Niezażądanie przez sąd drugiej instancji uzupełnienia apelacji przez skonkretyzowanie jej zarzutów nie uzasadnia kasacyjnego zarzutu naruszenia art. 373 KPC w związku z art. 368 KPC, jeżeli żądanie pozwu było precyzyjne, a apelacja od wyroku sądu pierwszej instancji nie wskazywała konkretnych zarzutów i wyrażała tylko niezadowolenie z oddalenia powództwa.

Pracodawca, który wbrew obowiązkowi przewidzianemu w art. 94 pkt 9a KP nie prowadzi list obecności, list płac ani innej dokumentacji ewidencjonującej czas pracy pracownika i wypłacanego mu wynagrodzenia, musi liczyć się z tym, że będzie na nim spoczywał ciężar udowodnienia nieobecności pracownika, jej rozmiaru oraz wypłaconego wynagrodzenia.

Wskazanie faktów i rzeczowych okoliczności dotyczących osoby pracownika bądź jego zachowania w procesie świadczenia pracy lub zdarzeń - także niezależnych od niego - mających wpływ na decyzję pracodawcy, spełnia warunek podania konkretnej przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę (art. 30 § 4 KP).

Likwidacja stanowisk pracy i brak środków finansowych na utrzymanie dotychczasowego zatrudnienia przemawiają za uznaniem niecelowości przywrócenia do pracy (art. 45 § 2 KP).

Oczekiwanie pracownika na wezwanie go przez pracodawcę do wykonywania pracy nie oznacza gotowości do pracy w rozumieniu art. 81 § 1 KP, jeżeli takiego zachowania pracownika nie usprawiedliwiają okoliczności sprawy.

O dopuszczalności kasacji decyduje istota sprawy, a nie błędna kwalifikacja żądania pozwu przez sądy obu instancji. Jeżeli pracownik żąda sprostowania świadectwa pracy, to wniosek sądów obu instancji, iż chodzi mu o ustalenie okresów zatrudnienia dla celów emerytalnych, w czym brak jest interesu prawnego (art. 189 KPC), nie oznacza, że kasacja jest dopuszczalna (art. 393 pkt 6 KPC).

1. Użyty w par. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych a także aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 7 poz. 34 ze zm./, zwrot "do używania" należy rozumieć jako faktyczne korzystanie ze środka trwałego /pojazdu/ w związku z prowadzoną działalnością, a więc wykorzystywanie go w celu wykonania

Krajowa Rada Notarialna jest organem właściwym do rozpoznania zażalenia strony na postanowienie rady izby notarialnej w przedmiocie wyrażenia opinii, o której mowa w art. 10 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (Dz.U. Nr 22, poz. 91 ze zm.).

Zaniechanie przez sąd apelacyjny ustalenia prawdziwości przyczyny, dla której - przez cofnięcie apelacji - ubezpieczony rezygnuje z uzyskania zmiany niekorzystnej dla niego decyzji, stanowi naruszenie obowiązku oceny jego słusznego interesu, jakim jest szybkie i skuteczne nabycie świadczeń (art. 469 KPC).

W sprawie z odwołania od decyzji organu rentowego, jej treść wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania oraz orzeczenia sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.

Paragony albo innego rodzaju "potwierdzenie sprzedaży", z których nie wynika wprost i jednoznacznie, że sprzedaż nie została dokonana na rzecz osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej nie dokumentują dostatecznie okoliczności zezwalających na wyłączenie określonego nimi obrotu spod rygorów i skutków art. 29 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku

Zwolnieniu z podatku od towarów i usług podlega sprzedaż towaru używanego, gdy dokona jej użytkownik towaru. W odniesieniu do rzeczy ruchomych termin półroczny biegnie od momentu ich nabycia przez użytkownika.

Zwrot kosztów przejazdu przysługujący sędziemu na podstawie art. 75 par. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. 1994 nr 7 poz. 25 ze zm./ nie jest przychodem ze stosunku służbowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Osoba trzecia spisująca treść testamentu ustnego powinna spełniać kryteria zachowania obiektywizmu, podobnie jak świadek. Dlatego też podlega ona odpowiedniemu wyłączeniu od tej czynności na zasadach przewidzianych dla wyłączenia świadka testamentowego.

Elementem koniecznym uchwały rady gminy w sprawie zbycia nieruchomości bez przetargu jest określenie celu, na jaki nabywana była nieruchomość w tym trybie. Jeżeli cel ten pozostaje w sprzeczności z postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, stanowiącego prawo gminne, uchwała taka jest dotknięta istotnym naruszeniem prawa.

W orzecznictwie sądowym wielokrotnie wskazywano, że tryb doręczenia zastępczego, o jakim mowa w art. 43 Kpa, nie ma zastosowania do osób, których miejsce pobytu nie jest znane. Ponadto pisma urzędowe nie mogą być doręczane do rąk dorosłego domownika, gdy jest on stroną przeciwną w tym samym postępowaniu administracyjnym.

Nabywca majątku zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego, którego sprzedaż nastąpiła w trybie art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 51, poz. 298 ze zm.), nie ponosi odpowiedzialności na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (jednolity tekst: Dz.U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 ze zm.) za zobowiązania

Na podstawie art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent (Dz.U. Nr 30, poz. 164 ze zm.) spadkobiercy emeryta lub rencisty, który zmarł przed wejściem w życie tej ustawy, nie są uprawnieni do żądania umieszczenia go w spisie osób uprawnionych do nieodpłatnego nabycia

Dopuszczalne jest stwierdzenie nieważności decyzji tylko w tej części, która została dotknięta wadą określoną w art. 156 par. 1 Kpa. Chodzi bowiem o to, że z obrotu prawnego powinny być wyeliminowane tylko te części decyzji, które dotknięte są wadami nieważności.