W świetle wykształconego orzecznictwa wątpliwości co do charakteru gry losowej albo zakładu wzajemnego rozstrzyga się decyzją administracyjną wydaną na podstawie art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych /Dz.U. 1998 nr 102 poz. 650 ze zm./, a nie decyzją w sprawie zatwierdzenia regulaminu takiej gry, w trybie art. 13 ust. 2 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie nie nastąpiło przerwanie biegu przedawnienia. Organ egzekucyjny i Izba Skarbowa, rozpatrująca zażalenie na jego postanowienie, upatrywały przerwania biegu przedawnienia w wystosowaniu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, pisma do Urzędu Miasta i Gminy, reprezentującego następcę dłużnika - gminę, w którym wezwano go do uregulowania składek za zlikwidowane przedszkole. Sąd nie

Sąd drugiej instancji nie ma obowiązku przeprowadzenia z urzędu dowodów dotyczących okresu ubezpieczenia, który nie był przedmiotem decyzji organu rentowego ani odwołania ubezpieczonego.

Wykonywanie zatrudnienia przez ubezpieczonego, który kwalifikuje się do osób trwale niezdolnych do pracy, nie pozbawia go prawa ubiegania się o świadczenia rentowe z ubezpieczenia społecznego.

Wprawdzie w przepisie art. 537 § 2 k.p.k. jest mowa o oczywiście niesłusznym skazaniu, ale rozumowanie a maiori ad minus prowadzi do wniosku, że przepis ten ma także zastosowanie w wypadku oczywiście niesłusznego przypisania odpowiedzialności i warunkowego umorzenia postępowania.

W postępowaniu o przyznanie świadczenia przedemerytalnego dopuszczalne jest ustalenie przez organ, iż stosunek pracy został rozwiązany w inny sposób i z innej przyczyny, niż zostało to zapisane w świadectwie pracy.

Wykonywanie przez dziecko, pozostające pod opieką deportowanego rodzica, różnych dorywczych czynności pomocniczych nie było pracą przymusową w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich /Dz.U. nr 87 poz. 395 ze zm./.

Żaden przepis prawa procesowego nie upoważnia organu rozpoznającego zażalenie od postanowienia o zawieszeniu postępowania do umorzenia postępowania administracyjnego toczonego przed organem, który zaskarżone postanowienie o zawieszeniu postępowania wydał.

W myśl przepisu art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm. - obecnie t.j. Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838 z zm./, drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie tej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych. Dopiero

Jeżeli właściciel jednej z sąsiadujących działek samowolnie zrealizował obiekt budowlany całkowicie pomijając prawa właścicielskie sąsiada do korzystania z jego nieruchomości, to ta okoliczność musi, być rozważona przez organ administracji orzekający w przedmiocie likwidacji takiej samowoli budowlanej.

Spełnienie wymogów procesu uszlachetnienia biernego określonych w Kodeksie celnym i pozwoleniu na korzystanie z tej procedury podlega ocenie i weryfikacji przez organy celne za pomocą wszystkich środków dowodowych wskazanych w Ordynacji Podatkowej. Jednym z warunków procedury uszlachetnienia biernego jest poddanie procesom uszlachetnienia towarów wywiezionych czasowo, a nie innych towarów zamiennych

Podpisanie w trakcie zwolnienia lekarskiego dokumentów finansowych nie może być traktowane jako prowadzenie działalności gospodarczej powodujące utratę prawa do zasiłku chorobowego (art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 143 ze zm.).

Zarówno ujęcie przez sprzedawcę kopii faktury w ewidencji, jak i zapłata wynikającego z niej podatku, aby mogły wywołać pozytywne skutki dla nabywcy w zakresie prawa do odliczenia, muszą nastąpić nie później niż w przeddzień kontroli przeprowadzonej u nabywcy.

Legalizacja samowoli nie może stawiać, decydującego się na nią, w lepszej sytuacji niż obywatela starającego się wznieść obiekt zgodnie z pozwoleniem. Konieczne jest więc wyjaśnienie, w jakim stopniu odstąpienie od udzielonego pozwolenia na budowę - ma wpływ na sąsiednią nieruchomość w całym aspekcie ochrony uzasadnionego interesu osoby trzeciej.

Organ administracji nie jest władny do ustalenia wysokości rekompensaty z tytułu korzystania z cudzej nieruchomości. Dochodzenie odszkodowania na zasadach określonych w kodeksie cywilnym, o którym mowa w art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, możliwe jest wyłącznie przed sądem powszechnym /art. 2 par. 1 Kpc/.

Generalnie nakazy określone w art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ mogą dotyczyć usunięcia nieprawidłowości samego obiektu, co w konkretnym przypadku nie wyklucza nałożenia obowiązku wykonania określonych robót również w lokalu lub lokalach. Chodzi tu jednak o takie roboty, które mają na celu utrzymanie w należytym stanie obiektu budowlanego jako całości