W utrwalonym orzecznictwie sądów administracyjnych przesądzono jednoznacznie, że krąg stron postępowania dotyczącego samowoli budowlanej ustala się na podstawie art. 28 K.p.a., zgodnie z którym stroną jest każdy czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.

Sąd nie jest uprawniony do samodzielnego dokonywania konkretyzacji zarzutów skargi kasacyjnej, a upoważniony jest do oceny zaskarżonego orzeczenia wyłącznie w granicach przedstawionych we wniesionej skardze kasacyjnej.

Sprawa samowoli budowlanej oraz zróżnicowanie następstw prawnych samowoli budowlanej nie daje podstaw do wyprowadzenia, że przyjęta w przepisach prawa dopuszczalność wyprowadzenia ze stanu samowoli budowlanej legalizacji, daje podstawy do wyprowadzenia dwóch odrębnych przedmiotowo spraw, a tym samym pomimo wyprowadzenia konsekwencji prawnej samowoli budowlanej w obowiązującej w obrocie prawnym decyzji

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.

W orzecznictwie i piśmiennictwie przyjmuje się, że dokonywana przez organ ocena dowodów odbywa się w ramach swobodnej ich oceny. Zasada swobodnej oceny dowodów jest jednym z koniecznych środków zapewniających podjęcie przez organ podatkowy rozstrzygnięcia zgodnie z rzeczywistym stanem rzeczy (prawdą obiektywną). Z zasady tej wynika, że organ przy ocenie stanu faktycznego nie jest skrępowany żadnymi

Uzasadnienie zaskarżonego wyroku zawiera wszystkie elementy wymagane od wyroku. Przedstawia bowiem stan sprawy, zarzuty podniesione w skardze, podstawę prawną rozstrzygnięcia oraz jej wyjaśnienie. Ponadto ta część uzasadnienia wyroku sądu administracyjnego, co wymaga podkreślenia, nie powinna łączyć się z oceną pod względem zgodności z prawem rozstrzygnięcia, gdyż temu celowi służą inne przepisy.

W świetle orzecznictwa zgodzić się należy ze skargą kasacyjną, ocena przesłanek zawartych w powołanym przepisie powinna uwzględniać wymogi zawarte w art. 7 kpa. W świetle piśmiennictwa i orzecznictwa w przypadkach, w których rozstrzygnięcie sprawy powierzone zostało tzw. uznaniu administracyjnemu, co zachodzi wówczas, gdy norma prawna nie przewiduje obowiązku określonego zachowania się organu, lecz

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego ukształtował się pogląd, że w procedurze sądowoadministracyjnej nie ma przepisu, który umożliwiałby zaskarżenie wyłącznie uzasadnienia orzeczenia lub jego części, zaś art. 176 p.p.s.a. stanowi jedynie o możliwości uchylenia lub zmiany orzeczenia, a nie samego uzasadnienia.