1. Przepisy art. 51 ust. 1 pkt 2 lit. "c" i ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie różnicowały stawki podatkowej 7 procent w zależności od tego, czy przedmiotem sprzedaży jest część budynku, czy też jego całość. 2. Sprzedaż części budynku jest sprzedażą towaru /art. 4 pkt 1 ustawy o VAT/, a nie prawa majątkowego

Jeżeli z decyzji organów celnych nie wynika jednoznacznie istnienie obowiązku zapłaty cła, istnienie lub brak tego obowiązku ustalają samodzielnie organy podatkowe przy wymiarze podatku importowego oraz podatku od towarów i usług. To samo dotyczy ustalenia wartości celnej towarów, bez której nie byłoby możliwe ustalenie podstawy opodatkowania /por. art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 25 listopada 1993 r. o

Możliwość zmiany decyzji, przewidziana w art. 174 Kpa ma charakter incydentalny, ograniczony jedynie do wymiaru uzupełniającego podatku. Traktowanie jej jako decyzji, która wchłonęła pierwotny wymiar i stała się decyzją ustalającą wymiar podatku, nie znajduje uzasadnienia w powołanym przepisie.

Przewidziane w art. 232 k.p.c. uprawnienie sądu dopuszczenia dowodu nie wskazanego przez strony ma charakter wyjątkowy, co oznacza, że nieprzeprowadzenie tego dowodu przez sąd z urzędu tylko w szczególnym wypadku może uzasadniać podstawę kasacyjną.

Zasadniczym kryterium rozróżnienia umowy o dzieło i umowy o roboty budowlane jest ocena realizowanej inwestycji stosownie do wymagań Prawa budowlanego.

Zwolnienie od podatku dochodowego należności pieniężnych wypłacanych żołnierzom w związku z wyznaczeniem ich do składu osobowego polskiego kontyngentu wojskowego w ramach misji specjalnych organizacji międzynarodowych /par. 9 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 35 poz

1. Na podstawie art. 118 ust. 2 i 2a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników /t.j. Dz.U. 1993 nr 71 poz. 342/ wnioskodawcy nie może być przyznany udział we współwłasności działki gruntu, o jakiej mowa w tych przepisach. 2. Wyłączenie stosowania przepisów art. 118 ust. 2 i 2a powołanej ustawy w myśl ust. 3 zdanie pierwsze tego artykułu dotyczy także sytuacji, gdy Skarb

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. - Prawo o miarach /Dz.U. nr 55 poz. 248 ze zm./ przepisy metrologiczne określające wymagania, jakim powinny odpowiadać przyrządy pomiarowe podlegające kontroli metrologicznej oraz warunki właściwego stosowania tych przyrządów ustala Prezes Głównego Urzędu Miar. Na mocy tego ustawowego upoważnienia Prezes Głównego Urzędu Miar zarządzeniem Nr 40 z dnia

Rada gminy nie jest uprawniona do podejmowania na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ oraz art. 5 ustawy z dnia 11 października 1991 r. o referendum gminnym /Dz.U. 1996 nr 84 poz. 386/ uchwał w przedmiocie przeprowadzenia referendum gminnego w sprawie powszechnego uwłaszczenia mieszkańców gminy mieniem komunalnym przez

1. Wydanie decyzji o odmowie wznowienia postępowania, o jakiej mowa w art. 149 par. 3 Kpa, może nastąpić tylko z trzech następujących przyczyn: podanie o wznowienie postępowania zostało wniesione przez osobę nie będącą stroną w rozumieniu art. 28 Kpa; podanie o wznowienie zostało wniesione po upływie terminu o jakim mowa w art. 148 par. 1 i par. 2 Kpa; w podaniu o wznowienie nie powołano żadnej z przyczyn

Organem wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 Kpa w stosunku do rady izby notarialnej jest Krajowa Rada Notarialna. Krajowa Rada Notarialna jest właściwa do rozpatrzenia zażalenia na postanowienie - opinię rady izby notarialnej w kwestii powołania na stanowisko notariusza /art. 10 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. prawo o notariacie - Dz.U. nr 22 poz. 91 ze zm. - w związku z art. 106 par. 1 i 5 Kpa/.

Rozpatrując wniosek o wznowienie postępowania organ bada jedynie dopuszczalność wznowienia a nie zasadność zarzutów podanych we wniosku o wznowienie. Może zatem odmówić wznowienia postępowania tylko wtedy, gdy np. wniosek o wznowienie został złożony z uchybieniem ustawowego terminu określonego w art. 148 par. 1 i 2 Kpa, wniosek pochodzi od osoby nie mającej przymiotu strony albo strona podała we wniosku

1. Działania, które polegają wyłącznie na wyjaśnianiu określonych przepisów prawa, wypowiadaniu poglądów i opinii prawnych na temat treści i znaczenia określonych norm prawnych, wyrażaniu stanowiska na temat stosowania określonych przepisów prawa, nie są aktami lub czynnościami z zakresu administracji publicznej, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie

W zakresie badania podstaw wznowienia na posiedzeniu niejawnym mieści się jedynie stwierdzenie czy skarżący wskazuje podstawę wznowienia i czy odpowiada ona jednej z podanych w Kodeksie postępowania cywilnego przyczyn uzasadniających żądanie wznowienia, nie zaś, czy podstawa ta rzeczywiście istnieje.

Protokół z zatrzymania i kontroli pojazdu stanowi podstawowy i jedyny dowód, na podstawie którego podjęto decyzję o wymierzeniu opłaty drogowej i powinien on odpowiadać warunkom o jakich mowa w art. 68 par. 1 i 2 Kpa.

Ani z przepisu art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./ ani z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "h" ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie wynika, by podjęcie czynności związanych z likwidacją przedszkola wymagało uprzedniego podjęcia przez radę gminy uchwały o likwidacji tej placówki organizacyjnej

Gmina przed wniesieniem skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody nie jest zobowiązana do wezwania wojewody do usunięcia naruszenia prawa w trybie określonym w art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

1. O ile w postępowaniu zwykłym głównym przedmiotem rozpoznania jest rozstrzygnięcie sprawy administracyjnej w trybie przewidzianym w prawie procesowym i zgodnie z przepisami prawa materialnego, o tyle przedmiotem postępowania nadzwyczajnego jest przeprowadzenie weryfikacji decyzji wydanej w postępowaniu zwyczajnym. To ostatnie ma przy tym własną odrębną podstawę prawną i polega na ponownym rozpatrzeniu