Regulacje prawne wprowadzone ustawą z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego /Dz.U. 1996 nr 143 poz. 661 ze zm. a także sam tytuł ustawy/ nakazują przyjąć, że ten akt prawny dotyczy tylko zwrotu takiego majątku związkowego, który został przejęty w związku z wprowadzeniem stanu wojennego, nie zaś

Celem postępowania opartego na art. 113 par. 2 Kpa nie jest korygowanie rozstrzygnięcia, a jedynie wyjaśnienie przez organ jak rozumie własne rozstrzygnięcie.

Kara pieniężna za usunięcie drzew bez wymaganego zezwolenia przewidziana w art. 110 ust. 1b pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ ma charakter obligatoryjny. Oznacza to, że właściwy organ ma obowiązek ją wymierzyć w przypadku wystąpienia przesłanek określonych w tym przepisie, ponieważ jej wymierzenie jest normatywnie wyrażonym

Zarówno art. 48 jak i art. 86 ust. 2 pkt 2 oraz art. 86a ust. 2, a w szczególności art. 110 ust. 1b pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ dotyczą usuwania drzew jako całości a nie ich części nawet jeśli obejmuj ą one jeden z pni drzewa. Kara wymierzana na podstawie art. 110 ust. 1b pkt 2 ww. ustawy dotyczyła tylko tych przypadków

Stosownie do przepisu art. 52 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ organ podatkowy nie może potraktować na równi z zaległością podatkową zwrotu podatku, jeżeli podatnik wykaże, że zwrot nie nastąpił z jego winy. Brzmienie wymienionego przepisu prawa prowadzi do wniosku, że wykazanie przez podatnika braku winy powinno nastąpić w toku postępowania

Zrealizowanie inwestycji nie stanowi o nieodwracalności skutków prawnych, przesądzając jedynie o stanie faktycznym a nie prawnym sprawy.

Umowa sponsoringu polegająca na odpłatnym umieszczeniu reklam na koszulkach zawodników jest usługą w rozumieniu ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Usługi te zgodnie z art. 18 ust. 1 cytowanej ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 22 procent.

Korzystający z procedury składu celnego ma interes prawny w kwestionowaniu decyzji organu celnego, mocą której na podstawie art. 65 par. 4 pkt 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /t.j. Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./ uznano zgłoszenie celne za nieprawidłowe w części dotyczącej wysokości długu celnego.

W sprawie o wyrejestrowanie pojazdu /art. 79 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./, która jest inną sprawą administracyjną niż sprawa o zarejestrowanie pojazdu, właściwość organu ustala się według miejsca zamieszkania strony zgodnie z ogólnymi regułami sformułowanymi w art. 21 par. 1 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Gdy zostanie skonkretyzowany przedmiot wykonanych prac /ilościowe lub wartościowe ujęcie przedmiotu opodatkowania/ można będzie ocenić jego wartość, względnie posłużyć się szacunkiem /art. 23 par. 1 Ordynacji podatkowej/. W toku dalszego postępowania należy dążyć do ustalenia, co konkretnie zostało wykonane przy założeniu, że w tym czasie inne firmy wykonywały podobne roboty. Dopiero, gdy podatnik

Za zmianę sposobu użytkowania obiektu niepodobna uznać samej tylko zmiany właściciela, czy użytkownika obiektu oraz nazwy, pod jaką prowadzona jest ta sama działalność.

Agencja Celna, która dokonała zgłoszenia celnego towaru w imieniu importera jest osobą zgłaszającą w rozumieniu art. 3 par. 1 pkt 23 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ i w myśl art. 209 par. 3 Kodeksu celnego także dłużnikiem, na którym spoczywa obowiązek zapłacenia kwoty wynikającej z długu celnego /art. 3 par. 1 pkt 3/. Skoro Agencja Celna jako zgłaszająca

Ustawa z dnia 25 listopada 1993 r. o podatku importowym od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy /Dz.U. nr 123 poz. 551 ze zm./ obowiązywała w okresie od dnia 1 stycznia 1994 r. do dnia 31 grudnia 1998 r. Ustawa ta nie zawierała przepisów przejściowych, które by pozwalały na jej stosowanie po upływie okresu obowiązywania.

Z literalnego brzmienia art. 240 par. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wynika, że powołując się na ten przepis, należy wykazać ujawnienie "nowych dowodów istniejących w dniu wydania decyzji, nieznanych organowi, który wydał decyzję". Chodzi tu więc o dowody, czyli takie środki dowodzenia, które mogą być uznane za wiarygodne i dopuszczalne

Odmowa uwzględnienia wniosku dowodowego strony może nastąpić tylko wtedy, gdy zawarte w nim żądanie dotyczy okoliczności stwierdzonych już za pomocą innych dowodów, a także gdy dotyczy to zakomunikowania stronie faktów powszechnie znanych albo faktów znanych organowi z urzędu.

1. Starosta, który jest organem uprawnionym do przyznania odszkodowania w trybie art. 86 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ nie jest organem właściwym do rozstrzygania spraw dotyczących uregulowania własności nieruchomości, na której doszło do powstania szkody Jest to sprawa o charakterze cywilnoprawnym należąca do właściwości sądu powszechnego. 2. Bez

Brak jest możliwości uznania przed 1998 r., to jest wejściem w życie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, kwoty nienależnego lub nadmiernego zwrotu podatku za zaległość podatkową, gdyż na gruncie ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ brak było przepisu o treści takiej jak art. 52