Przepis art. 8 Konwencji paryskiej z dnia 20 marca 1883 r. o ochronie własności przemysłowej /Dz.U. 1975 nr 9 poz. 51/ nie jest dostateczną przeszkodą dla rejestracji, jako znaku towarowego, nazwy cudzego przedsiębiorstwa. Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./, ochrona znaku towarowego dla określonych towarów nie wyłącza możliwości
Decyzja powinna wskazywać ustalony przez organ administracyjny stan faktyczny, określać przesłanki zastosowania tej a nie innej kwalifikacji prawnej i ustalać, jakie okoliczności stanu faktycznego odpowiadają którym z fragmentów normy prawnej zastosowanej w sprawie. To wszystko kryje w sobie formuła art. 210 par. 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacji podatkowej /Dz.U. nr 137 poz. 926
Stosownie do unormowania zawartego w art. 1035 Kc, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom do wspólności majątku spadkowego stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Skoro zatem skarżąca w wyniku spadkobrania jest jedną ze współwłaścicielek /do czasu ewentualnego działu spadku/ nieruchomości graniczącej z działką inwestorów, jest stroną postępowania o wydanie pozwolenia
Powołany przez urząd skarbowy art. 167 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie ma zastosowania w rozpatrywanej sprawie, gdyż żądanie skarżącego o ponowne przeprowadzanie dowodu z opinii biegłych nie dotyczyło zmiany zakresu postępowania. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że może mieć on zastosowanie w sprawach wszczynanych na żądanie strony
Art. 51 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ stanowi przepis szczególny o jakim mowa w art. 163 Kpa dający organowi administracji publicznej możliwość zmiany lub uchylenia decyzji, na mocy której strona nabyła prawa.
Gwarancją ochrony praw właścicielskich jest przekazanie niezawisłemu sądowi kompetencji do rozstrzygnięcia w drodze procesu cywilnego zaistniałego sporu dotyczącego uprawnienia do przebywania w lokalu. To sąd powołany do rozstrzygania sporów cywilnych, przy zachowaniu wszelkich gwarancji procesowych ustala, czy istnieje stosunek prawny uzasadniający ograniczenie możliwości wykonania prawa własności
Uchylenie przez sąd administracyjny decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy reaktywuje ten stosunek pracy. Roszczenie o umożliwienie wykonywania pracy podlega jednak rozpoznaniu przez sąd powszechny /sąd pracy/.
Przepisy określające zasady liczenia terminów ustawowych, których zachowanie warunkuje skuteczne dokonanie przez stronę czynności procesowych, powinny być interpretowane i stosowane przy uwzględnieniu konstytucyjnych gwarancji prawa do sądu, które wynikają z art. 45 ust. 1 oraz art. 77 ust. 2 Konstytucji RP oraz tym, że przepis art. 57 par. 4 Kpa ma służyć nie tylko zdyscyplinowaniu strony do przestrzegania
Żaden przepis prawa nie przewiduje możliwości wydania postanowienia o odmowie wstrzymania robót budowlanych. W przypadku oceny organu administracji, że nie zachodzą przesłanki do wstrzymania robót budowlanych, winna być wydana decyzja stosownie do art. 104 par. 1 Kpa.
1. Organ nadzoru budowlanego wydając decyzję nakazującą współwłaścicielom nieruchomości wyłączenie z użytkowania lokalu mieszkalnego po stwierdzeniu potrzeby opróżnienia całości lub części budynku przeznaczonego na pobyt ludzi ze względu na groźbę zawalenia, nie ma obowiązku sprawdzenia czy osoba, której decyzja dotyczy, dysponuje lokalem zamiennym. Wydanie tej decyzji nie jest uzależnione od zapewnienia
Uprawnienie sądu do modyfikacji ram czasowych okresu popełnienia przestępstwa określonego w art. 207 k.k. rozciąga się do daty wyroku sądu w pierwszej instancji.
Zmiana sposobu użytkowania części budynku mieszkalnego na prowadzenie klubu nocnego nie można utożsamiać z działalnością rzemieślniczą, której celem jest wytwarzanie lub naprawa określonych dóbr materialnych. Taka działalność prowadzona jest bowiem w formie wykluczającej zakłócanie spokoju mieszkańców w porze nocnej i nie stoi w sprzeczności z zapisem planu zagospodarowania przestrzennego przewidującym
Stosownie do regulacji art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ pozwolenie na budowę może być wydane temu i wyłącznie temu kto m.in. wykazał prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Jest to zatem przepis bezwzględnie obowiązujący, a niedotrzymanie warunku w nim określonego jest rażącym naruszeniem prawa i skutkuje stwierdzeniem
Skargę wniesioną do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez adwokata lub radcę prawnego bez jednoczesnego uiszczenia wpisu sąd odrzuca na podstawie art. 17 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./ w związku z art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i przy uwzględnieniu
Przeprowadzenie kontroli prawidłowości prowadzonej budowy oraz doręczenie protokołu kontroli są czynnościami faktycznymi, które nie wymagają formy decyzji lub postanowienia oraz nie są innymi aktami z zakresu administracji publicznej dotyczącymi przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa /art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym
Niedopuszczalna jest sytuacja, gdy w wypadku negatywnej weryfikacji uprawnień kombatanckich po 31 grudnia 1999 r., organ administracji nie podejmuje jednocześnie działania na podstawie znanych mu z akt administracyjnych faktów, świadczących o występowaniu po stronie negatywnie zweryfikowanego kombatanta okoliczności wskazujących na istnienie deportacji do pracy przymusowej. Negatywna weryfikacja osoby