Skoro ustawodawca daje podatnikowi prawo odliczenia podatku naliczonego od nabytych /zakupionych/ towarów i usług, to podatnik nie może odliczać podatku naliczonego innych nabywców, choćby byli wspólnikami, gdyż - w rozumieniu ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - nie wspólnicy spółki cywilnej są podatnikami podatku VAT

Stosownie do postanowień art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, wartość transakcyjna towaru nie może być przyjęta za wartość celną między innymi w przypadku, gdy organ celny zakwestionuje wiarygodność dokumentów służących do ustalenia wartości celnej, np. w sytuacji, gdy przedstawiona w nich wartość transakcyjna jest rażąco zaniżona w stosunku

Stosownie do przepisu art. 234 pkt 1 Kpa zamieszczonego w Dziale VIII - Skargi i wnioski, w sprawie, w której toczy się postępowanie administracyjne, skarga złożona przez stronę podlega rozpatrzeniu w toku postępowania, zgodnie z przepisami kodeksu. Oznacza to, że skarga wniesiona w związku z treścią decyzji organu pierwszej instancji, w terminie przewidzianym w ustawie do złożenia odwołania, podlega

W świetle postanowień Artykułu 27 Protokołu Nr 4 Układu Europejskiego ustanawiającego Stowarzyszenie między Rzecząpospolitą Polską a Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi /załącznik do Dz.U. 1994 nr 11 poz. 38/ dotyczącego definicji pojęcia "produktów pochodzących" i metod współpracy administracyjnej do Układu Europejskiego wyniki sprawdzenia świadectwa pochodzenia nie mogą być przedmiotem

1. Garderoba wspólnika i sposób ubierania się zależą wyłącznie od jego osobowości i gustu, nie ma ona nic wspólnego z reklamą w rozumieniu art. 22 ust. 3 pkt 11 i 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ 2. Niewątpliwe powiązania personalne i gospodarcze między spółką cywilną i spółką z o.o. uprawniają organy podatkowe do zastosowania art

Zgodnie z art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ przepisu art. 48 tej ustawy nie stosuje się do obiektów, których budowa została zakończona przed dniem wejścia w życie tej ustawy lub w stosunku do których przed tym dniem zostało wszczęte postępowanie administracyjne. Do takich obiektów stosuje się przepisy poprzednio obowiązujące. W rozpoznanej

Trafnie organy celne zwracają uwagę na treść art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, według którego wartość celna to tzw. wartość transakcyjna. Oznacza to tyle, że dla organów celnych liczy się nie tylko cena zapłacona, lecz także cena mająca być zapłacona. W tych okolicznościach objęcie wartością celną również należności, których domaga się

Stwierdzenie wygaśnięcia dotychczasowej decyzji oraz przekazania mienia do Zasobów Własności Rolnej Skarbu Państwa następuje w drodze decyzji właściwego ze względu na położenie nieruchomości rejonowego organu rządowej administracji ogólnej.

Nadpłatami w rozumieniu ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm. art. 29 ust. 1/ są nadpłacone i nienależnie uiszczone podatki. Taka regulacja prawna nie pozwala na rozszerzającą interpretację pojęcia nadpłat przez zaliczenie do nich również nie zwróconych w terminie odsetek od nadpłaty oraz kosztów egzekucyjnych.

Zarządca nieruchomości ustanowiony w toku postępowania egzekucyjnego może wziąć udział w toczącej się sprawie, wynikającej z zarządu, stosownie do przepisów o postępowaniu rozpoznawczym. Przepis art. 935 § 1 zd. trzecie k.p.c. nie stanowi samodzielnej podstawy przystąpienia lub wstąpienia zarządcy - obok lub w miejsce dotychczasowego powoda.

Metoda szacunkowa, o której mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, nie ma nigdy cech metody doskonałej.

Fakt niezłożenia deklaracji dla podatku od towarów i usług z wykazanym podatkiem za dany miesiąc w terminie, o którym mowa w art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie powoduje automatycznie utraty prawa wynikającego z ustępu pierwszego tego przepisu. Można bowiem z niego skorzystać w następnych okresach podatkowych

Z faktu, że organy podatkowe są uprawnione do podejmowania decyzji w sytuacji określonej w art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie można w drodze analogii wyciągać wniosku, że organy te są uprawnione do podejmowania decyzji w każdym przypadku dotyczącym możliwości zmniejszenia podatku należnego o podatek

Wystąpienie strony z pismem kwestionującym postanowienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jako członka wspólnoty gruntowej nie nosi cech zarzutu w rozumieniu art. 24 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ Członek wspólnoty gruntowej nie ma bowiem własnego interesu prawnego do kwestionowania postanowień projektu miejscowego

Zamierzenie inwestycyjne polegające na budowie infrastruktury technicznej takiej jak kanalizacja sanitarna i deszczowa, sieć wodociągowa, gazowa, energetyczna i telefoniczna dla osiedla mieszkaniowego itp. nie jest sprzeczne z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który dla danego terenu przewiduje realizację zabudowy mieszkaniowej.

Rozłożenie zaległości podatkowej na raty stanowi swoistą ulgę w zapłacie należności podatkowych i w żadnym wypadku nie przekształca zobowiązania zaległego w zobowiązanie bieżące, co tym samym uzasadnia odmowę wydania zaświadczenia o niezaleganiu w płatności zobowiązań podatkowych.

Treść art. 138 par. 2 Kpa upoważnia jedynie organ II instancji do wskazania okoliczności, jakie należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrywaniu sprawy. Natomiast nie może on narzucać organowi I instancji sposobu rozstrzygnięcia sprawy, ponieważ sprowadziłoby to postępowanie administracyjne faktycznie do jednej instancji i pozbawiało organ stopnia podstawowego samodzielności nieodzownej w orzecznictwie

1. Stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. 2. Obywatel polski, dokonujący zgłoszenia pojazdu nabytego od cudzoziemca do odprawy celnej, staje się stroną postępowania z uwagi na własny interes prawny, wynikający z uiszczenia cła.

Jakkolwiek ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku wyrównawczym /Dz.U. nr 42 poz. 188 ze zm./ przewidywała jedynie odliczenie spłaconego kredytu bez odsetek, to, stosując przepis art. 54 ust. 3 w powiązaniu z art. 26 ust. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, należało przyjąć do odliczenia spłatę kredytu wraz z odsetkami w roku podatkowym