Podejmowanie przez Prokuratora Generalnego rozstrzygnięć co do dalszego zajmowania stanowiska przez prokuratora po ukończeniu 65 roku życia nie może być zatem traktowane jako przejaw woli pracodawcy dotyczącej wyłącznie bytu prawnego stosunku pracy. Nie jest to sprawa ze stosunku pracy w rozumieniu art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze /t.j. Dz.U. 1994 nr 19 poz. 70 ze zm./

1. Sędzia jest wyłączony z mocy ustawy (art. 48 § 1 pkt 5 k.p.c.) nie tylko wtedy, gdy bezpośrednim przedmiotem żądania w sprawie jest ustalenie ważności (nieważności) aktu prawnego sporządzonego z jego udziałem, ale także wówczas, gdy przesłanką rozstrzygnięcia jakiegokolwiek innego żądania jest ważność takiego aktu. 2. Art. 219 § 1a Prawa spółdzielczego jest przepisem bezwzględnie obowiązującym.

Instytucja nieważności orzeczeń, określona w art. 101-104 kpk, nie ma zastosowania do postanowień wydawanych w postępowaniu wykonawczym.

Przepisy kodeksu celnego w zakresie określenia obowiązków celnych w zakresie wprowadzenia towarów na polski obszar celny czy przedstawienia towarów w celu nadania im przeznaczenia celnego nie zawierają przepisu który stanowiłby odpowiednik przepisu art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/ określający że przewoźnik lub spedytor przewożący towar przez

Uchybienia terminowi do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę nie usprawiedliwia błędne przekonanie pracownika, że będzie miał możliwość kontynuowania zatrudnienia.

Powrotowi bezprawnie uprowadzonego pięcioletniego dziecka do państwa miejsca jego stałego pobytu, stosownie do art. 12 Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę (Dz.U. z 1995 r. Nr 108, poz. 528), nie może w zasadzie stać na przeszkodzie jego oddzielenie od matki.

Zgodnie z założeniem "racjonalnego ustawodawcy" nie można w procesie wykładni przyjmować, że pominięcie w art. 30 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wyrazu "gastronomia" było przeoczeniem. Przeciwnie: skoro w art. 29, art. 31-32 i art. 53 wyraz ten pojawił się obok wyrazu "handel", to oznacza, że ustawodawca wyraźnie rozróżniał

1. Wyłączenie kwoty refundacji z całości obrotu przy rozliczaniu podatku od towarów i usług, jako należnej wypłacanej aptekarzom przez inny podmiot niż nabywca leku, ale będącej formą realizacji należności za dany lek, byłoby możliwe tylko wtedy, gdyby pozwalały na to stosowne przepisy prawa. Takich uregulowań nie ma ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w przepisie o refundacji, wprowadzonym

1. Do wydatku budzącego wątpliwości pod względem kosztowym nie w stosunku do wszystkich wspólników jako podatników podatku dochodowego ze wspólnego źródła przychodów, lecz jedynie niektórych z tych wspólników, należy zdecydować się na jedną z dwóch alternatyw: uznać ten wydatek za koszt uzyskania przychodów całego źródła przychodów lub nie uznać go za koszt uzyskania przychodów dla całego tego źródła

Do oceny przekroczenia bądź nie przez właściciela granic wyznaczonych w art. 144 Kc nie są właściwe organy państwowego nadzoru budowlanego, lecz sąd cywilny, który jest jedynie uprawniony do rozstrzygania takich kwestii.

1. Nie ma znaczenia, że strona kupująca posiadała w zakresie swego działania świadczenie usług pośrednictwa finansowego. Istotne znaczenie dla podatku od towarów i usług ma bowiem jedynie to czy sprzedający /bądź wykonujący usługę/ osiąga obrót w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. 2. Skarżąca bezpodstawnie również zarzuca naruszenie przepisu par. 63 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów

Sąd Najwyższy może oddalić zażalenie także wówczas, gdy zaskarżone postanowienie, mimo błędnego uzasadnienia, w ostatecznym wyniku odpowiada prawu.

Sprawy z zakresu administracji rządowej zlecone przez ustawę jednostkom samorządu terytorialnego do wykonania nie są - w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą ogłoszoną w Dz.U. 1998 nr 162 poz. 1124/ - sprawami należącymi do właściwości jednostek samorządu terytorialnego i dlatego w sprawach tego

Na pisma organu, które nie są aktami administracyjnymi w świetle art. 16 ust. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skarga nie przysługuje.

Skarga na bezczynność organów przysługuje w przypadkach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Powołany przepis przez pojęcie bezczynności organów rozumie organy administracji publicznej o jakich mowa w art. 20 ust. 2 ustawy, a takimi organami nie są okręgowe izby radców prawnych.

Właściwość organów samorządowych do wykonywania zadań administracji rządowej, w tym również rozpatrywania odwołań, musi wynikać z ustawy.

Trybunał Konstytucyjny uznał, że stosowanie wobec tej samej osoby za ten sam czyn sankcji administracyjnej określonej jako dodatkowe zobowiązanie podatkowe oraz odpowiedzialności za wykroczenie skarbowe w postępowaniu przed finansowymi organami orzekającymi narusza wyrażoną w art. 2 Konstytucji zasadę państwa prawa, bowiem kumulowanie tych odpowiedzialności stanowi wyraz nadmiernego fiskalizmu. Powyższe