Dla wyłączenia prawa do odprawy przewidzianego w art. 8 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.) wystarczy, że pracownik „przyjmie propozycję” zatrudnienia go w zakładzie pracy, który korzysta z mienia poprzedniego pracodawcy

Osoba, która uzyskała posiadanie nieruchomości na podstawie, sporządzonej w formie aktu notarialnego, umowy zobowiązującej do przeniesienia jej własności, może być - w zakresie zasiedzenia tej nieruchomości (art. 172 § 1 k.c.) - uznana za samoistnego posiadacza w dobrej wierze.

Osiągniecie przychodu z wynajmu rzeczy /nieruchomości/, nie stanowiącego przedmiotu działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług wynajmu określonych w Klasyfikacji wyrobów i usług, nie jest osiągnięciem przychodu z któregokolwiek z rodzajów działalności wymienionych w par. 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego

Rada gminy nie może nakładać, na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 18 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, na organy Policji i prokuratury żadnych obowiązków w zakresie zapewnienia mieszkańcom bezpieczeństwa.

1. Ustne oświadczenie woli pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę przekazane pracownikowi przez bezpośredniego przełożonego jest skuteczne. 2. W postępowaniu apelacyjnym nie mają zastosowania art. 321 § 2 i art. 4771 § 2 kpc.

Przez „zasady wynagradzania” z art. 24126 § 2 kp należy rozumieć postanowienia określające warunki przyznawania wynagrodzenia za pracę oraz innych (dodatkowych) jego składników. Przepis ten nie obejmuje „zasad przyznawania innych świadczeń związanych z pracą”, np. nagród jubileuszowych lub odpraw pieniężnych w związku z przejściem pracownika na emeryturę lub rentę.

Ocena winy pracownika stanowiącej przesłankę odpowiedzialności po-rządkowej (art. 108 KP) nie należy do ustaleń faktycznych.

Wydanie niekorzystnego dla strony wyroku nie może stanowić samoistnej podstawy powołania się w postępowaniu apelacyjnym na nowe fakty i dowody (art. 381 KPC).

Gdy dowody osobowe, przeprowadzone przez sąd pierwszej instancji, nie mają jednoznacznej wymowy, a ich ocena, dokonana przez ten sąd, nie jest oczywiście błędna, sąd drugiej instancji - bez ponowienia tych dowodów - nie powinien zmieniać, w następstwie odmiennej oceny tych dowodów, ustaleń przyjętych przez sąd pierwszej instancji.

1. Dla ustalenia, czy istotnie zaistniał skutek powiązań między kontrahentami w postaci zaniżenia lub zawyżenia cen za wykonane świadczenia, organ podatkowy, realizując uprawnienie art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, może dokonać tych ustaleń jedynie przez porównanie cen stosowanych przez podatnika z cenami rynkowymi

Przy ocenie mocy i wiarygodności dowodów sąd bierze pod rozwagę nie tylko „materiał dowodowy”, ale także wyjaśnienia informacyjne stron, oświadczenia, zarzuty przez nie zgłaszane, zachowanie się stron podczas procesu przejawiające się np. w odmowie lub utrudnieniach w przeprowadzeniu dowodów, itp., stanowiące „zebrany materiał” w rozumieniu art. 233 § 1 KPC.

Przy ocenie, czy w danej sprawie wystąpiły przesłanki z art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, decyduje ustalenie, czy podatnik był zarejestrowany w urzędzie skarbowym w momencie nabycia towarów.

Kandydaci wyłonieni po pierwszym etapie konkursu i osoby po innej aplikacji poddane jednoetapowemu postępowaniu kwalifikacyjnemu z zakresu uzupełniającej problematyki mają równe prawa do ubiegania się o wpis na listę aplikantów radcowskich w ramach łącznego limitu określonego przez Radę Okręgową Izby Radców Prawnych.

Sąd drugiej instancji może zmienić ustalenia faktyczne stanowiące podstawę wydania wyroku sądu pierwszej instancji bez przeprowadzenia postępowania dowodowego uzasadniającego odmienne ustalenia, chyba że szczególne okoliczności wymagają ponowienia lub uzupełnienia tego postępowania.

Niedopuszczalne jest wniesienie skargi na bezczynność organu dopóty, dopóki we właściwym trybie nie zostanie wzruszone ostateczne postanowienie o zawieszeniu postępowania lub nie zostanie podjęte postępowanie/. Zawieszenie postępowania administracyjnego i tzw. bezczynność organu w rozpatrzeniu sprawy są odrębnymi i wzajemnie się wyłączającymi instytucjami prawa procesowego. Sąd /rozpoznając sprawę

Mimo zwolnienia ze służby - na wniosek funkcjonariusza Służby Więziennej przed upływem 5 lat od odbycia przeszkolenia, brak jest podstaw prawnych do żądania od takiego funkcjonariusza zwrotu zrewaloryzowanej równowartości kosztów wyżywienia i umundurowania otrzymanych w czasie szkolenia wstępnego.

Zwrot nadpłaty w podatku dochodowym jest w zasadzie czynnością z techniczną nie wymagającą wydania decyzji. Ewentualną podstawę prawną do wydania decyzji w przedmiocie zwrotu czy nadpłaty podatku stanowić mógł jedynie art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486/.