Wystąpienie organu administracji do sądu powszechnego z wnioskiem o wyznaczenie przedstawiciela dla osoby nieobecnej /art. 34 par. 1 Kpa/ nie stanowi podstawy do zawieszenia postępowania administracyjnego na podstawie przepisu art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.
Wobec treści art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skarga na postanowienie w przedmiocie odmowy udostępnienia stronie akt sprawy czy poszczególnych dokumentów nie jest dopuszczalna i podlega odrzuceniu zgodnie z dyspozycją art. 27 ust. 2 cyt. ustawy.
O podatkowych skutkach umów leasingu nie decydują rodzaje leasingu /"finansowy", "operacyjny", "zwrotny", "z góry", "norweski" itp./, lecz wyłącznie treść zawartych umów leasingu, która ma znaczenie decydujące.
Przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne /tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu/ przysporzenie majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.
Podstawę do wznowienia postępowania stanowią nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, który wydał decyzję. Brak jest podstaw do przyjęcia, że muszą to być takie okoliczności faktyczne lub środki dowodowe, z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Jednak przez nowy dowód istotny dla sprawy należy rozumieć taki dowód, który
Nie jest uzasadniony zarzut kasacyjny naruszenia przez sąd art. 5 KPC przez niepouczenie strony o trybie i sposobie wniesienia apelacji skoro pouczenie takie udzielane jest na podstawie art. 327 § 1 KPC.
Kwota nadpłaconej opłaty skarbowej podlega oprocentowaniu po upływie trzymiesięcznego terminu od jej uiszczenia /daty powstania nadpłaty/, a nie od dnia złożenia wniosku o zwrot nadpłaty.
1. Art. 17 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób /Dz.U. nr 141 poz. 942 ze zm./ stanowi, że właściwe rady gmin mogą określić na dany rok kalendarzowy limit wydawanych zezwoleń po zasięgnięciu opinii organizacji zrzeszających miejscowych taksówkarzy i organizacji, których statutowym celem jest ochrona praw konsumenta. Ustawodawca wyraźnie zatem zastrzegł
Przez osoby trzecie w procesie budowlanym należy rozumieć zarówno sąsiadów inwestycji, jak i inne osoby, które w związku z działalnością inwestycyjną lub w jej następstwie doznają albo mogą doznać ograniczeń lub uciążliwości o charakterze przykładowo wymienionym w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. Uprawnienia osób trzecich wskazane w wymienionym
Do umowy o pośrednictwo jednorazowe, zastrzegającej dla pośrednika prowizję bez określenia jej wysokości, stosuje się w drodze analogii art. 761 § 1 in fine kc.
Fakt nadesłania przez organ naczelny załącznika do decyzji określającego przedmiot decyzji o pozwoleniu na budowę po zamknięciu rozprawy przed sądem administracyjnym, nie może być oceniony jako pozbawienie skarżącego możności działania wskutek naruszenia przepisów prawa /art. 401 Kpc/, nawet przy najszerzej pojmowanym znaczeniu tego pojęcia i stąd nie stanowi podstawy do wznowienia postępowania sądowego
Złożenie oświadczenia o potrąceniu sędziemu-komisarzowi wymaga wskazania konkretnej wysokości wymagalnej wierzytelności przedstawionej do potrącenia.
1. Zagadnienia dotyczące sprostowania, uzupełnienia i wykładni wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego uregulowane są w art. 350-353 Kpc, które to przepisy stosuje się w postępowaniu przed Sądem Administracyjnym zgodnie z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. 2. Stosownie do art. 350 par. 1 Kpc Sąd może z urzędu sprostować w wyroku
Przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ ani też przepisy wykonawcze do tej ustawy nie regulują zagadnienia refakturowania, w tym refakturowania usług ubezpieczeniowych zwolnionych od podatku z mocy art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy. Nie może to jednak oznaczać, że refakturowanie usług dokonywane być nie może.
Z przepisu art. 23 par. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117/ wynika, że wartością celną towaru winna być cena zapłacona lub należna za towar, a więc cena oddająca rzeczywistą wartość towaru. Skoro organ uznał zgłoszoną wartość celną towaru za cenę nie oddającą rzeczywistej wartości towaru, to zgodnie z przepisem art. 23 par. 7 kodeksu celnego, miał prawo zakwestionować
1. Prowadzenie sprzedaży na targowisku oznacza sprzedaż przez każdego, kto oferuje klientowi wystawiony przez siebie towar, i za tak dokonywaną sprzedaż gmina ma prawo pobierania opłaty targowej niezależnie od obowiązku uiszczenia innych należności, opłat czy podatków /art. 15 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. 2. Wyjątkiem od
Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy w sprawie ze skargi żołnierza na orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej w przedmiocie związku choroby (inwalidztwa) ze służbą wojskową.
1. W transakcji nabycia towarów i usług występują dwie strony, tj. sprzedawca i nabywca. Jeżeli okaże się, że sprzedawca jako podmiot i strona umowna nie istnieje, to wówczas nie można domagać się uznania, że przedmiotowa umowa rodzi skutki określone przepisami ustawy podatku od towarów i usług. Bez znaczenia prawnego pozostaje przy tym fakt, że faktura dokumentująca tego rodzaju transakcję została
Uwzględniając okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że stroną postępowania administracyjnego w przedmiocie wymiaru należności celnych jest spadkobierczyni osoby, która wprowadziła samochód na polski obszar celny.