Organ upoważniony do wydania rozporządzenia nie może przekazać swoich kompetencji w tym zakresie innemu organowi. Konstytucja zabrania tworzenia tzw. upoważnień "kaskadowych" do wydania aktu wykonawczego, zaś samym upoważnieniom ustawowym stawia wysokie wymagania co do precyzji, z jaką powinny określać cechy aktu wykonawczego.
Zgłoszenie, o którym mowa w art. 54 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ stanowi o zakończeniu budowy i użytkowaniu obiektu budowlanego a przez obiekt budowlany należy - zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. "a" Prawa budowlanego rozumieć budynek wraz z instalacjami i urządzeniami. Nie jest zatem możliwe wniesienie sprzeciwu co do przystąpienia do użytkowania samego budynku
Brak do dnia 24 grudnia 1997 r. uregulowania prawnego, z którego wprost wynikałby zakaz wydania pozwolenia na budowę w sytuacji, gdy na danym terenie znajduje się obiekt budowlany, w stosunku do którego orzeczono o nakazie rozbiórki, nie oznaczał możliwości wydawania przez uprawniony organ rozstrzygnięć na podstawie art. 28 ust. 1 i 2, art. 32-36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U
Posiadanie gospodarstwa rolnego, z tytułu którego zainteresowany podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników, nie powoduje utraty prawa do zasiłku chorobowego, jeżeli prawo to powstało w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego (art. 13 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. w świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, Dz.U
Sprawa o pokrywanie należności mieszkaniowych żołnierza samotnego w okresie odbywania przez niego czynnej służby wojskowej, określonych w art. 131 ust. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej - Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ nie jest indywidualną sprawą rozstrzyganą w drodze decyzji administracyjnej.
Kolegium nie wykazało, iż pomiędzy wskazanymi planami zachodzi sprzeczność co do przeznaczenia określonego terenu, a wobec tego nie ma podstaw do udzielenia odpowiedzi na pytanie przy pomocy jakich dyrektyw interpretacyjnych należy usuwać sprzeczności pomiędzy ustaleniami miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego uchwalonych przed wejściem w życie ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym co
Przepis art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie ma zastosowania w sytuacji, gdy budowa została podjęta po dniu 1 stycznia 1995 r., także wówczas, gdy podstawą rozpoczęcia budowy była ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę wydana przed dniem 1 stycznia 1995 r., której nieważność stwierdzono w postępowaniu wszczętym po dniu 1 stycznia 1995
Właściciel nieruchomości, która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona została pod inwestycję liniową /art. 46 ust. 1 a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, jest stroną postępowania administracyjnego o wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla tej inwestycji, niezależnie od tego
Do uzgodnienia zmian w rozkładzie jazdy przez właściwe organy prowadzące koordynację zmian rozkładów jazdy w transporcie samochodowym, o którym mowa w par. 2 ust. 6 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 5 września 2000 r. w sprawie treści, sposobu i terminów ogłaszania rozkładów jazdy, trybu ich uzgadniania i koordynacji oraz warunków ponoszenia kosztów z tym związanych /Dz.U
W sytuacji gdy stwierdza się nadwyżkę sprowadzonego towaru, zastosowanie przepisu art. 276 par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ jest w pełni uzasadnione. Odmienne stanowisko należy zająć w przypadku stwierdzenia niedoboru, a to w związku z tym, że Skarb Państwa nie ponosi żadnej szkody z uwagi na brak uszczuplenia należności budżetowych. W tej sytuacji
W art. 40 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ ustawodawca rozdzielił prawo do dysponowania nieruchomością od zgody osoby na rzecz której została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę. I jedna i druga przesłanka winna być spełniona, a z przepisu nie wynika, aby wykazanie się przez osobę przejmującą pozwolenie na budowę prawem do dysponowania nieruchomością zwalniało
Sprawa o podwyższenie (przeliczenie podstawy wymiaru) emerytury nie jest sprawą o przyznanie lub wstrzymanie prawa do emerytury, w której kasacja przysługuje niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 3921 § 1 zdanie drugie KPC).
Skarga o wymierzenie organowi administracji publicznej I instancji grzywny za niewykonanie przez ten organ orzeczenia Sądu /art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, przy równoczesnym wniesieniu przez stronę odwołania od tej decyzji, jest niedopuszczalna.
Decyzja w sprawie umorzenia zaległości podatkowych jest decyzją uznaniową tzn. pozostawiającą organom podatkowym możliwość wyboru konsekwencji prawnych. W myśl tego przepisu w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym organ podatkowy na wniosek podatnika, może umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe lub odsetki za zwłokę.
Przepis par. 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 marca 1998 r. w sprawie opłat drogowych /Dz.U. nr 40 poz. 230 ze zm./ rażąco narusza zasadę proporcjonalności wynikająca z art. 2 Konstytucji RP. Opłata podwyższona przyjęta w powołanym przepisie rozporządzenia powinna być narzędziem ochrony stanu nawierzchni drogowej, jednakże należy stwierdzić, że wymierzanie opłat podwyższonych bez uwzględnienia
1. Odpowiedź na skargę nie może być traktowana jako uzupełnienie uzasadnienia decyzji. 2. Podczas rozpatrywania wniosku o umorzeniu całości zaległości podatkowych /lub samych odsetek/ w oparciu art. 67 par. 1 i par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, organ orzekający, tak jak i organ odwoławczy, mają obowiązek wzięcia pod uwagę sytuację podatnika
Skarga o wymierzenie organowi administracji publicznej I instancji grzywny za niewykonanie przez ten organ orzeczenia Sądu /art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, polegające na wydaniu rozstrzygnięcia w drodze decyzji, wbrew wiążącej ocenie prawnej wyrażonej w orzeczeniu Sądu /art. 30 ustawy o NSA/, wobec równoczesnego wniesienia
Warunkiem ustalenia kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ jest kumulatywne spełnienie następujących przesłanek: - faktyczne poniesienie kosztów uzyskania przychodów zarówno ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz z innych źródeł, - brak wyodrębnienia kosztów uzyskania
Przepis art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ stanowiąc o możliwości zgłoszenia sprzeciwu, nie określa z jakich powodów może on nastąpić, jednakże o jego zasadności decydują określone przesłanki a w tym np. naruszenie warunków określonych w pozwoleniu na budowę względnie wydanie decyzji nakazującej dokonania określonych zmian lub przeróbek na podstawie
Sprzedaż garażu dokonana wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego na podstawie jednej umowy cywilnoprawnej zawartej w formie aktu notarialnego, nie może być opodatkowana preferencyjną zerową stawką podatku od towarów i usług wynikającą z unormowania par. 68 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku