Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów, określona w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ oparta jest na swoistej klauzuli generalnej stanowiącej, iż kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powyższej

Postanowienie odmawiające zawieszenia postępowania nie nadaje się do wykonania; nie jest możliwe wstrzymanie jego wykonania ani na wniosek strony /art. 98 par. 1 Kpa/, ani z mocy prawa w trybie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Grunty nabyte przed dniem 1 stycznia 1997 r. w drodze kupna na utworzenie nowego lub powiększenie istniejącego gospodarstwa podlegają zwolnieniu od podatku rolnego na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 1996 r. Przepis art. 13d ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r., w brzmieniu

Skoro według art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ opodatkowaniu podatkiem VAT podlega sprzedaż towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to przepisy wymienionej ustawy nie mogły mieć zastosowania do nabycia programu komputerowego.

Jeśli podatnik naruszy obowiązki ewidencyjne z art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w taki sposób, że wpłynie to /negatywnie/ na treść składanej deklaracji podatkowej, to podlega sankcjom z art. 27 ust. 5-8 tej ustawy. Jeśli natomiast uchyla się od szczególnego obowiązku ewidencyjnego, wynikającego z art.

Przepis art. 49 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ nie ma zastosowania do obiektów budowlanych wzniesionych pod rządem starego prawa budowlanego tj. ustawy z dnia 24 października 1974 r., a jedynie do obiektów wzniesionych po 1 stycznia 1995 r., co w zasadzie pozwoli na jego praktyczne zastosowanie najwcześniej w roku dwutysięcznym.

Pobranie przez podatnika zaliczki nie oznacza, że jest to inny rodzaj czynności podlegający opodatkowaniu niż wymienione w art. 2 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, lecz że ustawodawca uznał, iż w związku z wykonywaniem usługi i pobraniem na poczet tej usługi zaliczki czy przedpłaty usługa ta podlega opodatkowaniu

1. Przedmiotem wniosku o zaniechanie poboru podatku może być zobowiązanie podatkowe przypadające do zapłaty /poboru/. Art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ stanowi bowiem, że organy podatkowe mogą zaniechać w całości lub w części poboru podatków w przypadkach gospodarczo lub społecznie uzasadnionych, zwłaszcza gdy pobranie podatku

Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie dają podstaw do stanowiska o niedopuszczalności wznowienia postępowania administracyjnego przez organ określony w art. 150 Kpa w razie ujawnienia się lub powstania po wyroku Naczelny Sąd Administracyjny określonych przyczyn wznowienia z art. 145 par. 1 Kpa. Istnienie wyroku sądu administracyjnego oddalającego skargę nie stoi takiemu wznowieniu na

Skarżący podatnik poniósł wydatki na inwestycje w cudzym środku trwałym, tj. na adaptację dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, z przeznaczeniem na cele biurowe, nie wykończonych pomieszczeń w budynku mieszkalnym. Powyższe inwestycje dokonywane były w obiekcie budowlanym, który w 1993 r. nie został przez podatnika przyjęty do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych, a budynek

Jeżeli z decyzji organów celnych nie wynika jednoznacznie istnienie obowiązku zapłaty cła, istnienie lub brak tego obowiązku ustalają samodzielnie organy podatkowe przy wymiarze podatku importowego oraz podatku od towarów i usług. To samo dotyczy ustalenia wartości celnej towarów, bez której nie byłoby możliwe ustalenie podstawy opodatkowania /por. art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 25 listopada 1993 r. o

Opłaty za usuwanie unieszkodliwianie odpadów komunalnych, o których mowa w art. 6 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości porządku w gminach /Dz.U. nr 132 poz. 622 ze zm./, nie są pobierane od właścicieli nieruchomości w trybie postępowania administracyjnego.

1. Przepisy art. 51 ust. 1 pkt 2 lit. "c" i ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie różnicowały stawki podatkowej 7 procent w zależności od tego, czy przedmiotem sprzedaży jest część budynku, czy też jego całość. 2. Sprzedaż części budynku jest sprzedażą towaru /art. 4 pkt 1 ustawy o VAT/, a nie prawa majątkowego

Podatnikiem podatku od towarów i usług jest osoba fizyczna będąca właścicielem przedsiębiorstwa a nie to przedsiębiorstwo /art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ odczytać należy w ten sposób, że w momencie sprzedaży gruntów z przeznaczeniem ich na inne cele następuje utrata rolnego lub leśnego charakteru gruntów i uzyskany w ten sposób przychód nie jest wolny od podatku. Cel nabycia zaś gruntów wynika bezpośrednio z aktu notarialnego

Możliwość zmiany decyzji, przewidziana w art. 174 Kpa ma charakter incydentalny, ograniczony jedynie do wymiaru uzupełniającego podatku. Traktowanie jej jako decyzji, która wchłonęła pierwotny wymiar i stała się decyzją ustalającą wymiar podatku, nie znajduje uzasadnienia w powołanym przepisie.

Zwolnienie od podatku dochodowego należności pieniężnych wypłacanych żołnierzom w związku z wyznaczeniem ich do składu osobowego polskiego kontyngentu wojskowego w ramach misji specjalnych organizacji międzynarodowych /par. 9 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 35 poz

W zakresie badania podstaw wznowienia na posiedzeniu niejawnym mieści się jedynie stwierdzenie czy skarżący wskazuje podstawę wznowienia i czy odpowiada ona jednej z podanych w Kodeksie postępowania cywilnego przyczyn uzasadniających żądanie wznowienia, nie zaś, czy podstawa ta rzeczywiście istnieje.

1. Na podstawie art. 118 ust. 2 i 2a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników /t.j. Dz.U. 1993 nr 71 poz. 342/ wnioskodawcy nie może być przyznany udział we współwłasności działki gruntu, o jakiej mowa w tych przepisach. 2. Wyłączenie stosowania przepisów art. 118 ust. 2 i 2a powołanej ustawy w myśl ust. 3 zdanie pierwsze tego artykułu dotyczy także sytuacji, gdy Skarb

Organem wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 Kpa w stosunku do rady izby notarialnej jest Krajowa Rada Notarialna. Krajowa Rada Notarialna jest właściwa do rozpatrzenia zażalenia na postanowienie - opinię rady izby notarialnej w kwestii powołania na stanowisko notariusza /art. 10 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. prawo o notariacie - Dz.U. nr 22 poz. 91 ze zm. - w związku z art. 106 par. 1 i 5 Kpa/.

1. Wydanie decyzji o odmowie wznowienia postępowania, o jakiej mowa w art. 149 par. 3 Kpa, może nastąpić tylko z trzech następujących przyczyn: podanie o wznowienie postępowania zostało wniesione przez osobę nie będącą stroną w rozumieniu art. 28 Kpa; podanie o wznowienie zostało wniesione po upływie terminu o jakim mowa w art. 148 par. 1 i par. 2 Kpa; w podaniu o wznowienie nie powołano żadnej z przyczyn

Rozpatrując wniosek o wznowienie postępowania organ bada jedynie dopuszczalność wznowienia a nie zasadność zarzutów podanych we wniosku o wznowienie. Może zatem odmówić wznowienia postępowania tylko wtedy, gdy np. wniosek o wznowienie został złożony z uchybieniem ustawowego terminu określonego w art. 148 par. 1 i 2 Kpa, wniosek pochodzi od osoby nie mającej przymiotu strony albo strona podała we wniosku