Wydatki na konferencję prasową mającą na celu reklamę i promocję towaru mogą być uznane za koszty wydatkowane na promocję i reklamę publiczną w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wtedy, jeżeli wywołało to skutek w postaci stosownych publikacji prasowych skierowanych do nieograniczonego kręgu czytelników
Z treści art. 36a ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ można wywieść, iż jeżeli w procesie budowlanym inwestor zamierza odstąpić od zatwierdzonego projektu lub innych warunków pozwolenie na budowę, musi być inicjatorem wszczęcia postępowania o zmianę tego projektu przed organem architektoniczno-budowlanym.
1. Istotna zmiana stanu prawnego, jaka nastąpiła 1 stycznia 2000 r. pozwala na przyjęcie, iż nieodliczenie podatku VAT naliczonego w terminie określonym w art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ powoduje zawsze utratę prawa do odliczenia, /czyli niemożność korekty VAT naliczonego in plus/. 2. Jak wynika z postanowień
Przeciw poglądowi o posiadaniu przez organy administracji zdolności do wydawania ekspertyz w postępowaniu administracyjnym przemawia wzgląd na potrzebę nie tylko zachowania przez eksperta niezależności i bezstronności, lecz także unikanie sytuacji, gdy usytuowania jednostki w strukturze organów państwowych stwarza zagrożenie dla postrzegania eksperta jako niezależnego przez stronę lub inne osoby.
Prawo do odliczenia podatku VAT przysługuje tylko w przypadku nabycia towaru lub usługi.
1. Wymóg określony w art. 33 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 33 ust. 1 /zdanie drugie i trzecie/ ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ dotyczy wykazania prawa do dysponowania na cele budowlane tylko taką nieruchomością, jaka niezbędna jest do budowy obiektów wymienionych we wniosku. Regulacje objęte tym przepisem wprowadzono celem ułatwienia procesu inwestycyjnego,
Wprawdzie jedną z przesłanek dopuszczalności skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego jest wyczerpanie możliwości działania na drodze administracyjnej, a wniesienie skargi na bezczynność organów administracji jest obwarowane przesłanką wyczerpania środków odwoławczych na drodze administracyjnej, przez co, w tej sytuacji należy rozumieć wniesienie zażalenia do organu wyższego stopnia, to dopuszczalność
Dwuletni termin przewidziany w art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych /Dz.U. nr 133 poz. 884 ze zm./ jest terminem prawa materialnego i nie może być przywrócony niezależnie od przyczyn opóźnienia.
O braku uciążliwości zamierzenia inwestycyjnego nie decyduje jedynie okoliczność, iż inwestycja nie została wymieniona w rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 14 lipca 1998 r. w sprawie określenia rodzajów inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć stan środowiska oraz wymagań, jakim powinny odpowiadać oceny
W razie datio in solutum (art. 453 k.c.) przepisy o rękojmi przy sprzedaży mają zastosowanie także wówczas, gdy przedmiotem nowego świadczenia jest wierzytelność.
Niedokonanie przez podatnika obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w terminie, jaki przewidziany jest dla dokonania rozliczenia podatku za miesiąc następny po miesiącu otrzymania faktury, powoduje utratę przez podatnika prawa do dokonania takiego odliczenia /art. 19 ust. 3b ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym
Rzeczą organu administracji jest ocena czy na wykonanie określonych w zgłoszeniu /art. 30 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ robót budowlanych potrzebne jest pozwolenie na budowę, czy też wystarczy jedynie dokonanie ich zgłoszenia. Ponieważ, organ ten w terminie 30 dni nie zareagował, inwestor miał prawo przystąpić do realizacji projektowanej inwestycji.
Decyzje będące ściśle związane z określonym adresatem i sytuacją, w której ten adresat się znajduje nie podlegają na ogół sukcesji na podstawie aktów woli ich adresatów. Tego rodzaju decyzje wprawdzie, w drodze wyjątku od generalnego zakazu, mogą podlegać sukcesji, jednakże wymaga to w każdym przypadku wyraźnych podstaw prawnych. Art. 29 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr