Otwartą kwestią pozostaje ocena czy w warunkach sprawy grill ogrodowy jest w ogóle obiektem małej architektury.
Przedłużenie terminu do zwrotu różnicy podatku, o jakim mowa w art. 21 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 50 poz. 11 ze zm./ następuje w formie postanowienia w ramach czynności sprawdzających.
Przesłanka prawna 'jednego wykonawcy' warunkująca dopuszczalność udzielenia tzw. zamówienia z wolnej ręki na podstawie tego przepisu, ma charakter obiektywny i dotyczy sytuacji faktycznej, w której w danym miejscu i czasie na rynku występuje tylko jeden wykonawca - monopolista świadczący tego rodzaju szczególne usługi.
Dniem powstania przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ dla firmy zarządzającej narodowym funduszem inwestycyjnym z tytułu rocznego wynagrodzenia za wyniki finansowe funduszu, o którym mowa w ustawie z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji /Dz.U. nr 44
Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./ nie reguluje problematyki sytuowania na działce budowlanej wszystkich obiektów budowlanych, a jedynie budynków wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Przepisy tego rozporządzenia nie
dotyczy stawki podatku VAT na usługi windykacji należności sklasyfikowane wg PKWiU 67.13.10-00.90
Z treści art. 36a ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ można wywieść, iż jeżeli w procesie budowlanym inwestor zamierza odstąpić od zatwierdzonego projektu lub innych warunków pozwolenie na budowę, musi być inicjatorem wszczęcia postępowania o zmianę tego projektu przed organem architektoniczno-budowlanym.
Wydatki na konferencję prasową mającą na celu reklamę i promocję towaru mogą być uznane za koszty wydatkowane na promocję i reklamę publiczną w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wtedy, jeżeli wywołało to skutek w postaci stosownych publikacji prasowych skierowanych do nieograniczonego kręgu czytelników
1. Istotna zmiana stanu prawnego, jaka nastąpiła 1 stycznia 2000 r. pozwala na przyjęcie, iż nieodliczenie podatku VAT naliczonego w terminie określonym w art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ powoduje zawsze utratę prawa do odliczenia, /czyli niemożność korekty VAT naliczonego in plus/. 2. Jak wynika z postanowień
Przeciw poglądowi o posiadaniu przez organy administracji zdolności do wydawania ekspertyz w postępowaniu administracyjnym przemawia wzgląd na potrzebę nie tylko zachowania przez eksperta niezależności i bezstronności, lecz także unikanie sytuacji, gdy usytuowania jednostki w strukturze organów państwowych stwarza zagrożenie dla postrzegania eksperta jako niezależnego przez stronę lub inne osoby.
Prawo do odliczenia podatku VAT przysługuje tylko w przypadku nabycia towaru lub usługi.
1. Wymóg określony w art. 33 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 33 ust. 1 /zdanie drugie i trzecie/ ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ dotyczy wykazania prawa do dysponowania na cele budowlane tylko taką nieruchomością, jaka niezbędna jest do budowy obiektów wymienionych we wniosku. Regulacje objęte tym przepisem wprowadzono celem ułatwienia procesu inwestycyjnego,
Wprawdzie jedną z przesłanek dopuszczalności skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego jest wyczerpanie możliwości działania na drodze administracyjnej, a wniesienie skargi na bezczynność organów administracji jest obwarowane przesłanką wyczerpania środków odwoławczych na drodze administracyjnej, przez co, w tej sytuacji należy rozumieć wniesienie zażalenia do organu wyższego stopnia, to dopuszczalność
Żądanie zamieszczenia w spisie osób uprawnionych do rekompensat nie może być skutecznie zgłoszone po upływie ośmiomiesięcznego terminu określonego w art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent (jednolity tekst: Dz.U. z 2000 r. Nr 23, poz. 294).