W orzecznictwie jak i w piśmiennictwie przyjmuje się, że naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię może polegać na wadliwym określeniu treści norm prawnych wynikających z przepisów prawa materialnego. W praktyce błędna wykładnia prawa materialnego może prowadzić do niewłaściwego zastosowania tego prawa.
Nie można kwestionować ani też zmieniać wysokości zobowiązania podatkowego, wynikającego z ostatecznej decyzji określającej wydanej na podstawie art. 21 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) mocą deklaracji korygującej połączonej z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty.
Za rażące naruszenie prawa można przyjąć w przypadku, gdy naruszony został przepis niepozostawiający wątpliwości co do jego bezpośredniego rozumienia. Rażące naruszenie prawa jest oczywiste, wyraźne i bezsporne. Można mówić o nim tylko wówczas, gdy proste zestawienie treści rozstrzygnięcia z treścią zastosowanego prawa wskazuje na ich oczywistą niezgodność.
Czy Wnioskodawca ma możliwość od 2017 r. opodatkowywać przychody z działalności gospodarczej w formie karty podatkowej uzyskując jednocześnie przychody poza działalnością z tytułu dwóch lub trzech umów dzierżawy?
opodatkowanie transakcji otrzymania pożyczki od podmiotu zagranicznego
Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie możliwości rozliczenia strat podatkowych, wykazanych przez Spółkę przed utworzeniem PGK, w okresie jej funkcjonowania oraz po upływie okresu obowiązywania umowy o utworzeniu PGK lub po stracie statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.