Na to, że skarżący dokonali przywozu samochodu w stanie nie zmontowanym, wskazuje miejsce nabycia towaru i ustalenie, że silnik i nadwozie pochodzą z tego samego pojazdu. Należy bowiem odróżnić sprowadzenie pojazdu samochodowego od sprowadzenia części do tego pojazdu. Samochód nie przestaje nim być tylko dlatego, że w celu uniknięcia zapłacenia cła w przewidzianej kwocie został sprowadzony w częściach

W przypadku uchybienia terminu odwołania analizowanie przedmiotu sprawy rozstrzygniętej decyzjami wymiarowymi jest niemożliwe i niedopuszczalne, bowiem z upływem terminu do wniesienia odwołania decyzje te stały się ostateczne, a ich zmiana, uchylenie, stwierdzenie nieważności oraz wznowienie postępowania może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych prawem /art. 16 par. 1 Kpa/.

O zryczałtowanej formie opodatkowania decyduje fakt osiągania przez podatnika przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, a nie dokumenty potwierdzające zgłoszenie prowadzenia działalności czy ich klasyfikacja statystyczna.

Ustanowiony od dnia 1 stycznia 1994 r. w ust. 21 objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, stanowiących załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 99 poz. 496 ze zm./ wymóg zamieszczania w rachunkach numeru rejestracyjnego pojazdu dotyczy wyłącznie samochodów osobowych.

Zgodnie z art. 149 par. 2 i art. 151 par. 1 Kpa, decyzja wydana w wyniku wznowienia postępowania musi rozstrzygać sprawę co do istoty w całości. Zastępuje ona bowiem dotychczasową decyzję. W nowej decyzji konieczne jest ponowne rozstrzygnięcie o prawach i obowiązkach strony.

Nauczyciel, który zawarł ugodę sądową akceptującą przeniesienie go w stan nieczynny nie może, powołując się na art. 469 KPC, uchylić się od jej skutków prawnych tylko dlatego, że w postępowaniu rentowym okazało się, iż nie spełnia wszystkich warunków wymaganych do nabycia prawa do emerytury.

W procesie o usunięcie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a stanem prawnym rzeczywistym, nie mają zastosowania ograniczenia dowodowe przewidziane w art. 46 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece.

Potwierdzić należy stanowisko, że przewlekłość w rozpoznaniu sprawy nie może być utożsamiana wprost z dopuszczeniem się przez sędziów lub pracowników czynu niedozwolonego i uzasadniać odpowiedzialność Skarbu Państwa.

Nabywcy gruntu uszkodzonego wskutek eksploatacji górniczej nie przysługuje roszczenie z tytułu obniżenia plonów, jeżeli stan gruntu nie uległ pogorszeniu po dacie jego nabycia.

Artykuł 5 k.c. nie może stanowić skutecznej podstawy trwałego pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności.

Dokument księgowy powinien zawsze znajdować oparcie w prawidłowych dowodach źródłowych.

Zmiana stanu prawnego nie jest "nową okolicznością" w rozumieniu art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa, która mogłaby uzasadniać wznowienie postępowania.

1. Art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/ upoważnia zarząd gminy do zawarcia porozumienia co do odszkodowania za działki gruntu, które przeszły na własność gminy. Jeśli strony nie dojdą do porozumienia, odszkodowanie to ustala się według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości, a zatem

Rozstrzygnięcie organów podatkowych /w zakresie prawidłowego określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za dany miesiąc oraz konstytutywnego ustalenia podwyższenia podatku należnego albo zwiększenia podatku należnego/ winno być zawarte w jednej decyzji, ponieważ ostatecznie wpłacie podlega kwota podatku należnego /w tym ustalonego sankcyjnie/ pomniejszona o kwotę podatku naliczonego przy

Rozstrzygnięcia Światowej Organizacji Celnej /poprzednia nazwa Rady Współpracy Celnej w Brukseli/, podjęte na podstawie art. III lit. "d" Konwencji o utworzeniu Rady Współpracy Celnej sporządzonej w Brukseli dnia 15 grudnia 1950 r. /Dz.U. 1978 nr 11 poz. 43/, mają dla polskich organów celnych charakter wykładni wiążącej.

Postanowienia zakładowego układu zbiorowego pracy podlegają sądowej wykładni przy zastosowaniu wszystkich jej reguł, a nie tylko wykładni językowej.

Zaspokojenie przez pozwanego roszczeń powoda w wykonaniu zawartej między stronami ugody pozasądowej powoduje wygaśnięcie zobowiązania.

Określenie stopnia świadomości pracownika w chwili składania przez niego oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę za porozumieniem stron (art. 82 KC w związku z art. 300 KP) może nastąpić na podstawie innych dowodów niż opinia biegłych (art. 278 § 1 KPC). Takim innym, stosownym dowodem mogą być akta sądowe zawierające orzeczenia oraz opinie lekarskie dotyczące stanu zdrowia psychicznego i fizycznego

Wydanie w postępowaniu karnym wyroku uniewinniającego od zarzutu kradzieży mienia na szkodę pracodawcy po prawomocnym zakończeniu sprawy dotyczącej odpowiedzialności z tytułu niedoboru, nie uzasadnia wznowienia postępowania cywilnego na podstawie art. 403 § 2 i 3 KPC.

Przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach (art. 45 § 1 KP) polega na dopuszczeniu pracownika do wykonywania czynności należących do jego obowiązków przed rozwiązaniem umowy o pracę.

Na postanowienie sądu rejonowego odrzucające spóźnioną skargę na czynności komornika przysługuje zażalenie.

Sąd uznając, że odmowa wyrażenia przez wynajmującego zgody na zawarcie umowy podnajmu lub użyczenia lokalu, nie znajduje uzasadnionej przyczyny, zobowiązuje wynajmującego do wyrażenia takiej zgody, z zastrzeżeniem iż prawomocne orzeczenie sądu zastąpi te zgodę (art. 64 k.c.).