Uprawnienia Naczelnego Sądu Administracyjnego sprowadzają się jedynie do oceny zgodności z prawem zaskarżonych decyzji administracyjnych. Sąd administracyjny nie jest upoważniony do kontroli decyzji administracyjnych z punktu widzenia ich celowości.

Przy ponownym ustaleniu wysokości emerytury uwzględnia się przypadające po przyznaniu tego świadczenia okresy niewykonywania pracy w granicach do 6 lat, spowodowane koniecznością opieki nad innym niż dziecko członkiem rodziny zaliczonym do I grupy inwalidów, tj. okresy nieskładkowe wymienione w art. 4 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania

Prawną konsekwencją wydania decyzji administracyjnej przez organ niewłaściwy jest stwierdzenie jej nieważności, o czym stanowi art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa.

Art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 16 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ obejmował tylko taki najem, który nie stanowił działalności gospodarczej.

W sprawach na bezczynność organu administracji publicznej Sąd rozpoznaje skargę według stanu sprawy z daty orzekania. Zawieszenie postępowania administracyjnego powoduje, iż organ nie pozostaje w bezczynności, a Sąd nie może uwzględnić skargi i zobowiązać organu - w myśl art. 26 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ - do wydania żądanego aktu

Organy ustalające wysokość wymiaru zobowiązań podatkowych nie są uprawnione do dokonywania zmian w ewidencji gruntów i wypowiadania się w przedmiocie prawa własności gospodarstw rolnych podatników.

Uznanie w postępowaniu podatkowym, że skarżąca nabyła samochód osobowy, nie podważa ustaleń ostatecznej decyzji administracyjnej wydanej w postępowaniu w przedmiocie rejestracji pojazdu jako samochodu ciężarowego. Konsekwencją zarejestrowania pojazdu był stosowny wpis dokonany przez skarżącą w ewidencji środków trwałych, jest to jednak okoliczność nieistotna w świetle art. 25 ustawy z dnia 8 stycznia

Wprowadzenie przez prawodawcę zasady, według której zakwestionowanie przez podatnika obliczenia i poboru podatku dokonanego przez płatnika bądź istnienia w takiej sytuacji w ogóle obowiązku podatkowego dokonać się może wyłącznie w trybie określonym w art. 175 par. 1 Kpa, oznacza, iż przewidziany w art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm

Postępowania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i w zakresie podatku od towarów i usług są postępowaniami odrębnymi i rozstrzygnięcia w zakresie jednego podatku z formalnego punktu widzenia nie mają mocy wiążącej w postępowaniu podatkowym dotyczącym drugiego z podatków. Rozstrzygnięcia w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych nie można uznać za rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego

1. Podmioty, zgłaszając do ewidencji działalność gospodarczą, podają szeroki zakres działalności, którą chcą prowadzić. Organy podatkowe, rozważając tak istotną kwestię, jaką jest ustalenie istnienia obowiązku podatkowego w podatku VAT, winny badać stan faktyczny, a więc ustalić zakres faktycznie prowadzonej działalności podatnika. 2. Skoro działalność gospodarcza skarżącej od chwili jej rozpoczęcia

Dla określenia, czy podatnik zgodnie z art. 19 ust. 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ skorzystał z uprawnienia wynikającego z art. 19 ust. 1, konieczne jest ustalenie, czy w miesiącu, za który dokonuje obniżenia podatku należnego, otrzymał już towar lub przedpłatę lub usługa została wykonana. Otrzymaniem towaru przy

Organy celne mają obowiązek wykazać brak wiarygodności dokumentów, powołanie się w uzasadnieniu decyzji i dołączenie do akt "materiału porównawczego" nie stanowi wyłącznego dowodu na to, że dokumenty dołączone przez stronę są niewiarygodne. Rację ma skarżący podnosząc, że w "materiale porównawczym" brak jest wskazań co do jakości towarów, o jakich mowa w tym "materiale" i nie można dowolnie uznać,