Skoro już 28 marca 2001 r. Prezes GUC wystąpił do Światowej Organizacji Celnej w Brukseli, to powinien on oceniać stan niniejszej sprawy na dzień wydawania przez siebie zaskarżonego postanowienia i zważywszy na to, iż zachodzi konieczność ustalenia przez Światową Organizację Celną taryfikacji przedmiotowych monitorów, powinien zawiesić postępowanie na zasadzie art. 201 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29

Organ administracji architektoniczno-budowlanej jest uprawniony do wydawania pozwolenia na budowę tylko przed jej rozpoczęciem, a decyzji o zmianie pozwolenia na budowę tylko przed istotnym odstąpieniem przez inwestora od zatwierdzonego projektu budowlanego. Wynika to wyraźnie z samej treści przepisów art. 28 i art. 36a ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze

1. Nawet zintensyfikowanie dotychczasowego sposobu użytkowania powodujące skutki wymienione w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ jest zmianą sposobu użytkowania obiektu. 2. W postępowaniu o zezwolenie na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego, do przeprowadzenia którego właściwy byłby organ administracji architektoniczno-budowlanej

Orzekające w sprawie organy celne przyjęły, że z przedstawionej przez importera deklaracji na fakturze nie wynika, że towar ten pochodzi z Unii Europejskiej. Jest to stanowisko prawidłowe. Uzupełnienie treści deklaracji na fakturze o zwrot "Fabrique Communitaire Europę" nie spełnia wymogu prawidłowego oznaczenia kraju pochodzenia towaru. Podkreślić w tym miejscu należy, że treść deklaracji składanej

Zarzut przedawnienia roszczenia majątkowego pozwany może zgłosić także w postępowaniu apelacyjnym.

Spór o właściwość między organami samorządu terytorialnego a organami administracji rządowej może dotyczyć tylko spraw indywidualnych należących do właściwości tych organów i rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych /art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa/. Skoro zatem w sprawie o dochodzie odsetek od nadpłaconych opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska nie jest dopuszczalna droga postępowania administracyjnego

Po nowelizacji art. 20 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ ustawą z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi

Organ odwoławczy może w trybie przepisu art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa dokonać korekty oczywistych omyłek organu I instancji. Skoro w trybie odwoławczym organ może skorygować orzeczenie in merito, to tym bardziej może dokonać sprostowania, działając w formie właściwej dla art. 138 /decyzja/ a nie 113 Kpa /postanowienie/.

Właściwy organ nie może wydać pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania pomieszczenia przeznaczonego na stały lub czasowy pobyt ludzi, które nie spełnia norm w zakresie wysokości i poziomu podłogi, określonych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. o warunkach technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich użytkowanie /Dz.U. 1995 nr 10 poz. 46

Czynność Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego udzielająca lub odmawiająca sędziemu Sądu Najwyższego w stanie spoczynku zgody na podjęcie zatrudnienia nie jest czynnością o charakterze cywilnoprawnym z zakresu prawa pracy, a nosi znamiona czynności wymienionej w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, czyli czynności z zakresu administracji publicznej. Publicznoprawny akt, w

Własność w art. 21 Konstytucji RP została potraktowana bardzo szeroko, bez rozróżnienia kto jest jej podmiotem. Wszelka zatem własność podlega ochronie państwa, bez precyzowania zasad tej ochrony, którą to problematykę regulują ustawy zwykłe. Zagwarantowanie prawa własności nie oznacza, że jest ono nienaruszalne. Istnieją sytuacje, w których niezbędna jest zmiana właściciela. Konstytucja przewiduje

Plan miejscowy zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139/ nie rozstrzyga o prawie własności, a tylko o sposobie jej wykonywania.