w zakresie opodatkowania przekazania nieruchomości akcjonariuszowi

w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze dokumentującej nabycie Nieruchomości.

Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację projektu.

Opodatkowanie czynności przekazania w formie darowizny znaku towarowego do spółki oraz podstawa jej opodatkowania.

1) Ujęcie dodatkowych kosztów w podstawie opodatkowania dostawy stali, 2) Prawo do specyfikowania w odrębnych pozycjach faktury dodatkowych kosztów związanych z dostawą towarów.

Uznanie składników majątkowych i niemajątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i wyłączenia z opodatkowania czynności ich wniesienia aportem do spółki.

Opodatkowanie stawką w wysokości 23% czynności wykonywanych w ramach podpisanych ze Sponsorem umów.

Obowiązek rejestracji Wnioskodawcy jako czynny podatnik podatku VAT.

Odzyskanie zapłaconego podatku VAT z tytułu realizacji projektu.

w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanej

Określenie, czy bezczynność lub przewlekłość postępowania miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, nie ma charakteru akcesoryjnego w stosunku do rozstrzygnięcia sądu zobowiązującego organ do podjęcia określonego działania.

Z przepisów ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 1727 ze zm. - dalej jako u.t.k.), w szczególności z art. 14 ust. 1 i 2 u.t.k. oraz art. 29 ust. 1i i ust. 5, art. 33 ust. 8, art. 66 ust. 1, 2, 2aa i 3 u.t.k. można wywieść, iż kompetencje Prezesa UTK mają w istocie dwojaki charakter. Po pierwsze, przyjmują one postać uprawnień w pełni władczych

W orzecznictwie jak i w piśmiennictwie przyjmuje się, że naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię może polegać na wadliwym określeniu treści norm prawnych wynikających z przepisów prawa materialnego. W praktyce błędna wykładnia prawa materialnego może prowadzić do niewłaściwego zastosowania tego prawa.

Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie przyjmuje się, że błędna wykładnia oznacza niewłaściwe odczytanie treści przepisu (mylne jego rozumienie), w odróżnieniu od drugiej ustawowej podstawy naruszenia prawa materialnego - niewłaściwego zastosowania przepisu, czyli wyrażającego się błędem w subsumpcji wadliwego uznania, że ustalony w sprawie stan faktyczny odpowiada hipotezie określonej normy prawnej