1. Orzeczenie na podstawie art. 42 § 1 k.k. zakazu prowadzenia pojazdów określonego rodzaju jest dopuszczalne w każdym wypadku skazania osoby uczestniczącej w ruchu za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, a więc także wówczas, gdy charakter popełnionego występku nakazuje orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na podstawie art. 42 § 2 k.k. 2. Na gruncie unormowań Kodeksu

Postanowienie sądu wydane w przedmiocie wniosku złożonego na podstawie art. 18 § 4 k.s.h. podlega zaskarżeniu na podstawie art. 6 § 1 k.k.w., zgodnie ze standardami konstytucyjnymi, wynikającymi z art. 45 ust. 1, art. 78 i art. 176 ust. 1 Konstytucji RP.

Aktualnie istnieje możliwość wznowienia prawomocnie zakończonego postępowania karnego sądowego w oparciu o art. 540 § 2 k.p.k. niezależnie od formy kończącego je orzeczenie (wyrok, postanowienie), rodzaju rozstrzygnięcia (skazanie, uniewinnienie, umorzenie, warunkowe umorzenie), oraz tego czy jest to postępowanie co do głównego przedmiotu procesu, czy też kwestii incydentalnej byleby nastąpiło to na

Przewidziany w art. 15 cytowanej ustawy zakaz, odnoszący się również do nieletnich, oraz przewidziana w art. 43 ust. 1 ustawy odpowiedzialność karna za jego naruszenie, mają zakres ograniczony i dotyczą działalności podjętej w ramach takich placówek, które zajmują się sprzedażą lub podawaniem napojów alkoholowych, a więc jednostek handlowych lub gastronomicznych.

Artykuł 50 k.p.k. nie obejmuje swoją dyspozycją sytuacji, w której skumulowaniu ulega rola oskarżonego oraz organu dokonującego czynności procesowych za pokrzywdzonego niebędącego osobą fizyczną (art. 51 § 1 k.p.k.).

Niestawiennictwo, o którym mowa w art. 22 § 1 k.k.w., nie wstrzymuje rozpoznania sprawy na posiedzeniu, ale jeżeli skazany został o nim prawidłowo powiadomiony. Doszło (w ten sposób) do uchybienia nie tylko wskazanemu przepisowi, lecz i art. 178 § 2 k.k.w., skoro (skarżąca) została pozbawiona możliwości przedstawienia swych racji. Rażące naruszenie art. 22 § 1 k.k.w. i art. 178 § 2 k.k.w. skutkowało

Znaczenie kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 54 poz. 535 ze zm./, nie wyczerpuje się poprzez jej odniesienie do sprzedaży w roku poprzednim. Przekroczenie tej kwoty także w trakcie roku podatkowego powoduje utratę zwolnienia przez podatników korzystających z prawa do zwolnienia od dnia 1 stycznia roku podatkowego ze względu na

Czy w związku ze zmianą miejsca zamieszkania jej dochód uzyskany w 2006 r. z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Zjednoczonego Królestwa podlega w Polsce opodatkowaniu.

Czy opodatkowaniu w Polsce podlegają wyłącznie dochody osiągnięte w Polsce z prowadzonej tu działalności gospodarczej, czy także uzyskiwane w Kanadzie?

Przez akta o których mowa w art. 137 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) nie można rozumieć ewidencji prowadzonej na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 2004 r., Nr 269, poz. 2681 ze zm.), lecz akta konkretnego postępowania podatkowego, albo kontroli podatkowej. Naczelny