Zarządzenie Ministra Ochrony Środowiska z dnia 7 lipca 1986 r. w sprawie rolniczego wykorzystania ścieków /M.P. nr 23 poz. 170/, nie może być podstawą decyzji wobec obywateli. Źródłem powszechnie obowiązującego prawa, zgodnie z art. 87 Konstytucji RP są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia oraz na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego
Obecne regulacje prawne w odniesieniu do budowli hydrotechnicznych przewidują odrębne i szczegółowe unormowania, obowiązujące obok regulacji z zakresu prawa budowlanego. Wynika to z przepisu art. 2 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, który stanowi, że przepisy tej ustawy nie naruszają prawa wodnego w odniesieniu do budowli hydrotechnicznych. Ustalenie
Rozpoznanie zasadności podstaw skargi o wznowienie postępowania następuje wyłącznie na rozprawie.
1. Dobro intelektualne zmaterializowane w nośniku /książka, płyta, taśma/, objęte licencją, przekraczające w imporcie granicę, musi być traktowane z punktu widzenia prawa celnego jak towar, a jego wartość musi uwzględniać wartość udzielonej licencji /art. 30c ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne - Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./. 2. Art. 51 ust. 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994
Nie można uznać sfinansowania udziału adwokata jako pełnomocnika skarżącej przed Sądem za niezbędną potrzebę bytową, a tylko na zaspokojenie niezbędnej potrzeby bytowej może zostać przyznany stosownie do postanowień art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1990 r. o pomocy społecznej /t.j. Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ zasiłek celowy.
Przewidziane w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz. U. 1997 r. Nr 114 poz. 738 ze zm.) uchylenie karalności osoby korzystającej ze statusu świadka koronnego za przestępstwo określone w art. 1 ust. 2 tej ustawy (tj. art. 258 § 1 lub 2 kk) obejmuje tylko sam udział w zorganizowanej grupie albo związku mającym na celu popełnianie przestępstw. Sąd Najwyższy po rozpoznaniu
1. Zgodnie z art. 32 par. 1 i 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz.161 ze zm./ egzekucji z ruchomości nie można prowadzić przed doręczeniem zobowiązanemu tytułu wykonawczego i postanowienia o zastosowaniu tego właśnie środka egzekucyjnego. 2. Jeśli zajęcie ruchomości nastąpiło przed doręczeniem tytułu wykonawczego zobowiązanemu, w myśl
Stroną postępowania o podział nieruchomości toczącego się z wniosku jej właściciela może być także gmina jeżeli w wyniku podziału mają być wydzielone działki gruntu pod drogi, które stosownie do art. 98 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ mają przejść na własność gminy/. W świetle przepisów cytowanej ustawy nie można dopatrzeć się po stronie
Następstwem niezałatwienia sprawy w postępowaniu odwoławczym w terminie określonym art. 139 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ są konsekwencje prawne wynikające z przepisów art. 140 i następnych Ordynacji podatkowej.
W myśl par. 2 pkt 10 lit. "s" rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 14 lipca 1998 r. w sprawie określenia rodzajów inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć stan środowiska oraz wymagań, jakim powinny odpowiadać oceny oddziaływania na środowisko tych inwestycji /Dz.U. nr 93 poz. 589/ lakiernie i malarnie zalicza
1. Z treści art. 114 Kpa wynika, że ugodę mogą zawrzeć strony postępowania administracyjnego. Nie jest dopuszczalne zawarcie ugody pomiędzy stroną a podmiotem na prawach strony, gdyż jego udział w postępowaniu ma charakter jedynie procesowy. 2. Skoro objęta ugodą sfera tematyczna nie podlega kompetencji organów administracji gdyż dotyczy np. postępowania wieczysto-księgowego, ważności umów notarialnych
1. Zmiana rzeczowej właściwości organu, przy stosunkowo długiej vacatio legis ustawy zmieniającej tę kompetencję jest dodatkowym czynnikiem sprzyjającym bezczynności. Gdyby w takiej sytuacji nie skorzystać z koncepcji ciągłości kompetencji administracji i uznać, że skarga na bezczynność administracji w związku ze zmianą właściwości organu staje się bezprzedmiotowa lub że jest niezasadna, ponieważ "
Rozpoczęcie odbywania kary pozbawienia wolności nie stoi na przeszkodzie ani złożeniu wniosku o warunkowe zawieszenie jej wykonania na podstawie art. 152 kkw, ani jego merytorycznemu rozpoznaniu.
Kasacja, w której wskazano wartość przedmiotu zaskarżenia nie niższą niż pięć tysięcy złotych nie podlega odrzuceniu z uwagi na to, że strona nie wyjaśniła sposobu jej wyliczenia.
Kasacja nie przysługuje od postanowienia sądu drugiej instancji zawieszającego rygor natychmiastowej wykonalności nadany wyrokowi przez sąd pierwszej instancji.
Obowiązek utrzymania w należytym stanie głównego kurka gazowego spoczywa na dostawcy gazu, zaś obowiązek utrzymania w takim stanie szafki, w jakiej on się znajduje obciąża właściciela /zarządcę/ budynku.
Jeżeli po stronie podatnika wystąpiła wprawdzie choroba lecz nie decydowała ona o niemożliwości prawidłowego prowadzenia księgi - /okoliczność ta jest obojętna dla oceny rzetelności księgi, w związku z przesłanką unormowaną w par. 10 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 148 poz. 720/.
Radny może brać udział w komisji przetargowej, jednak z tego tytułu nie może otrzymać diety na podstawie art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.
W myśl art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o tytule naukowym i stopniach naukowych /Dz.U. nr 65 poz. 386 ze zm./ sekcja Centralnej Komisji podejmuje decyzje o zasięgnięciu opinii co najmniej jednego recenzenta. Jeżeli co najmniej jedna opinia jest negatywna, sekcja powołuje recenzenta spoza składu Centralnej Komisji. Przepis ten obowiązuje w toku całego postępowania przed Komisją tj. zarówno
Skoro podatnik odliczył podatek naliczony z faktur wystawionych przez podmiot nie uprawniony do wystawienia takich faktur, to nie spełniło to warunku uprawiającego do obniżenia podatku należnego i naruszyło obowiązki podatnika. Argumenty skarżącego, że działał w dobrej wierze oraz że nie może odpowiadać za zachowanie każdego kontrahenta, nie mają w tej sprawie żadnego znaczenia prawnego. Możliwość