Nie ponosi odpowiedzialności karnej za dokonanie przestępstwa skutkowego osoba, której zachowanie nie stwarzało albo w sposób znaczący nie zwiększało niebezpieczeństwa dla dobra chronionego prawem.
Skoro w decyzji ostatecznej, wydanej na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, nałożono na inwestora obowiązek wykazania prawa do dysponowania na cele budowlane nieruchomościami, ze względu na ustanowione na ich rzecz służebności gruntowe, to sprawa cywilna o stwierdzenie wygaśnięcia tych służebności ma znaczenie dla dalszego przebiegu
Odszkodowanie na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadku lub choroby pozostającej w związku ze służbą wojskową (Dz.U. Nr 53, poz. 342 ze zm.) przysługuje, gdy uszczerbek na zdrowiu żołnierza został spowodowany zdarzeniem nagłym, wywołanym przyczyną zewnętrzną, pozostającą w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej.
Prawo do wcześniejszej emerytury nie przysługuje pracownikowi zatrudnionemu stale i w pełnym wymiarze czasu przy pracach wymienionych w wykazie C, stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm. w brzmieniu pierwotnym, przed jego skreśleniem
Dziecko powierzone przez sąd opiekuńczy pieczy rodziny zastępczej co najmniej na rok przed śmiercią rodzica zastępczego, nabywa prawo do renty rodzinnej po tym rodzicu, jeżeli nie ma prawa do renty rodzinnej po rodzicach naturalnych.
Zgodnie z art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Sąd ten nie jest właściwy w sprawach należących do właściwości innych sądów. Z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych /Dz.U. nr 137 poz. 887/ wynika jednoznacznie, że od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, dotyczących między innymi
W postępowaniu cywilnym sąd nie jest związany uniewinniającym wyrokiem karnym (art. 11 KPC) i we własnym zakresie ustala, czy wyłączną przyczyną wypadku w drodze do pracy lub z pracy było rażące niedbalstwo pracownika (art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30 poz. 144zezm.).
Wejście w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 ze zm.; jej art. 57-58) nie spowodowało zmiany warunków koniecznych do uzyskania świadczenia rentowego, które uprzednio określone były przepisami art. 32 i art. 33 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich
Brak możliwości wykonywania pracy dotychczasowej nie jest wystarczający do stwierdzenia częściowej niezdolności do pracy w sytuacji, gdy jest możliwe podjęcie innej pracy w tym samym zawodzie bez przekwalifikowania lub przy pozytywnym rokowaniu co do możliwości przekwalifikowania zawodowego.
1. Możliwość podwyższenia odroczonej kary /art. 110c ust. 6 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska - Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ zachodziłaby tylko wtedy, gdyby można było stwierdzić, że ukarana jednostka nie oddała do użytku inwestycji powodujących osiągnięcie założonego przez ustawodawcę efektu ekologicznego, to znaczy nie usunęła przyczyn wymierzenia konkretnej
Brak jest podstaw prawnych do przyjęcia, że prawo wynikające z decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu do ubiegania się wydanie pozwolenia na budowę, może być przeniesione decyzją administracyjną. Prawo to nie podlega również przeniesieniu w wyniku notarialnego zbycia praw do nieruchomości, co do której orzeczono o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.
Jeśli tymczasowy obiekt budowlany będzie użytkowany w miejscu ustawienia /montażu/ w okresie dłuższym niż 120 dni, to budowa takiego obiektu wymaga decyzji o pozwoleniu na budowę.
Prawomocna decyzja organu rentowego nie ma przymiotu powagi rzeczy osądzonej w rozumieniu art. 366 KPC, nie może więc powodować nieważności postępowania sądowego, o jakiej stanowi art. 379 pkt 3 KPC.
1. Agencja celna jako przedstawiciel osoby w świetle art. 256 par. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, uprawniona do dokonywania przed organami celnymi wszelkich czynności przewidzianych w przepisach ustawy, w tym do składania odwołań od decyzji wydawanych w pierwszej instancji przez te organy, jest uprawniona również do odbioru decyzji wydawanych przez organy
Skoro organ egzekucyjny nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym /art. 29 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, to oparcie zarzutów zobowiązanego na twierdzeniu, że obowiązek nie istnieje, wywoła zamierzony skutek jedynie w razie przyznania tego faktu przez wierzyciela
Żądanie uzupełnienia rozstrzygnięcia decyzji lub pouczenia co do środków zaskarżenia, można wnieść w terminie 14 dni od dnia otrzymania tej decyzji. Wydana w tym trybie odpowiedź organu ma wpływ na termin wniesienia odwołania. Uzupełnienie decyzji dotyczyć może rozstrzygnięcia lub pouczenia o środkach zaskarżenia decyzji bądź o uprawnieniu do wniesienia powództwa do sądu powszechnego. Decyzja wymaga
Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 poz. 174 ze zm./ przy zameldowaniu na pobyt stały lub czasowy trwający ponad dwa miesiące należy przedstawić potwierdzenie uprawnienia do przebywania w lokalu, w którym ma nastąpić zameldowanie. Potwierdzenia uprawnienia może dokonać jedynie właściciel lub zarządca lokalu /pomieszczenia/
Nieudzielenie przez pracownika korzystającego ze zwolnienia lekarskiego ze względu na zły stan zdrowia pomocy pracodawcy w zakresie dostępu do plików zakodowanych w komputerze, nie może stanowić elementu ocennego przy rozważeniu niecelowości przywrócenia do pracy pracownika zwolnionego na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 KP.