W myśl przepisu art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy w sprawach należących do właściwości innych sądów. Właściwym do rozstrzygnięcia sprawy o odszkodowanie z tytułu nieszczęśliwego wypadku jest Sąd powszechny.
Umowa o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Estońską, sporządzona w Warszawie dnia 5 listopada 1998 r. /Dz.U. 2002 nr 175 poz. 1435/, która określała warunki stosowania stawek celnych obniżonych dla towarów sprowadzanych z Estonii, nie należała do czasu jej ogłoszenia do źródeł powszechnie obowiązującego prawa /art. 87 ust. 1 i art. 91 ust. 1 Konstytucji/. Wobec tego jednak, że
W postępowaniu karnym, którego przedmiotem jest czyn polegający na zaniechaniu odprowadzenia przez pracodawcę - wbrew obowiązkowi wynikającemu z ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 ze zm.) - składki na ubezpieczenie społeczne, status pokrzywdzonego przysługuje także Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych,
Przepis art. 49 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) nie ma zastosowania w wypadku naruszenia w piśmie powagi czynności sądowych albo ubliżenia w piśmie skierowanym do sądu temu organowi, innemu organowi państwowemu lub osobom biorącym udział w sprawie.
1. Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /Dz.U. nr 112 poz. 1198/ decyzja może być wydana wówczas, gdy organ odmawia udostępnienia informacji publicznej lub umarza postępowanie w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 tej ustawy. Decyzja wydawana jest wówczas, gdy istnieje możliwość zastosowania przedmiotowej ustawy. W przeciwnym razie, jeżeli
Termin przedawnienia wykonania kary pozbawienia wolności biegnie od uprawomocnienia się wyroku skazującego, niezależnie od tego, czy w późniejszym okresie zapadły orzeczenia modyfikujące jej wymiar.
W stanie prawnym obowiązującym w okresie od października 1999 r. do 31 maja 2001 r. wynajęcie lokalu przez szkołę wyższą przedsiębiorcy, na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, nie wyłączało szkoły wyższej ze zwolnienia od podatku od nieruchomości, wynikającego z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 65 poz. 385 ze zm./ w związku z
1. W stanie prawnym obowiązującym w latach 1997-1999 wynajęcie lokalu przez szkołę wyższą przedsiębiorcy, na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, nie wyłączało szkoły wyższej ze zwolnienia od podatku od nieruchomości, wynikającego z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 65 poz. 385 ze zm./ w związku z art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia
Przewidziane art. 134 Kpa postanowienie organu II instancji stwierdzające wniesienie odwołania z uchybieniem terminu wydaje się wówczas, gdy strona, która nie zachowała terminu do wniesienia odwołania, nie złożyła prośby o przywrócenie terminu.
Czy wpłacane pracownikom Urzędu Gminy ryczałty na podstawie umów zawartych z pracodawcą na używanie prywatnego samochodu osobowego do celów slużbowych są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych?
Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego, wydając decyzję, nie powinien ograniczać się jedynie do kwestii niewykazania przez skarżącego prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
1. Ze względu na ideę funduszy celowych, w tym funduszu ochrony środowiska, określoną w ustawie o jego powołaniu, należy mieć na uwadze, że gospodarowanie środkami funduszu jest prowadzone substytucyjnie, obok gospodarki typu budżetowego. Powstanie nadwyżki zasobów funduszu celowego nie stwarza podstaw do wykorzystywania zgromadzonych środków na finansowanie zadań objętych budżetem, mimo że decyzje
Zamontowanie urządzeń klimatyzacyjnych nie wymaga ani pozwolenia ani zgłoszenia do odpowiedniego organu budowlanego, a zatem nie może być przedmiotem postępowania organów nadzoru budowlanego.
Obowiązek równego traktowania podmiotów znajdujących się w takiej samej, czy zbliżonej sytuacji faktycznej i prawnej wynika z art. 32 Konstytucji. Stanowi on dyrektywę, którą muszą kierować się organy załatwiające sprawy uznaniowe. Pominięcie tej dyrektywy stanowi niewątpliwe naruszenie w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy zarówno tego przepisu ustawy zasadniczej jak i art. 155 Kpa.
Znak towarowy, zawierający w języku obcym treści informacyjne związane z towarem, których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./, posiada zdolność rejestracyjną, jeżeli dla znaczącej części krajowych nabywców, nieznających w dostatecznie dobrym stopniu tego języka, znak ten pełni funkcję odróżniającą co do pochodzenia towaru /art. 4 ust