Gminie przysługuje w postępowaniu administracyjnym status strony tylko wówczas, gdy zakres rozstrzygnięcia obejmuje sferę jej interesu prawnego. Gmina może być bowiem stroną postępowania na takich samych zasadach jak inna osoba prawna lub fizyczna.
Przywrócenie do pracy w urzędzie gminy pracownika będącego radnym nie jest sprzeczne z określonym w art. 24b ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (jednolity tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74 ze zm.) zakazem wykonywania pracy w urzędzie gminy przez jej radnego.
Przepis art. 251 KP nie ma zastosowania, jeżeli ustawa w sposób wyczerpujący wskazuje okoliczności, w których strony mogą zawrzeć umowę o pracę na czas określony (art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.).
Odmowa przyjęcia pisma, o którym pracownik wie, że zawiera informację o ukaraniu jest równoznaczna z zawiadomieniem o zastosowaniu kary porządkowej w rozumieniu art. 110 i 112 KP.
Mianowany pracownik państwowy, który w ramach reformy administracji publicznej stał się z mocy prawa pracownikiem starostwa powiatowego, zachował do dnia 30 czerwca 1999 r. dotychczasowy status pracowniczy i należało do niego stosować art. 13 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. Nr 31, poz. 214 ze zm.).
1. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie rozróżnia samowoli i jej skutków administracyjnych w zależności od tego, czy samowola polegała na wzniesieniu obiektu /części/ bez pozwolenia czy też w oparciu o nieostateczne pozwolenie. Wynika to jednoznacznie z treści art. 28 ust. 1, który dla rozpoczęcia robót budowlanych wymaga decyzji ostatecznej. Roboty budowlane
Długotrwała choroba bezrobotnego powodująca jego niezdolność do pracy przez okres dłuższy niż okres, w jakim pracownicy zachowują prawo do wynagrodzenia lub przysługują im zasiłki z ubezpieczenia społecznego w razie choroby, świadczy o braku zdolności i gotowości do podjęcia zatrudnienia.
Przyjęta w art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ zasada swobodnej oceny dowodów zakłada, iż organ podatkowy nie jest krępowany przy ocenie dowodów kryteriami formalnymi, ma swobodnie oceniać wiarygodność i moc dowodową poszczególnych dowodów, na których oparł swoją decyzję. By w ramach owej swobody nie zostały przekroczone granice dowolności
Jednym z przykładów powstania z mocy prawa i bez udziału właściciela budynku stosunku cywilnoprawnego, dającego uprawnienie do przebywania w lokalu, jest rozszerzenie ł najmu lokalu na obojga małżonków wspólnie zajmujących lokal, niezależnie od tego, który z nich zawarł umowę, przewidziane w art. 7 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali i dodatkach mieszkaniowych /t.j. Dz.U. 1998 nr 120 poz.
Uwzględnienie skargi w całości w trybie art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ przez uznanie zeznania podatkowego - wyklucza wydanie decyzji określającej podatek dochodowy.
Przepis art. 385 KC nie ma zastosowania do oceny ważności i mocy wiążącej postanowień regulaminu pracy i innych wewnątrzzakładowych aktów prawnych.
W sprawach o orzeczenie przepadku świadczenia na rzecz Skarbu Państwa na podstawie art. 412 kc Skarb Państwa reprezentuje Minister właściwy do spraw finansów publicznych (podległe mu jednostki organizacyjne).
W sprawach z zakresu prawa pracy sąd drugiej instancji nie może wyrokować co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem ani zasądzać ponad żądanie będące przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji, chyba że powód skutecznie zmienił powództwo (art. 383 KPC).
Sąd pracy rozpatrujący powództwo o przywrócenie do pracy kontroluje prawidłowość i rzetelność negatywnej oceny nauczyciela zatrudnionego na czas nieokreślony jako przesłanki rozwiązania umowy o pracę na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 6a i art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.).
1. Nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności na tle art. 108 par. 1 Kpa jest możliwe tylko wtedy gdy decyzja, w związku z treścią przepisu prawa materialnego lub przepisu postępowania stanowiącego podstawę jej wydania nadaje się do wykonania. 2. Nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności pozwoleniu na budowę rażąco narusza zasady ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz.
Nienależnie zapłaconym podatkiem w rozumieniu art. 72 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ jest zarówno kwota nienależnego podatku, jak i odsetek zapłaconych czy wpłat zarachowanych przez organ podatkowy jako odsetki od tego nienależnego podatku; zwrot kwot odsetek podlega również oprocentowaniu w trybie art. 77 ordynacji podatkowej.
Wykonanie okna nawet w tym samym miejscu, w którym przed wielu laty ono istniało, wymagało pozwolenia na budowę. Jest to bowiem przebudowa obiektu budowlanego, a co za tym idzie roboty budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm. - art. 3 pkt 6 i 7/. Rozpoczęcie robót budowlanych co do zasady wymaga uzyskania pozwolenia na budowę /art. 28 Prawa budowlanego
1. Nietrafny jest pogląd, iż przepisy o przywracaniu uprawnień odnoszą się jedynie do osób, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 i art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. "a" ustawy z dnia 21 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950/, nie obejmuje zaś osób do których stosuje się art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. "c" ustawy
Unormowanie w przedmiocie unieważnienia aktu stanu cywilne nie przewiduje ograniczeń podyktowanych ze względu na podstawę sporządzenia aktu, w szczególności nie wyłącza unieważnienia aktu sporządzonego na podstawie postanowienia sądu.
Naruszające treść umowy zawartej z bankiem (trasatem) doprowadzenie do wypłaty kwoty pieniężnej, na skutek wydania dyspozycji na imiennym czeku gotówkowym, z wykorzystaniem niewiedzy osoby rozporządzającej mieniem banku o braku pokrycia na koncie posiadacza czeku, wypełnia znamiona ustawowe przestępstwa oszustwa, określonego w art. 205 § 1 d.kk (obecnie art. 286 § 1 kk).