"Mur oporowy" należy do konstrukcji oporowych zaliczanych do budowli - art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, które nie korzystają ze zwolnienia z uzyskania pozwolenia na budowę przewidzianego w art. 29 tego prawa. Konsekwencją wykonania muru oporowego bez pozwolenie na budowę jest nakaz jego rozbiórki, przewidziany w art. 48 Prawa budowlanego.

Okres pobierania zasiłku gwarantowanego nie daje podstaw do nabycia prawa do zasiłku, lecz jedynie zalicza się go do okresu uprawniającego do zasiłku, od którego zależy wysokość i okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych. Ponadto od zasiłków gwarantowanych nie opłaca się składek na Fundusz Pracy.

1. Organy nadzoru budowlanego uprawnione są do nakazana w decyzji usunięcia wymienionych w art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nieprawidłowości precyzując w niej nakładane na właściciela lub zarządcę obiektu obowiązki. Organy te, w żadnym razie, nie są władne do dokonywania oceny, czy wykonanie tych obowiązków ze względu na wielkość kosztów z tym związanych

Tylko w sytuacji, gdy organ odwoławczy rozpoznając odwołanie nie ma wątpliwości, co do stanu faktycznego, względnie jeżeli wątpliwości są tego rodzaju, że można je usunąć przeprowadzając uzupełniające postępowanie dowodowe, o jakim mowa w art. 229 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, to wówczas ma on obowiązek zastosować instytucję reformacji i orzec

Postępowanie o obniżenie zobowiązań podatkowych strony w zakresie podatku od towarów i usług, wynikających z ostatecznej decyzji organów podatkowych, nie stanowi zagadnienia wstępnego obligującego organ podatkowy do zawieszenia postępowania, gdyż od rozstrzygnięcia w tej sprawie nie zależy zakres odpowiedzialności ani wymiar zobowiązania podatkowego strony skarżącej w podatku od towarów i usług, czyli

Kasacyjny charakter postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym wyrażony w art. 21 i art. 52 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wyłącza dokonywanie przez Sąd ustaleń prowadzących do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.

Osoba, która zdała egzamin na agenta celnego, w czasie gdy obowiązywała ustawa z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, może domagać się wpisu na listę agentów, jeżeli podjęła pracę agenta w ciągu trzech lat od zdania egzaminu.

Przyjmując na swój rachunek wpłaty dokonane przez udziałowca na powiększenie kapitału Spółka uzyskała przychód w postaci wartości nieodpłatnego świadczenia, wyrażającej się w równowartości odsetek od kredytów bankowych, naliczonych od pozostawających w posiadaniu Spółki ww. środków, nie stanowi samo ich posiadanie ani możliwość ich ewentualnego wykorzystywaniu dla wykonania własnych zobowiązań płatniczych

Remont miejsc parkingowych należy uznać za roboty budowlane nie będące budową w rozumieniu art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

W przypadku ustalenia, że roboty budowlane były od samego początku przebudową zmierzającą do zmiany sposobu użytkowania obiektu, w postępowaniu powinni brać udział na prawach strony właściciele /użytkownicy/ sąsiednich nieruchomości i inne osoby, których interesu prawnego może dotyczyć postępowanie administracyjne.

Stwierdziwszy fakt samowoli budowlanej zdefiniowany w art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ - organ nadzoru budowlanego nie ma możliwości prawnych skorzystania z uregulowań zawartych w art. 50, czy art. 51 Prawo budowlanego.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 157 poz. 1035 ze zm./, zaliczające stronę skarżącą nie będącą ani producentem, ani importerem wyrobów akcyzowych do podatników podatku akcyzowego, zostało wydane na podstawie pozostającego w jaskrawej sprzeczności z postanowieniami art. 217 i art. 92 Konstytucji RP, art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia

Skoro Powszechny Zakład Ubezpieczeń decydował się na przejmowanie na swoją własność przedmiotów ubezpieczenia, w celu ich odsprzedaży dla zmniejszenia kosztów prowadzonej działalności ubezpieczeniowej, to odsprzedaż należało uznać za działalność gospodarczą związaną z działalnością ubezpieczeniową w rozumieniu art. 10 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11

Jeżeli oskarżony lub jego obrońca, mimo ustawowego obowiązku udziału w rozprawie, nie uczestniczyli tylko w tej części rozprawy na której przeprowadzone zostały czynności dowodowe związane wyłącznie z okolicznościami odnoszącymi się do jednego lub kilku z wielu zarzuconych temu oskarżonemu przestępstw, to takie uchybienie powoduje konieczność uchylenia zaskarżonego orzeczenia jedynie w części obejmującej

Przepis art. 89 § 1 k.k. dotyczy orzekania o karze łącznej w ramach wyroku łącznego. Nie dotyczy on zatem orzekania o karze łącznej w razie jednoczesnego sądzenia sprawcy kilku przestępstw pozostających w zbiegu realnym. W wypadku wymierzania kary łącznej, orzekanej za pozostające w zbiegu realnym i sądzone w tym samym postępowaniu przestępstwa, ewentualne warunkowe zawieszenie wykonania kary, określone

Samo tylko użycie w treści normy prawnej liczby mnogiej dla określenia przedmiotu bezpośredniej ochrony, przedmiotu czynności sprawczej lub środka służącego do popełnienia przestępstwa nie oznacza, że ustawodawca używa jej w znaczeniu zwrotu: „co najmniej dwa', a więc w celu ograniczenia podstawy odpowiedzialności - zawarty zatem w art. 52 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie

W razie skazania za przestępstwo określone w art. 178a § 2 k.k. sąd obowiązany jest orzec wobec sprawcy - na podstawie art. 42 § 2 k.k. - zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych lub pojazdów mechanicznych określonego rodzaju.

Zawarte w art. 24 § 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, jedn. tekst: Dz. U. z 1994r. Nr 7, poz. 25 ze zm. (obecnie art. 46 § 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz. U. Nr 98, poz.1070) ograniczenie, że w składzie sądzącym może brać udział tylko jeden sędzia innego sądu, obejmuje także sędziów, którzy

Prawomocne skazanie za czyn ciągły (art. 12 k.k.) stoi na przeszkodzie, ze względu na treść art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k., ponownemu postępowaniu o później ujawnione zachowania, będące elementami tego czynu, które nie były przedmiotem wcześniejszego osądzenia, niezależnie od tego, jak ma się społeczna szkodliwość nowo ujawnionych fragmentów czynu ciągłego do społecznej szkodliwości zachowań uprzednio w

O uprawnieniu do emerytury na podstawie § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) decyduje łączne spełnienie przez pracownika wszystkich warunków określonych w tym przepisie, a nie jego przekonanie, że charakter lub warunki pracy wystarczają

W sprawie, w której spółka z ograniczoną odpowiedzialnością domaga się zmiany lub uchylenia prawomocnej decyzji ustalającej jej zobowiązanie za nieuiszczanie składek na ubezpieczenie społeczne i odstąpienia od odpowiedzialności ze względu na zasady współżycia społecznego lub inne ważne względy społeczno-gospodarcze (art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych, jednolity

Z dniem 1 stycznia 1997 r. utraciło moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 5 sierpnia 1983 r. w sprawie składu komisji lekarskich do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, trybu postępowania, trybu kierowania na badania przez te komisje oraz szczegółowych zasad ustalania inwalidztwa (Dz.U. Nr 47, poz. 214 ze zm.), co oznacza, że od tego dnia przy ocenie niezdolności

Ustalenie, że do wypadku doszło w wyniku przestępstwa (art. 442 § 2 KC), przy braku wyroku skazującego, następuje w oparciu o kryteria przewidziane w przepisach prawa karnego.

Pracownik urzędu, urodzony przed dniem 1 stycznia 1949 r., któremu po reformie administracji publicznej nie zaproponowano nowych warunków pracy na dalszy okres i którego stosunek pracy wygasł z dniem 30 czerwca 1999 r. (art. 58 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, Dz.U. Nr 133, poz. 872) zachował prawo do emerytury przewidzianej