych
W kontekście interpretacji indywidualnych dotyczących prawa podatkowego, klasyfikacja Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) może być elementem zarówno stanu faktycznego jak i prawnego w przypadku, gdy ustawa podatkowa wiąże stawki podatkowe z przypisaniem usługi lub dostawy towaru do określonego symbolu statystycznego. Odesłanie ustawy podatkowej do przepisów PKWiU powoduje, że klasyfikacja
W kontekście prawa podatkowego wydatki związane ze skutkiem stwierdzenia nieważności umowy, w tym odsetki i inne należności zwracane na rzecz kontrahentów, a także korekty dodatnich różnic kursowych, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli nie służą osiągnięciu przychodu, jego zwiększeniu, zachowaniu lub
Koszty związane z działalnością promocyjno-informacyjną przedsiębiorcy mogą być zaliczane do kosztów kwalifikowanych, nawet jeżeli nie zostały one wyraźnie wymienione w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile są one specyficzne dla danej branży i służą osiągnięciu celów promocyjnych lub informacyjnych.
W ramach oceny legalności decyzji organów podatkowych dotyczących zarzutu instrumentalnego zastosowania prawa (art. 70 § 6 pkt 1 w zw. z art. 70c O.p.) sąd administracyjny powinien badać, czy wszczęcie postępowania karnego skarbowego było rzeczywiście motywowane przesłankami prawa karnego skarbowego, a nie pozorowaną aktywnością mającą na celu wyłącznie przedłużenie terminu przedawnienia zobowiązania
W ocenie legalności decyzji podatkowej dotyczącej zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w kontekście wszczętego postępowania karno-skarbowego, istotne jest wnikliwe zbadanie przez sąd wszystkich okoliczności sprawy, w tym rzetelność uzasadnienia decyzji organu podatkowego oraz analizę przeprowadzonych dowodów, umożliwiających weryfikację celu postępowania prowadzonego przez
Organ administracji publicznej jest zobowiązany odmówić uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy, jeżeli realizacja inwestycji narusza obowiązujące zakazy dotyczące ochrony przyrody i krajobrazu, nawet jeśli dotychczasowe wyniki pracy inwestora wydają się być tylko częściowo niewłaściwe lub nie naruszają tych zakazów w pełnym zakresie planowanej inwestycji.
W świetle art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, szczegółowość uzasadnienia orzeczeń komisji lekarskich, dotyczących trwałej niezdolności do służby, powinna odpowiadać wymogom prawnym i umożliwiać kontrolę legalności tych orzeczeń przez sąd administracyjny.
1. Zagadnieniem wstępnym w rozumieniu art. 97 § 1 pkt 4 Kodeksu postępowania administracyjnego może być tylko zagadnienie prawne, którego rozstrzygnięcie należy do właściwości innego organu lub sądu i które może stanowić odrębny przedmiot postępowania przed takim organem, lub sądem. Oznacza to, że rozstrzygnięcie danego zagadnienia wstępnego przez ten inny organ lub sąd stanowi konieczny warunek wydania
W sprawie o umorzenie kosztów egzekucyjnych organ egzekucyjny zobowiązany jest do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego i oceny, czy wysokość naliczonych kosztów została prawidłowo ustalona z uwzględnieniem orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, co ma wpływ na ustalenie, czy zaistniała przesłanka ważnego interesu publicznego.
Dostęp do drogi publicznej jako przesłanka decyzji o warunkach zabudowy nie podlega redefinicji w postępowaniu sądowym, jeżeli budynek posiada faktyczny i prawnie uznany dostęp, a kontynuacja dotychczasowej funkcji zagospodarowania terenu jest zgodna z lokalnym ładem przestrzennym.
Eksportem, w rozumieniu art. 2 pkt 8 u.p.t.u., nie może stać się zrealizowana dostawa krajowa tylko dlatego, że po niej nabywca towaru w ramach własnych i samodzielnych decyzji oraz rozporządzania towarem jak właściciel - a nie na skutek i w wyniku dokonania wcześniejszych porozumień handlowych ze sprzedawcą - dokona zgłoszenia nabytego już towaru do wywozu poza terytorium UE.