Skarżący domagał się z jednej strony informacji o obowiązującym prawie, z drugiej zaś strony zastosowania tego prawa w konkretnej sprawie indywidualnej, poprzez przyjęcie szkody i odpowiedzialności odszkodowawczej organu. W pierwszej sytuacji - nie znajduje zastosowania ustawa o dostępie do informacji publicznej na podstawie jej art. 1 ust. 2, dostęp do treści aktów prawnych /z wyjątkiem aktów nieogłoszonych
1. Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks Celny /Dz.U. 23 poz. 117 ze zm./ w przepisie art. 83, ani art. 32 ust 2 Protokołu Nr 4, nie nakłada na organy celne kraju importera obowiązku wskazywania we wniosku weryfikacyjnym przyczyn przeprowadzenia tego postępowania. Protokół Nr 4 przewiduje, iż jedynie "w razie potrzeby" wymagane jest szczegółowe uzasadnienie wniosku weryfikacyjnego. Trzeba bowiem
Jeżeli podanie w imieniu strony wnosi osoba prawna, to obowiązkiem organu administracji publicznej, wynikającym z art. 64 par. 2 Kpa, jest wezwanie strony do przedłożenia pełnomocnictwa odpowiadającego wymogom określonym w art. 33 par. 1 Kpa z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie podania bez rozpoznania. Nadto, z art. 9 Kpa wyprowadzić należy obowiązek poinformowania strony
Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstał /i powstaje/ z mocy prawa z chwilą wydania, przekazania, zamiany, darowizny towarów lub wykonania usługi. Konkretyzacja tego obowiązku, zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ następowała natomiast dopiero z chwilą złożenia deklaracji podatkowej
1. Skarb Państwa na podstawie art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administracje publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872 ze zm.) ponosi odpowiedzialność za powstałe przed 31 grudnia 1998 r. zobowiązania samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej wymienionych w załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 czerwca 2001 r.
Obowiązywanie przepisów ograniczających uprawnienia pracowników, uznanych następnie przez Trybunał Konstytucyjny za sprzeczne z Konstytucją, nie może być traktowane jako siła wyższa w rozumieniu art. 293 k.p.
Wynik kontroli wskazujący uchybienia w samoobliczeniu podatku oraz nieprawidłowości w rekonstrukcji podstaw opodatkowania, który odtwarza podstawy opodatkowania w celu określenia wysokości straty poniesionej w roku podatkowym, stanowi istotnościowo pierwszoinstancyjną decyzję administracyjną, którą Inspektor Kontroli Skarbowej powinien wydać na podstawie art. 24 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
Cofnięcie odwołania przez stronę nie zwalnia organu odwoławczego z obowiązku oceny decyzji organu pierwszej instancji w zakresie jej zgodności zarówno z prawem, jak i z interesem społecznym, a zatem nie prowadzi wprost do umorzenia postępowania odwoławczego.
Utrzymanie przewodów dymowych i wentylacyjnych należy do właściciela lub zarządcy obiektu budowlanego /art. 5 i art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. Zauważyć należy, że przepis art. 62 cytowanej ustawy stanowi, iż obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela lub zarządcę okresowej kontroli, co najmniej raz w roku
O realizowaniu inwestycji w rozumieniu art. 130c ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ można mówić dopiero wówczas, kiedy strona będzie dysponować ostateczną decyzją pozwalającą na budowę projektowanej inwestycji; taka decyzja upoważnia ją do rozpoczęcia robót budowlanych i zezwala na realizację projektowanego zamierzenia.
Samo występowanie nawet z oczywiście bezzasadnymi wnioskami i wykorzystywanie przez cudzoziemca wszystkich przewidzianych w przepisach prawa polskiego instytucji prawnych w celu "zalegalizowania" pobytu, nie może być, poczytywane jako wyraz lekceważenia polskiego porządku prawnego.
Obowiązywanie przepisów ograniczających uprawnienia pracowników, uznanych następnie przez Trybunał Konstytucyjny za sprzeczne z Konstytucją, nie może być traktowane jako siła wyższa w rozumieniu art. 293 k.p.
Regulamin wynagradzania jest aktem normatywnym, a nie czynność prawną w rozumieniu art. 58 k.c. Jego obowiązywanie zależy od tego, czy został wydany w oparcia o przepisy wyższego rzędu, i w granicach zawartego w nich upoważnienia.
Zajęcie przez organ gminy stanowiska w formie postanowienia stanowiącego porozumienie w rozumieniu art. 40 ust. 3c ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ o treści odpowiedniej dla decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, do wydania której ustawą upoważniony jest organ gminy, na terenie której znajdować się ma większa