1. O "rażącym" naruszeniu prawa można mówić jedynie wtedy, gdy stwierdzone naruszenie ma znacznie większą wagę, aniżeli stabilność ostatecznej decyzji administracyjnej. 2. Nie jest naruszeniem prawa w ogóle /ani materialnego ani też procesowego co do braku wnikliwości w rozpatrywaniu sprawy/ niezastosowanie w sprawie skróconego terminu zwrotu różnicy podatku w okresie 15 dni na podstawie art. 21 ust

Postanowienie wstępne sądu powszechnego uznające żądanie ustanowienia odrębnej własności lokali wydane na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. nr 85 poz. 388 ze zm./ rodzi uprawnienie opisane w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Zawarte w decyzji administracyjnej organu inspekcji weterynaryjnej określenie środków likwidacji choroby zakaźnej zwierząt podlega merytorycznej ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W przypadku wniosku o stwierdzenie nieważności z powodu rażącego naruszenia prawa strona winna wykazać, że treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu prawa i że charakter tego naruszenia powoduje, że decyzja taka nie może być akceptowana jako akt wydany przez organ praworządnego państwa.

1. Wynikające z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ ograniczenia co do zakresu swobody korzystania z nieruchomości gruntowej lub budynku stanowiącego odrębną od gruntu nieruchomość rozciąga się na każdoczesnego właściciela tych nieruchomości, ograniczenia te bowiem wprowadzone zostały nie ze względu na osobę właściciela, lecz ze względu na będącą przedmiotem

Podatek VAT jest podatkiem wyjątkowo sformalizowanym, opartym w zdecydowanej większości na fakturach ujmowanych w ewidencji prowadzonej przez podatnika. W przypadku, kiedy sprzedaż towaru lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury nie później niż w siódmym dniu od daty wydania towaru /art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r

1. Minister Finansów wydając obwieszczenie z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie ogłoszenia załączników do ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, z uwzględnieniem nomenklatury wynikającej z Klasyfikacji wyrobów i usług w zakresie usług /Dz.U. nr 44 poz. 231/, dokonał czynności technicznej w ramach delegacji z art. 54 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i

W przypadku, gdy podatnik dokonuje sprzedaży opodatkowanej tym podatkiem i jednocześnie wykonuje czynności nie podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to sytuacja taka nie jest objęta dyspozycją art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, a w konsekwencji należy przyjąć, że brak jest podstaw do zastosowania

1. art. 20 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. w brzmieniu obowiązującym w 1998 r./ dotyczy wyłącznie podatników dokonujących jednocześnie sprzedaży towarów opodatkowanych i zwolnionych od podatku od towarów i usług i nie ma zastosowania do podatników wykonujących czynności nie wymienione w art. 2 tej ustawy oraz równocześnie

Zażalenie na postanowienie inspektora kontroli skarbowej, wydane w toku postępowania w sprawie podatków i innych należności budżetowych /por. art. 236 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, winno być rozpoznane - podobnie jak odwołanie - przez właściwą izbę skarbową. Przepis art. 26 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U

Przepisy ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie przewidują targowej opłaty "łącznej".

1. Zasada bezpośredniości, w jej aspekcie formalnym, skierowana jest przede wszystkim do organu orzekającego (sądu) i doznaje koniecznych dla zapewnienia sprawności toku postępowania sądowego ustawowo określonych ograniczeń. Zasada ta stanowi tylko jedną z gwarancji praworządnego procesu i stosowana być winna w takim zakresie w jakim nie przeciwstawia się innym ogólnym regułom procesu karnego a w tym

1. Zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w ciągu 25 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Jeżeli zaś zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia, urząd skarbowy może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego. 2. Stosownie od art. 211 i art. 212 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./

Ujęta w art. 133 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ tzw. formalna definicja strony postępowania podatkowego, rozszerzyła to pojęcie w porównaniu z mającym zastosowanie w tym postępowaniu - do momentu wejścia w życie powyższej ustawy - art. 28 Kpa także o podmioty, które status strony uzyskują na skutek złożenia żądania wydania decyzji podatkowej,

1. Najem - jako świadczona odpłatnie usługa - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nawet w przypadku jednorazowego dokonania tej czynności, z tym jednak że przy ocenie charakteru tej usługi nie można oderwać się od zamiaru podmiotu, który taką usługę świadczy tj. by nastąpiło to w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania takiej usługi w sposób częstotliwy. Dotyczy to zwłaszcza

W świetle przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ określenie zobowiązania ciążącego na rozwiązanej spółce cywilnej jest możliwe tylko w decyzji wydanej przeciwko byłym wspólnikom spółki w trybie art. 115 tej ustawy, mającym na celu przeniesienie na wspólników odpowiedzialności za zobowiązania spółki.

Przepis art. 193 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ pozwala na uznanie ksiąg podatkowych jako dowodu tego co wynika z zawartych w nich zapisów tylko wówczas, gdy prowadzone są rzetelnie i w sposób niewadliwy. Natomiast par. 4 tego przepisu pozwala organowi podatkowemu na nie uznanie ksiąg za dowód tego co w nich jest zapisane, gdy prowadzone

Organem wykonującym budżet, zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, jest zarząd gminy i to on ponosi odpowiedzialność za prawidłową gospodarkę finansową gminy. Wykonując budżet, zarząd obowiązany jest stosować zasady gospodarki finansowej określone w art. 92 ustawy z dnia 1998 r. ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach

Stosownie do art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się również do podatników, którzy nie dokonali zgłoszenia rejestracyjnego lub zostali wykreśleni z rejestru, o którym mowa w art. 9 tej ustawy.

1. Jeżeli dla zmiany sposobu użytkowania niezbędne jest wykonanie robót budowlanych, oprócz pozwolenia z art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ inwestor zobowiązany jest do uzyskania pozwolenia na budowę stosownie do treści par. 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 15 grudnia 1994 r. w sprawie warunków