Odwołanie ze stanowiska członka zarządu spółki, które nie zostało skutecznie podważone w trybie przepisów prawa handlowego, z reguły stanowi przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę (art. 45 § 1 KP) pracownikowi zatrudnionemu w charakterze członka tego zarządu.
W ocenie zachowania pracownika zatrudnionego na stanowisku członka zarządu spółki jako ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 pkt 1 KP) należy uwzględniać jego powinność dokładania, przy wykonywaniu obowiązków członka władz spółki, staranności sumiennego kupca (art. 292 § 2 KH).
Nieustalenie cywilnoprawnych podstaw odpowiedzialności pracodawcy za następstwa schorzenia uznanego za chorobę zawodową wyłącza zasądzenie na rzecz pracownika roszczeń uzupełniających.
Wypowiedzenie umowy o pracę pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku, z którym jako jedynym w zakładzie pracy związane jest wykonywanie określonych funkcji fachowych, a które w wyniku zmiany organizacyjnej u pracodawcy podlega likwidacji, nie wymaga uprzedniego dokonywania oceny i porównania z innymi pracownikami, w celu wytypowania pracownika do zwolnienia (art. 45 § 1 KP).
Przejęcie zadań dydaktycznych w zakresie kształcenia uczniów przez inną szkołę stanowi przejęcie części zakładu pracy przez innego pracodawcę (art. 231 KP) i nie oznacza wewnętrznych zmian organizacyjnych dotychczasowego pracodawcy, uzasadniających rozwiązanie stosunku pracy na podstawie art. 20 ust. 1 Karty Nauczyciela.
Niewskazanie w kasacji naruszenia przepisów prawa materialnego określających zasady współdziałania pracodawcy z zakładowymi strukturami związkowymi w indywidualnych sprawach pracowniczych powoduje, że Sąd Najwyższy nie ocenia zachowania przez pracodawcę trybu związkowej konsultacji wypowiedzenia umowy o pracę.
Zaświadczenie lekarskie o niezdolności do pracy z powodu choroby pracownika jest środkiem dowodowym podlegającym ocenie sądu.
W postępowaniu ze skargi o wznowienie postępowania o dopuszczalności kasacji decyduje przedmiot sprawy w postępowaniu prawomocnie zakończonym.
Żaden bowiem przepis Prawa budowlanego dotyczący pozwolenia na użytkowanie, nie nakłada na inwestora obowiązku wylegitymowania się tytułem prawnym do działki i nie uzależnia wydania pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego od przedłożenia takiego tytułu. Stanowisko takie prezentowane było w orzecznictwie na gruncie Prawa budowlanego z 1974 r. i w świetle uregulowań obecnie obowiązującego prawa
Od rygoru art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie można odstąpić w żadnym przypadku - chyba, że samowola budowlana nie będzie dostrzeżona przez okres pięciu lat /art. 49/, lub gdy z mocy art. 103 ust. 2 stosuje się przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ co wyklucza stosowanie art. 48 nowego Prawa
W sytuacji gdy decyzje izby skarbowej zapadły przed wydaniem orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 kwietnia 1998 r. K 17/97 /OTK 1998 nr 3 poz. 30/ i przed utratą mocy obowiązującej art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, organ podatkowy powinien wznowić postępowanie.
1. Przepis art. 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /t.j. Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ mówi, że jeżeli gospodarstwo rolne stanowi współwłasność małżonków lub odrębną własność każdego z nich, obowiązek podatkowy w podatku rolnym ciąży łącznie na obojgu małżonkach. Z aktu notarialnego wynika jednoznacznie, że grunty w nim opisane nabyli małżonkowie. Zatem określenie jako adresata
Skoro skarżący sam stwierdził, że nie posiada innego majątku oprócz samochodu, to obowiązkiem organu egzekucyjnego było dokonanie jego zajęcia, gdyż tylko w ten sposób możliwe było prowadzenie egzekucji. Nie można więc uznać za słuszny zarzutu, iż w niniejszej sprawie zastosowany został środek egzekucyjny nadmiernie uciążliwy, zwłaszcza że skarżącego nie pozbawiono możliwości zwykłego używania zajętego
Spełnienie wymogów formalnych określonych w art. 68 Kpa powoduje, że protokół z oględzin i to co w wyniku tych oględzin ustalono mogą stanowić podstawę ustaleń dla rozstrzygnięcia w sprawie. Przeciwnie, jeżeli zaniedbano dopełnienia niezbędnych formalności i wymogów wynikających z przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, to taka wadliwość protokołu powoduje, że nie może on stanowić podstawy
Dochód osiągnięty z tytułu sprzedaży akcji jest opodatkowany tylko raz zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nabycie akcji w drodze darowizny było innym zdarzeniem prawnym w żaden sposób nie związanym z późniejszą sprzedażą i podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn w trybie i na zasadach określonych w ustawie.
Przewidziany w art. 206 Kc podział rzeczy wspólnej /quoad usum/ powoduje skutki podobne do zniesienia współwłasności, ograniczone w czasie do formalnego zniesienia współwłasności. Oznacza to m.in. że współwłaściciele, którym w wyniku podziału nieruchomości wspólnej do wyłącznego użytkowania części tej nieruchomości ponoszą samodzielnie koszty i wszelkie obowiązki związane z przypadającą im częścią
Zarzut naruszenia art. 74 § 2 k.c., zastosowanego przez sąd pierwszej instancji, bez wskazania przepisów postępowania - którym uchybił sąd drugiej instancji - nie stanowi usprawiedliwionej podstawy kasacji z art. 3931 pkt 2 k.p.c.
Miejscem uzyskania dochodu w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest miejsce, w którym znajduje się źródło przychodu.
Jeżeli w sprawie o zwrot nieruchomości, wszczętej na podstawie art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ a ujawni się okoliczność, iż nieruchomość wywłaszczona została sprzedana albo oddana w użytkowanie wieczyste przed dniem wejścia w życie tej ustawy, zaś prawa nabywcy zostały ujawnione w księdze wieczystej to postępowanie administracyjne
Art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ stanowiąc o możliwości zgłoszenia sprzeciwu w drodze decyzji, wydanej przez organ do którego zostało zgłoszone zawiadomienie o zakończeniu budowy, nie określa z jakich powodów może nastąpić zgłoszenie sprzeciwu. Z przepisu jednak art. 55 ust. 1 pkt 2 i 3 omawianej ustawy wnosić należy, iż nastąpić to może gdy
Korzystający ze składu celnego jest odpowiedzialny za wykonywanie obowiązków wynikających z objęcia towarów procedurą składu celnego /art. 109 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny - Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ a także jest dłużnikiem z tytułu zobowiązania do wykonania obowiązków wynikających ze stosowania procedury celnej, którą towar został objęty /art. 211 par. 3 pkt 4 Kodeksu celnego