Nieracjonalne i nieefektywne byłoby pozbawienie organu kontroli skarbowej do określenia zobowiązania podatkowego w drodze oszacowania. Jeżeli bowiem organ ten z mocy art. 193 par. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ jest uprawniony do stwierdzenia, że księgi podatkowe są nierzetelne, to nie można tego organu pozbawiać możliwości określania zobowiązania
Zgodnie z treścią art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami wykonawczymi wydanymi do ustawy. Niewprowadzenie środków trwałych albo wartości niematerialnych do ewidencji /wykazu/ powoduje niemożność dokonywania odpisów amortyzacyjnych
Spóźnione jest przedstawienie okoliczności uzasadniających rozpoznanie kasacji (art. 3933 § 1 pkt 3 KPC) dopiero w zażaleniu na postanowienie o jej odrzuceniu.
1. Organ orzekający z naruszeniem art. 80 Kpa nie dokonał oceny dowodów w postaci oświadczeń świadków, ograniczając się do nader powierzchownego stwierdzenia, co który ze świadków podał na temat działalności skarżącego, i na tej podstawie odmówił wiary skarżącemu, iż był żołnierzem Armii Krajowej. 2. "Zwrócenie uwagi" w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, iż Zarząd Wojewódzki Związku Kombatantów RP i
Postanowienie wydane na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznanie za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego /Dz.U. nr 34 poz. 149/, nie zwalnia organów orzekających w trybie art. 8 ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 4 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących
Ewentualny udział w wojnie i walka o suwerenność i niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej mogą mieć znaczenie dla zachowania uprawnień kombatanckich, a w następstwie - wdowy po kombatancie. Posiadanie bowiem prawa do uprawnień kombatanckich również z innych tytułów niż "utrwalanie władzy ludowej" powoduje zachowanie tych uprawnień pod warunkiem, że nie wchodzą okoliczności, o których mowa w art. 25
1. Do oceny, czy odstępstwa od wymogów pozwolenia na budowę są istotne i skutkują wstrzymaniem robót budowlanych nie ma znaczenia stopień zawinienia inwestora. 2. Definicja "istotnych" zmian musi wynikać z celowości instytucji wstrzymania robót przewidzianej w art. 50 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126/. Instytucja ta przewidziana została m.in. do zastosowania
W sprawach skarg na bezczynność Naczelny Sąd Administracyjny orzeka na podstawie stanu faktycznego i prawnego istniejącego w dacie zamknięcia rozprawy sądowej - art. 316 par. 1 Kpc w zw. z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Wymaganie przedstawienia okoliczności uzasadniających rozpoznanie kasacji (art. 3933 § 1 pkt 3 KPC) nie jest spełnione, jeżeli skarżący wyraźnie ich nie przytacza, choćby dało się je wywieść z uzasadnienia kasacji.
Z chwilą wyzwolenia danego terenu spod okupacji niemieckiej wykonywana tam przez deportowanych pracowników praca, choćby była nadal wykonywana, np. jako konieczna dla zachowania egzystencji, traciła przymiot przymusowości, jak i przymiot wykonywania jej na terenach okupowanych przez III Rzeszę.
1. Spory między sąsiadami, w tym spory o naruszenie granicy własności nieruchomości, spory o zakłócanie wykonywania prawa własności, immisje jako spory o cywilnoprawnym charakterze rozstrzygane są przez sądy powszechne. Organy administracji publicznej nie są powołane do ich rozstrzygania. 2. Bezprzedmiotowe jest postępowanie w sprawie, która przestała być regulowana przepisami dającymi podstawę do
Brak zgodności z projektami budowlanymi nie polega jedynie na nieprawidłowym wykonaniu prac budowlanych, ale obejmuje również niepełne ich wykonanie lub wykonanie prac nie objętych projektem.
1. Zgodnie z treścią art. 366 Kpc z powagi rzeczy osądzonej /res iudicata/ korzystają tylko prawomocne orzeczenia co do tego, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia, a więc orzeczenia /również postanowienia wydane w postępowaniu nieprocesowym/ rozstrzygające sprawę co do istoty. Nie korzystają natomiast z takiej powagi postanowienia, nawet prawomocne, jeżeli sprawy co do