Opuszczenie miejsca stałego pobytu, nawet jeśli nie jest dobrowolne, ale następuje trwałe przeniesienie centrum życiowego w inne miejsce bez podejmowania czynności prawnych zmierzających do odzyskania możliwości zamieszkiwania w opuszczanym lokalu, stwarza sytuację prawną zobowiązującą organ administracji do wymeldowania takiej osoby.

W trybie art. 113 § 2 k.p.a. organ, który wydał decyzję, może jedynie wyjaśnić wątpliwości co do treści decyzji, lecz nie może wprowadzać do niej nowych rozstrzygnięć lub zmieniać już istniejących, gdyż działanie takie prowadziłoby do niedopuszczalnego sformułowania nowej treści decyzji lub wręcz wydania nowej decyzji. Wyjaśnienie wątpliwości dotyczy wyłącznie tego, co stanowiło treść decyzji w chwili

W postępowaniu dotyczącym zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego, krąg stron postępowania ustala się na podstawie art. 28 k.p.a. Właściciele nieruchomości sąsiednich mogą mieć co najwyżej jedynie interes faktyczny w określonym rozstrzygnięciu sprawy, który to interes nie korzysta jednak z ochrony prawnej i nie daje podstaw do uznania takich właścicieli za stronę postępowania.

W przypadku wydawania decyzji administracyjnych dotyczących inwestycji, następcy prawni inwestora mogą być traktowani jako adresaci decyzji na równi z inwestorem, jeśli wykażą swoje prawa do danego przedsięwzięcia.

Postępowanie o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej stanowi wyjątek od przyjętej w art. 16 § 1 k.p.a. zasady trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych, która służy realizacji takich wartości jak pewność prawa, zaufanie do państwa, czy ochrona praw nabytych. W związku z tym wyeliminowanie ostatecznej decyzji administracyjnej w oparciu o przewidzianą w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. przesłankę