Zgodnie z wymaganiami wynikającymi z przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./, tj. przepisów art. 39-50, jak też z przepisów art. 32 ust. 4 pkt 1, art. 33 ust. 2 pkt 3, art. 34 ust. 1 i art. 35 ust. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, uzyskanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy

Termin wskazany w art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób /Dz.U. nr 141 poz. 942 ze zm./ jest terminem prawa materialnego, co powoduje, że nie może on być przywrócony oraz że nie mają prawnego znaczenia okoliczności, które spowodowały uchybienie terminu. Materialnoprawny charakter wskazanego terminu wynika z tego, że jego upływ powoduje

Skoro obowiązkiem organu wydającego decyzję określającą wysokość zaległości podatkowej /art. 21 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ jest naliczenie odsetek na dzień wydania decyzji, które to rozstrzygnięcie stanowi integralną część decyzji wymiarowej /art. 53 par. 4 cyt. ustawy/ wydający taką decyzję inspektor nie może nie wykonać powyższego

Przyjęte w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 6 grudnia 1991 r. III CZP 108/91, mającej moc zasady prawnej, rozumienie dobrej wiary nie wyklucza stosowania, zgodnie z dotychczasową utrwaloną praktyką, art. 231 § 1 k.c. w wypadkach, w których budowla została wzniesiona przez posiadacza samoistnego w złej wierze, tj. takiego, który wiedział lub powinien był wiedzieć, że nie jest właścicielem, jeżeli

W rozpoznawanej sprawie decyzje organów obu instancji nie dotyczyły przywrócenia stosunków wodnych do stanu poprzedniego, a określały obowiązek wykonania urządzenia zapobiegającego szkodom, toteż od decyzji organu I instancji przysługiwało stronom prawo wniesienia odwołania do SKO. W tej sytuacji nie można stwierdzić ani naruszenia przepisów prawa materialnego ani też przepisów postępowania administracyjnego

Art. 26 ust. 1 i 4 w zw. z art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczpospolitej Polskiej - Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ wynika, że określanie fizycznej i psychicznej zdolności poborowych do czynnej służby wojskowej należy do powiatowych i wojewódzkich /jako organów odwoławczych/ komisji lekarskich. Dlatego też wyłącznie orzeczenia komisji lekarskich, jako

Szczególne zasady określania zdolności do czynnej służby wojskowej oraz właściwość i tryb postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach zostały unormowane w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 grudnia 1992 r. /Dz.U. nr 57 poz. 278 ze zm./, wydanym na podstawie art. 26 ust. 4 i art. 70 ust. 1 w zw. z art. 29 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony

Obywatel niebędący stroną postępowania administracyjnego nie ma prawa żądania udostępnienia mu akt /dokumentów/ posiadanych przez organ administracyjny i dlatego skarga za bezczynność organu nie jest w tym zakresie dopuszczalna.

Art. 39 ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ nie pozwala odroczyć służby na czas dłuższy niż dwanaście miesięcy. Komisja Poborowa nie mogła zatem orzec odroczenia na czas nieokreślony. Gdyby to uczyniła, naruszyłaby prawo.

Stosownie do art. 130 par. 1 Kpa przed upływem terminu do wniesienia odwołania decyzja nie ulega wykonaniu, natomiast zgodnie z par. 2 tego artykułu wniesienie odwołania w terminie wstrzymuje wykonanie decyzji.

Decyzja o pozostawieniu bez rozpatrzenia odwołania nie jest wydawana bezpośrednio na podstawie art. 169 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1987 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, lecz na podstawie ostatnio wymienionego przepisu w związku z art. 235 Ordynacji podatkowej. Trzeba bowiem mieć na uwadze, że odwołanie nie wszczyna nowej sprawy. Z formalnego punktu widzenia stanowi podanie

Hipoteka ustawowa zabezpieczająca zaległość podatkową na wszystkich nieruchomościach podatnika powstaje nie w dniu sporządzenia przez organ podatkowy decyzji określającej wysokość tej zaległości, ani też w dniu wysłania takiej decyzji jej adresatowi, lecz dopiero z dniem doręczenia tej decyzji podatnikowi w sposób prawem przewidziany, który to dzień jest dniem wydania tej decyzji w rozumieniu art.

1. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie definiuje dla własnego użytku pojęcia członka rodziny. Uzasadnione jest zatem posługiwanie się w tym przypadku legalną definicją sformułowaną w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926/ - /art. 111 par. 3/, a wcześniej stosowaną w ustawie

Egzekucja administracyjna nie jest dopuszczalna w sprawie składek należnych od członków spółki wodnej, mają one bowiem charakter cywilnoprawny.

Koszt wyceny nieruchomości, która to miała być zabezpieczeniem kredytu obrotowego z banku, nie może być pominięty jako koszt uzyskania przychodu, chyba że organy podatkowe wykazałyby, że podatnik mógł sfinansować swoje wydatki związane z działalnością gospodarczą w sposób nie wymagający obciążenia hipoteką nieruchomości.

Nadanie spółce cywilnej podmiotowości prawno-podatkowej jest konstrukcją jasną i czytelną w stosunku do czynności z zakresu realizacji praw i obowiązków wiążących się procedurą funkcjonowania podatku od towarów i usług. Nie ulega wątpliwości, że Spółka jako przedmiot tego podatku dokonuje takich czynności, jak zgłoszenie rejestracyjne czy składanie innych oświadczeń woli przewidzianych w ustawie o

Wykonanie przez stronę decyzji organu I instancji nie powoduje bezprzedmiotowości postępowania odwoławczego. Przepis art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa nie określa przesłanek umorzenia postępowania odwoławczego, wobec czego należy ich poszukiwać w treści art. 105 Kpa. Jeżeli strona nie cofnęła odwołania /art. 137 Kpa/, co byłoby równoznaczne z wystąpieniem o umorzenie postępowania odwoławczego /art. 105 par