Podatnik zwrócił się z zapytaniem czy na wykonywane usługi świadczone dla nierezydenta będzie mógł zastosować stawkę podatku w wysokości 0%.

Określając kwotę pomniejszenia z tytułu odliczeń wymienionych w art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, należy ustalić czy i w jakiej części oszczędności z kasy mieszkaniowej zostały dwukrotnie odliczone, tj. raz jako oszczędności, drugi raz, jako wydatki na inwestycje, o których mowa w art. 27a ust. 1 pkt

Kwestionowanie granic nieruchomości bez wystąpienia o rozgraniczenie nie może w sprawie o pozwolenie na budowę uniemożliwiać inwestorowi uzyskanie takiego pozwolenia. Samo bowiem twierdzenie, że granica nieruchomości jest sporna w sytuacji, jeżeli jest ona granicą prawną, nie może stanowić podstawy do odmowy udzielenia pozwolenia na budowę, ewentualnie zawieszenia postępowania w tym przedmiocie.

1. Organy podatkowe rozstrzygające sprawę opodatkowania obiektu posiadającego cechy sprecyzowane w ramach definicji budynku zawartej w art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ zobowiązane są do stosowania w pierwszej kolejności wykładni językowej tego przepisu. 2. Brak jest jakichkolwiek podstaw prawnych do odnoszenia pojęć zawartych

Gdy faktura stanowiąca załącznik do zgłoszenia celnego nie uwzględnia całości ceny związanej z danym towarem, a jedynie jej część, obowiązkiem importera jest wykazanie w deklaracji wartości celnej pełnej jego wartości uwzględniając całość ceny za towar przyjmując wszystkie jej elementy.

Nie zachowanie przez organ I instancji terminu z art. 200 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, poprzez wcześniejsze wydanie i doręczenie stronie decyzji, nie może stanowić przesłanki z art. 240 par. 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej wyrażającej się w tym, że strona nie z własnej winy nie brała udziału w postępowaniu, a wobec tego brak jest podstaw

Regulaminy organizacyjne gminnych urzędów nadawane przez wójta /burmistrza, prezydenta miasta/ zarządzeniem nie stanowią aktu prawa miejscowego i w związku z tym nie istnieje obowiązek ich publikacji w dziennikach urzędowych województwa.

Art. 118 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, który przewiduje swoiste przedawnienie prawa do wydania decyzji o odpowiedzialności osoby trzeciej, ma zastosowanie również przy ocenie dopuszczalności orzekania o odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe powstałe przed 1 stycznia 1998 r.

Jeżeli Izba Skarbowa nie zakwestionowała ważności umowy o pracę, zarzucając np. zawarcie jej dla pozoru, czy też nie podnosiła działania Rady Nadzorczej na szkodę spółki, które oczywiście musiałoby być potwierdzone w odpowiednim postępowaniu, to brak było podstaw do podważania składników i wysokości wynagrodzenia, ustalonego w umowie o pracę zawartej przez prywatnego pracodawcę ze swoim pracownikiem

Nie znajduje dostatecznego uzasadnienia wniosek wyprowadzony przez stronę skarżącą z brzmienia art. 10 ust. 3 zdanie drugie in fine ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, o konieczności ustalenia przez organ podatkowy wartości przedmiotu sprzedaży z uwzględnieniem opinii co najmniej dwóch biegłych. Posłużenie się przez ustawodawcę liczbą mnogą w sformułowaniu

Deklaratoryjny charakter decyzji w sprawie stwierdzenia nabycia z dniem 5 grudnia 1990 r. prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków na podstawie ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ dotyczy w sprawach niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce

Brak jest podstaw do przyjęcia, że od orzeczenia komisji dyscyplinarnej o jakiej mowa w art. 27 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1593 ze zm./ przysługuje stronie skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Nie wiek, lecz fakt deportacji /wywiezienia/ w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich /Dz.U. nr 87 poz. 395 ze zm./ winien decydować o uprawnieniu danej osoby do świadczenia przysługującego z tytułu doznanych