Dla oceny, czy dana nieruchomość mogła być w ogóle uznana za gospodarstwo rolne, niezbędne było zatem wykazanie, że miała ona charakter rolny. W tym celu nie można poprzestać na stwierdzeniu, że nieruchomość ta była czy mogła być użytkowana na cele rolnicze. Nieruchomość rolna traciła bowiem swój dotychczasowy charakter, jeżeli w trybie stosownych przepisów została przeznaczona na cele nie związane

1. Zaniechanie inwestycji - w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 41 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ - dotyczy także rezygnacji z inwestycji już na etapie wstępnych prac badawczych, dotyczących konkretnego obiektu. O ile zaś inwestycja byłaby kontynuowana, to wartość opinii zwiększałaby wartość początkową środka trwałego. 2. Bezsprzecznie

Niewłaściwe stosowanie przepisu prawa administracyjnego, w praktyce organów administracji publicznej nie stanowi wystarczającej przyczyny podjęcia przez Sąd Najwyższy uchwały w zakresie interpretacji przepisów prawa (art. 13 pkt 3 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48 ze zm.).Taką potrzebę uzasadnia natomiast rozbieżność orzecznictwa

Odmowa przekazania gminie mienia w trybie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ nie niweczy możliwości uzyskania przez gminę od Skarbu Państwa gruntów nierolniczych na zasadzie art. 13 lub art. 14 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr

Zakład realizujący inwestycje, któremu została wymierzona kara na podstawie art. 130 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, winien w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna, wystąpić z wnioskiem o odroczenie terminu płatności kary lub rozłożenie jej na raty na okres nie dłuższy niż 5 lat /art. 130c ust. 1 i

Ustalony stan faktyczny wskazuje na ścisły związek nabycia płyt kompaktowych z nabyciem uprawnień wynikających z umowy dystrybucyjnej /w istocie licencyjnej/, co z kolei pozwala na przyjęcie, że wywiązanie się z tej umowy stanowiło warunek zakupu z prawem do dalszej sprzedaży produktów firmy niemieckiej. W tej sytuacji będące warunkiem sprzedaży opłaty licencyjne podnoszą wartość celną towaru i powinny

Ze sprzedażą "zorganizowanej części przedsiębiorstwa" mamy wówczas do czynienia, gdy po sprzedaży może ona funkcjonować jako zorganizowana całość. Tak więc sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie występuje w sytuacji, gdy to przedsiębiorstwo sprzedawane jest w częściach kilku kupującym.

Nie można zgodzić się z tym, że treść przepisu art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ daje podstawy do przyjęcia, że utrata prawa do odliczenia podatku naliczonego odnosi się jedynie do tej części obrotu, który został uzyskany w tych sklepach, w których podatniczka nie zainstalowała kas fiskalnych, pomimo istnienia

Obrony interesów zawodu aptekarza nie stanowi już, niekiedy praktykowane, wypowiadanie się, Prezydium Naczelnej lub Okręgowej Rady Aptekarskiej, o celowości powstania nowej apteki lub hurtowni - zwłaszcza, że nie samorząd aptekarski będzie ponosił ryzyko gospodarcze takiej działalności, ani też, jak w tej sprawie - o zdolności prawnej podmiotu, który zamierza prowadzić aptekę, gdyż w każdym przypadku

Wyjaśnienie skarżącego, że zakupił części samochodowe dlatego, że zamierzał "złożyć składak" ale rozmyślił się i zakupione części sprzedał, nie może być, jak to czyni Główny Urząd Ceł, podstawą do przypisania skarżącemu zamiaru obejścia przepisów celnych i importowania samochodu w częściach.

Sąd administracyjny zwraca uwagę na to, iż w konstrukcjach prawnych wielu podatków od wartości dodanej /w tym i w niemieckim podatku o nazwie Mehzwertsteuer/ w przypadku wywiezienia zakupionego towaru poza granicę celną istnieje możliwość zwrotu importerowi zapłaconego podatku, pod pewnymi jednak warunkami. Prawidłowo zatem Prezes Głównego Urzędu Ceł w Warszawie wskazał w swej decyzji na postanowienia

Artykuł 230 kc dotyczy tylko takiego posiadacza zależnego, który władając rzeczą w określonym zakresie, nie ma do tego prawa skutecznego względem właściciela. Jeżeli nakładów na rzecz dokonał posiadacz zależny, któremu do władania rzeczą w danym zakresie przysługuje prawo, zwrot nakładów może nastąpić tylko na zasadach określonych treścią stosunku będącego podstawą prawa posiadacza.

Organ administracji właściwy w sprawach pomocy społecznej, po ujawnieniu w toku postępowania, iż osoba /rodzina/, która ubiega się o przyznanie pomocy spełnia wszystkie kryteria ustawowe określone w art. 2 ust. 1-3, art. 4 ust. 1, oraz art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60 ze zm./, w razie odmowy przyznania żądanej formy pomocy /np. gwarantowanego

Waloryzacja wysokości rat rocznych, o której stanowi art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. nr 123 poz. 781 ze zm./ dotyczy sytuacji, gdy raty uiszczane są rocznie przez 5, 10 lub 15 lat stosownie do art. 5 ust. 1 tej ustawy. Nie waloryzuje się opłaty rocznej za 1997 rok, gdy jej wysokość

Jeżeli okoliczności sprawy wykażą, że ubiegający się o przyznanie zasiłków z pomocy społecznej mieszka samotnie, a jedynie z racji sprawowania nad nim opieki przebywają z nim lub nawet okresowo zamieszkują inni członkowie rodziny, mający jednak inne stałe miejsca pobytu, powinien być on traktowany jako osoba samotna /w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej - Dz.U

Nieprzejrzysta ewidencja gruntów spowodowana licznymi tj. wielokrotnymi zmianami wpisów, to ewidencja, która stała się trudno czytelna i przez to wymagająca zwiększonej uwagi czy skupienia pozwalającego odczytać zawartą w operacie ewidencji prawdziwą informację. Pojęcie zatem "nieprzejrzystości" rozumieć należy w znaczeniu bliskim pojęciu - "nieczytelności" spowodowanej licznymi wpisami zmian jeśli

Przytoczenie w apelacji przepisów prawa materialnego wskazujących na inny stan faktyczny niż ten, na którym zostało oparte żądanie pozwu, stanowi – niedopuszczalną w postępowaniu apelacyjnym – zmianę powództwa.

Pełnomocnictwo procesowe obowiązuje w granicach określonych w art. 91 kpc tylko wtedy, gdy osoby uczestniczące w akcie umocowania wyraziły oświadczenie o udzieleniu i przyjęciu pełnomocnictwa bez oznaczania jego zakresu.

Spełnianie przez dłużnika w drodze egzekucji świadczenia po dacie dowiedzenia się przez niego, że nie przysługuje ono wierzycielowi, może być poczytane w okolicznościach sprawy za przyzwolenie na dalsze egzekwowanie nienależnego świadczenia i uzasadniać zastosowanie art. 411 pkt 1 KC w związku z art. 300 KP.

Wynikające z art. 27 ust. 1 zdanie ostatnie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ uprawnienie właściwego miejscowo urzędu skarbowego do kontroli i weryfikacji zadeklarowanych podstaw opodatkowania oraz do określenia innej wysokości podatku aniżeli wysokość zadeklarowana przez podatnika rozciąga się nie tylko na zdarzenia gospodarcze

1. Zarówno nazwa sprzedawcy, jak i jego adres oraz numer identyfikacji podatkowej powinny być rzeczywiste, a nie fikcyjne. Wskazuje na to materialnoprawny charakter wymogów koniecznych faktury wskazujących, że ma ona dokumentować określone zdarzenie gospodarcze, które tak co do podmiotów, jak i przedmiotu winno być zdarzeniem rzeczywistym, a nie fikcyjnym. 2. Ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku

Organ odwoławczy - wobec przedstawienia na dowód poniesienia przez Spółkę kosztów krajowych podróży służbowych, jedynie poleceń wyjazdów służbowych, wadliwych i merytorycznie sprzecznych, nie mógł wydatków tych uznać za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jeżeli istniały jakiekolwiek dowody mające wpływ na inne niż w decyzji rozstrzygnięcia w sprawie

Zwrot „pomaga do jej zbycia”, stanowiący znamię czynu zabronionego określonego w art. 215 § 1 kk z 1969 r., może obejmować także takie działanie, które jest pośrednictwem w przekazywaniu sprawcy kradzieży okupu płaconego przez właściciela rzeczy w celu jej odzyskania.

Nie popełnia przestępstwa, kto naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała lub rozstrój zdrowia trwające nie dłużej niż siedem dni.