Tor kartingowy nie jest ani maszyną ani urządzeniem technicznym, a co najwyżej obiektem budowlanym takim jak stadion czy boisko sportowe.

W ramach uprawnień do określenia zasad zbywania nieruchomości będących przedmiotem własności gminy /art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "a" ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ mieści się także prawo do określenia nieruchomości, które nie będą przedmiotem sprzedaży. Mieści się to w przysługującym gminie prawie do określenia sposobu korzystania z własności

Członek zarządu spółki z o.o. podlega ubezpieczeniu społecznemu pracowników (art. 4 ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 ze zm.), jeżeli umowę o pracę na rzecz tej spółki zawarł z jej pełnomocnikami (członkami zarządu) powołanymi uchwałą wspólników (art. 203 KH).

Konstrukcja przepisu art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie opiera się na przesłance winy podatnika, a zatem nie mają znaczenia okoliczności, które spowodowały, że w ewidencji podatkowej nastąpiło zawyżenie podatku naliczonego.

W egzekucji administracyjnej brak prawnych przeszkód, aby jeden tytuł wykonawczy obejmował dwie decyzje. Art. 26 par. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 38 poz. 161 ze zm./ wskazuje jedynie, że wierzyciel, jeśli jest jednocześnie organem egzekucyjnym, przystępuje z urzędu do egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego przez siebie wystawionego

Wątpliwości budzi stanowisko Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, iż Milicja Obywatelska nie była zmilitaryzowaną służbą państwową i w związku z tym uczestniczenie w jej szeregach w walce z oddziałami UPA i lub grupami Wehrwolfu nie może być uznane za działalność kombatancką na podstawie art. 1 ust. 2 pkt 6 Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach

Art. 14 ustawy z dnia 11 października 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/ stanowi, że umowa podnajmu lokalu w całości lub jego części albo oddanie w bezpłatne używanie wymaga zgody wynajmującego wyrażonej na piśmie, jednakże wynajmujący nie może zgody odmówić bez uzasadnionej przyczyny. Jeżeli więc podnajem wymaga zgody wynajmującego a nie tylko najemcy

Kompetencje do oddania gruntu w użytkowanie wieczyste należą do zarządu gminy, który czyni to w formie uchwał, będących w istocie swej decyzjami z uwagi na przedmiot rozstrzygnięcia, jak i adresata tych rozstrzygnięć. Uchwały te odnoszą się do konkretnej osoby prawnej i rozstrzygają konkretną sprawę. Jest to jednostronne rozstrzygnięcie organu Gminy o wiążących konsekwencjach obowiązującej normy prawnej

Obniżenie przez podatnika podatku należnego o podatek naliczony przed otrzymaniem faktury danej operacji gospodarczej, tj. w miesiącu otrzymania towaru, a nie w miesiącu otrzymania faktury stanowi naruszenie obowiązków z art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, a w konsekwencji obciążenie go sankcjami z art.

Opłaty z tytułu użytkowania nieruchomości stanowiących własność Państwa lub gminy, aczkolwiek są ustalane w drodze decyzji administracyjnej, mają charakter cywilnoprawny i nie są objęte postanowieniami art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 46 poz. 201 ze zm./.

Zwolnienie na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./ mogło mieć zastosowanie w przypadku, gdy czynność nie była zwolniona od opłaty na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Nie miało zastosowania również zwolnienie z art. 3 ust. 1 pkt 5 lit

Zarówno pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przed jej nowelizacją, jak i po wejściu w życie ustawy zmieniającej z dnia 16 listopada 1994 r., urzędy skarbowe, korygując wysokość podatku obliczonego przez podatnika, wydają decyzje deklaratoryjne po myśli art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach

W warunkach gospodarki rynkowej wiele podmiotów gospodarczych boryka się z trudnościami niejednokrotnie nieusuwalnymi, które w konsekwencji prowadzą do upadłości. W takiej zaś ogólnie panującej sytuacji nie może być podstawą wniosku o umorzenie zaległości podatkowych jedynie stwierdzenie, że strona pozostaje w trudnych warunkach finansowych, spowodowanych niską dochodowością prowadzonej działalności

Brak jest podstawy prawnej do odrębnego, tj. w innej decyzji, ustalania kwoty podatku obliczonej w sposób wskazany w art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ za ten sam okres objęty już inną decyzją, bo zobowiązanie podatkowe w tym podatku za dany okres obliczeniowy jest jednym zobowiązaniem bez względu

W związku z zakłóceniami porządku przez osoby pijące alkohol w pobliżu domu skarżącego, skarżący ma określony interes faktyczny związany z rozważeniem konieczności pozbawienia możliwości zakupu alkoholu w sklepie. Nie ma natomiast interesu prawnego w rozumieniu art. 28 Kpa. Brak przymiotu strony w postępowaniu objętym dyspozycją art. 18 ust. 6 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości

1. Organy prowadzące postępowanie, przywiązując zasadnicze znaczenie do poprawności formalnej dowodu, zamiast do wyjaśnienia, czy koszt został poniesiony i czy miał na względzie uzyskanie przychodu naruszają przepisy postępowania administracyjnego, w szczególności art. 7, art. 75 par. 1, art. 77 par. 1, art. 80, art. 107 par. 3 Kpa, nie wyjaśniając i nie rozważając w dostatecznym stopniu okoliczności

Analiza treści art. 110c ust. 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ wskazuje, że zakład, który zrealizował inwestycję usuwającą stan naruszenia unormowań ochrony środowiska przed wymierzeniem kary łącznej, ale w okresie, którego ta kara dotyczy, o ile inwestycja ta usuwa stan, który powodował wymierzenie kary, może ubiegać się