Stwierdzenie przez organ podatkowy, iż określony podmiot spełnił przesłanki ustawowe odpowiedzialności określonej kategorii osób trzecich powoduje, iż ma on obowiązek wydania decyzji o pociągnięciu do odpowiedzialności takiej osoby. Nie istnieje obecnie żadna prawna możliwość odstąpienia od wydania tego rodzaju decyzji.

W warunkach likwidacji zakładu pracy i związanej z nią niemożności uzyskania świadectwa o którym mowa w par. 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, strona skarżąca mogła dowodzić wykonywanie pracy w szczególnych warunkach również przy pomocy innych środków dowodowych

1. Orzeczenie sądu zastępujące umowę przeniesienia własności nieruchomości nie wymaga składania dodatkowych oświadczeń woli w formie aktu notarialnego (art. 158 k.c.); dlatego sentencja takiego orzeczenia powinna precyzyjnie określać treść umowy, którą ono zastępuje. Zastępcza funkcja orzeczenia, o którym mowa, spełnia się przy tym ex lege z chwilą uprawomocnienia się tego orzeczenia. 2. W sytuacji

Praca wykonywana przez członka rolniczej spółdzielni produkcyjnej zarówno w rozumieniu ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu jak i ustawy Prawo spółdzielcze nie jest pracą wykonywaną w ramach zatrudnienia. Skoro praca skarżącej w rolniczej spółdzielni produkcyjnej w okresie od 4 sierpnia 1975 r. do 5 kwietnia 1995 r. nie była wykonywana w ramach zatrudnienia, nie może być mowy o jej zaliczeniu

Jeżeli sąd pierwszej instancji uzna za nieważne orzeczenie, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149 ze zm.), to sąd odwoławczy - także w wypadku wniesienia zażalenia na niekorzyść wnioskodawcy - nie może zmienić za-skarżonego

Art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa nie zawęża rażącego naruszenia prawa, o jakim mowa w tym przepisie, do uregulowań materialnoprawnych i nie wyklucza wobec tego przypisania decyzji wady nieważności w przypadku ujawnienia rażącego naruszenia przepisów proceduralnych, /art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa/ jeśli to naruszenie pozostaje w zawiązku z ostatecznym rozstrzygnięciem sprawy.

Urządzeniami budowlanymi, o jakich mowa w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ są nie wszelkie ogrodzenia, ale wyłącznie te, które zapewniają użytkowanie danego obiektu budowlanego i które bez tego obiektu nie spełniałyby swej funkcji technicznej.

Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, jako nadzwyczajny tryb weryfikacji decyzji administracyjnej, wyprzedza postępowanie o wznowienie postępowania. Następstwem pozytywnego zakończenia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji byłaby bowiem bezprzedmiotowość prowadzenia postępowania o wznowienie postępowania. Z tej przyczyny organ, do którego skierowano wniosek o wznowienie

Wyjątek z art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ ma zastosowanie tylko do odpłatnego nabycia towarów i usług i rozporządzenia nim w sposób wskazany tym przepisem. Nie ma natomiast zastosowania do towarów importowanych, bowiem opodatkowanie ich nie wiąże się z faktem nabycia, lecz z importem.

Nie stanowi okoliczności uzasadniającej rozpoznanie kasacji potrzeba wykładni przepisów, których naruszenie nie zostało wskazane jako podstawa kasacji, ani przepisu, który był przedmiotem wykładni Sądu Najwyższego, ustalonej w tej sprawie w wyroku przekazującym sprawę do ponownego rozpoznania.

Udzielenie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego, co do którego nie wykluczono jednoznacznie obowiązku nakazu rozbiórki z art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ jest naruszeniem prawa, o którym mowa w art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, skutkującym nieważnością decyzji zezwalającej na i użytkowanie obiektu.

1. Organ administracji publicznej jest związany wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla zamierzonej inwestycji i nie może tego wniosku interpretować zawężająco. Wręcz przeciwnie, na tym etapie starań o realizację zamierzenia inwestycyjnego organ jest zobowiązany maksymalnie szeroko określić możliwości inwestowania, ale mając na uwadze ustalenia wynikające z planu miejscowego

Błędne pouczenie strony o sposobie zaskarżenia nie może jej szkodzić /art. 214 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Sformułowanie "nie może szkodzić stronie" oznacza - co do zasady - że środek prawny wniesiony zgodnie z pouczeniem jest skuteczny, tak jak gdyby został wniesiony zgodnie z prawem. Ze względu jednak na to, że w niniejszej sprawie - wskutek

Roszczenia z umowy ubezpieczenia mają charakter cywilnoprawny i podlegają kognicji sądów powszechnych.

1. Pomiędzy postępowaniem o wydanie pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania obiektu a postępowaniem o przywrócenie do stanu pierwotnego tego obiektu nie zachodzi związek tego rodzaju, że od rozstrzygnięcia w sprawie o przywrócenie do stanu pierwotnego przedmiotowego obiektu należy możliwość rozpoznania sprawy o wydanie pozwolenia na zmianę sposobu jego użytkowania. Są to dwie odrębne sprawy, dotyczące

Z brzmienia art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynika, że podatnik może dokonać odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w rozliczeniu za miesiąc otrzymania faktury albo w rozliczeniu za miesiąc następny, a z kolei z treści przepisu art. 19 ust. 3b wynika, że utrata przez podatnika prawa określonego w przepisie

1. Przepis art. 49 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie ma w pełni samodzielnego charakteru. Jego zastosowanie może mieć miejsce, gdy spełnione są przesłanki z art. 48 i gdy upłynie 5 lat od zakończenia budowy, przy czym termin ten może być liczony najwcześniej od 1 stycznia 1995 r. 2. Brak powołania art. 49 w art. 103 ust. 2 Prawa Budowlanego z 1994

Do 26 marca 2002 r. nie istniał przepis, który uniemożliwiałby odliczenie podatku VAT przez podatnika, który nie posiadał potwierdzenia odbioru faktury korygującej.

Zestawienie treści przepisu art. 86b ust. 7 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ stanowiącego, iż w razie złożenia informacji nasuwającej zastrzeżenia marszałek województwa, na podstawie własnych ustaleń wydaje decyzję w przedmiocie określenia wysokości należnych opłat, z treścią art. 86g ust. 4 dotyczącego m.in. zwrotu kwot nadpłaconych

Jednostka, której interes prawny nie wynika z przepisu materialnego prawa podatkowego nie ma statusu strony.

Kryterium rozgraniczającym pojęcia budowli i obiektu małej architektury jest rozmiar obiektu budowlanego oraz standard techniczny tego obiektu.

Pierwsza grupa wyłączeń z opłaty skarbowej dotyczyła umów sprzedaży, dzierżawy, poddzierżawy, najmu i podnajmu, które zawierane są przez podatników podatku VAT w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, druga dotyczyła innych tego rodzaju umów, objętych zwolnieniami na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy

Rażące naruszenie prawa z reguły bowiem jest wyrazem ewidentnego jasno uchwytnego błędu w interpretowaniu prawa; jeśli jednak przepis dopuszcza rozbieżną interpretację, nawet - w konkretnym wypadku - mniej lub bardziej uzasadnioną, to wybór jednej z takich interpretacji, jeśli nawet zostanie potem uznany za nieprawidłowy /albo, co się częściej zdarza -inna interpretacja zostanie uznana za lepszą, słuszniejszą