1. Termin jednego miesiąca do wykluczenia członka ze spółdzielni pracy (art. 193 § 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze, jednolity tekst: Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 ze zm.) jest zachowany, jeżeli w tym okresie - liczonym od dnia uzyskania przez spółdzielnię wiadomości o okolicznościach usprawiedliwiających wykluczenie - zostanie doręczone członkowi pisemne zawiadomienie o wykluczeniu

Przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego bezpośrednio po wyczerpaniu zasiłku chorobowego nie zwalnia pracownika z obowiązku zawiadomienia pracodawcy o przyczynie nieobecności w pracy.

Odmowa przyjęcia złożonej przez pracownika oferty rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron nie stanowi ciężkiego naruszenia przez pracodawcę podstawowych obowiązków wobec pracownika (art. 55 § 11 KP).

Sankcja nieważności (art. 58 KC) nie ma zastosowania do umowy o pracę z cudzoziemcem zawartej bez wymaganego zezwolenia lub zgody urzędu pracy.

Przepis art. 4201 § 1 KC w związku z art. 300 KP nie może stanowić podstawy prawnej roszczenia mianowanego pracownika samorządowego o zasądzenie różnicy pomiędzy wynagrodzeniem faktycznie otrzymywanym, a należnym według przepisów prawa pracy.

Przewidziany w art. 112 § 1 KP powszechny tryb odwoławczy od zastosowanej kary porządkowej może być ukształtowany korzystniej dla pracowników w pozakodeksowych źródłach prawa pracy.

Treść art. 651 k.c. nie daje podstaw do nałożenia na wykonawcę obowiązku dokonywania w każdym przypadku szczegółowego sprawdzenia dostarczonego projektu w celu wykrycia jego ewentualnych wad.

Stosowane niekiedy pomocniczo rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki oraz Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 8 października 1970 r. w sprawie zatwierdzenia pod względem artystycznym niektórych projektów budowlanych /Dz.U. nr 26 poz. 211/ w par. 1 ust. 1 pkt 3 do miejsc publicznych zaliczało obok ulic i placów, stałe szlaki turystyczne, obszary kolejowe, drogi wodne z brzegami

Okres pobierania renty z ubezpieczenia rolniczego wlicza się do przypadającego przed zarejestrowaniem okresu 365 zatrudnienia, warunkującego nabycie prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

Za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (art. 8 KP) należy uznać żądanie przywrócenia do pracy ze względu na niedopełnienie przez pracodawcę obowiązku konsultacji zamiaru wypowiedzenia umowy o pracę (art. 38 KP), jeżeli pracownik w sposób istotny naruszył obowiązki pracownicze i zachował się wobec pracodawcy wyjątkowo nielojalnie.

1. Nieobecność pełnomocnika strony na rozprawie, spowodowana jego urlopem wypoczynkowym, nie jest wywołana nadzwyczajnym wydarzeniem, którego nie można przezwyciężyć (art. 214 KPC). 2. Sposobem wykazania poniesionych przez stronę kosztów zastępstwa procesowego adwokata jest złożenie spisu kosztów (art. 109 KPC), a nie przedłożenie umowy między stroną i pełnomocnikiem. Spis kosztów może być zweryfikowany

Niedopuszczalne jest podwyższenie stawki wynagrodzenia pracownikowi niepełnosprawnemu, zatrudnionemu w zadaniowym systemie czasu pracy, zamiast obniżenia wymiaru zadań w sposób pozwalający na ich wykonanie w obowiązującym go wymiarze czasu pracy (art. 10 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych, Dz.U. Nr 46, poz. 201 ze zm.).

1. Niemożliwe jest powołanie się w kasacji na obowiązywanie regulaminu pracy, gdy z prawidłowo ustalonego (niespornego) stanu faktycznego wynika, że u pracodawcy nie wprowadzono takiego aktu. 2. Regulamin pracy, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 1996 r., nie mógł wprowadzić zadaniowego systemu czasu pracy (art. 136 KP).

Zgodnie z dyrektywą zawartą w art. 2 Konstytucji RP /Dz.U. nr 78 poz. 483/ oraz wynikającymi z niej zasadami wyrażonymi w art. 120 i art. 121 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, wykluczone jest podanie w informacji, o której mowa w par. 4 art. 14 tej Ordynacji, interpretacji sprzecznej z zakazem ustanowionym w par. 6 art. 14.

Zgodnie z art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ ocena prawna wyrażona w orzeczeniu Sądu wiąże w sprawie ten Sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

1. Prawo skarżącego do zwrotu kosztów od organu zostało wyraźnie powiązane z orzeczeniem sądu uwzględniającym skargę, a więc tym samym prawo to zostało ograniczone jedynie do tych sytuacji, gdy skargę uwzględnia sąd. Wynika to jednoznacznie z użytego w art. 55 ust. 1 zdanie drugie sformułowania ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, że sąd orzeknie

1. Udział zarządu wspólnoty mieszkaniowej w postępowaniu administracyjnym nie wyklucza możliwości dopuszczenia do udziału w postępowaniu zarówno administracyjnym, jak i sądowoadministracyjnym obok zarządu także poszczególnych właścicieli odrębnych lokali mieszkalnych. Ze względów szczególnie uzasadnionych /np. znaczne zbliżenie projektowanego budynku do ściany budynku mieszkalnego od strony okien/

czy realizowane usługi (m.in. na dochodzenie na drodze prawnej wymagalnych wierzytelności) można zakwalifikować jako stałą obsługę prawną w rozumieniu art. 6 ust. 8b pkt 4 ustawy z dnia 08 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym czy też dla ustalenia daty powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług powinno się stosować zasady ogólne przewidziane w art

W jakiej wysokości jest możliwe odliczenie podatku VAT z tytułu dokonania importu przyczepy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej- czy zgodnie z fakturą dokumentującą nabycie przyczepy czy zgodnie z decyzją organu celnego zwiększającego wartość celną przedmiotowej przyczepy?

„Wykrycie” uchwały Sądu Najwyższego nie dotyczącej tego samego stosunku prawnego nie stanowi podstawy wznowienia postępowania (art. 403 § 3 KPC).

Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji polegająca na przywróceniu powoda do pracy zamiast ustalenia istnienia między stronami stosunku pracy na warunkach wynikających z umowy o pracę, nie jest zmianą na niekorzyść pozwanego pracodawcy, który jako jedyny wniósł apelację (art. 384 KPC).